آغاز پرواز آزمایشی هواپیمای بال ترکیبی جت‌زیرو برای اهداف مسافربری

شرکت آمریکایی جت‌زیرو مجوز پرواز آزمایشی ماکت مقیاس کوچک هواپیمای بال ترکیبی خود را دریافت کرده است. نسخهٔ نهایی این هواپیما تا سال ۲۰۳۰ وارد خدمت خواهد شد.

شکل کلی هواپیماهای جت مسافربری برای چندین دهه تغییر خاصی نکرده است اما یکی از شکل‌های جدیدی که سال‌ها است برای این هواپیماها مدنظر بوده به تولید نزدیک‌تر شده است. شرکت استارتاپ آمریکایی جت‌زیرو (JetZero) که در سال ۲۰۲۱ توسط نیروی هوایی ایالات‌متحده، ناسا و گروه کوچکی از سرمایه‌گذاران خصوصی برای توسعهٔ هواپیماهای بال ترکیبی تأسیس شد، اعلام کرده است که ماکت مقیاس کوچک کاربردی هواپیمای بال ترکیبی خود برای آغاز پروازهای آزمایشی تائیدیهٔ FAA (ادارهٔ هوانوردی فدرال ایالات‌متحده) را دریافت کرده است.

هواپیمای بال ترکیبی دقیقاً همان چیزی است که نامش نشان می‌دهد. در این نوع هواپیما، بدنه و بال‌ها باهم ترکیب می‌شوند و فرمی را ایجاد می‌کنند که بین یک هواپیمای معمولی و یک بال پرنده (مشابه بمب‌افکن B2) است. در هواپیمای بال ترکیبی به دلیل طراحی آیرودینامیک‌تر، مصرف سوخت بشدت کاهش پیدا می‌کند تا جایی که به گفتهٔ جت‌زیرو، مصرف سوخت هواپیمای بال ترکیبی نصف مصرف یک جت معمولی است. این اختلاف مصرف سوخت بسیار زیاد است که نه‌تنها هزینه‌های استفاده را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد بلکه امکان پروازهای بین‌قاره‌ای با برد بیشتر را هم فراهم می‌کند.

طرح بال ترکیبی همچنین می‌تواند با پیشرانه‌های هوایی پاک مثل موتورهای الکتریکی، هیدروژنی یا آمونیاکی ترکیب شود و تحول بزرگ‌تری در صنعت هوانوردی ایجاد کند زیرا شعاع حرکتی محدود هنوز مانع اصلی بر سر راه فراگیری این انرژی‌های جدید است. یکی دیگر از مزیت‌های هواپیمای بال ترکیبی ارائهٔ فضای بیشتری برای بار و مسافر در داخل است. این ویژگی از یک سو می‌تواند راحتی بیشتر مسافران را در سفرهای طولانی به دنبال داشته باشد و هم امکان جابجایی مسافر بیشتری را در هر پرواز فراهم کند.

سال گذشته جت‌زیرو اعلام کرد که از طریق همکاری با ناسا، نیروی هوایی آمریکا و FAA، قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ هواپیمای بال ترکیبی خود را وارد خدمت کند. در آگوست ۲۰۲۳ نیز خبر انعقاد قرارداد با نیروی هوایی برای ساخت اولین پروتوتایپ این هواپیما تا سال ۲۰۲۷ اعلام شد. حال جت‌زیرو یک گام به هدف خود نزدیک‌تر شده است. همان‌طور که اشاره شد، به گفتهٔ این شرکت، FAA برای ماکت مقیاس کوچک کاربردی این هواپیما گواهینامهٔ پرواز صادر کرده است. این ماکت که با نام پث‌فایندر شناخته می‌شود، دهانهٔ بال ۷ متری دارد که معادل ۱۲.۵ درصد از مقیاس هواپیمای اصلی است؛ بنابراین، امیدواریم برای دیدن فیلم‌های پرواز این هواپیما در آسمان خیلی منتظر نمانیم. همچنین با توجه به فعالیت‌های اخیر شرکت‌های مختلفی از ایرباس گرفته تا استارتاپ‌ها، شاید بالاخره زمان به ثمر نشستن هواپیماهای بال ترکیبی فرارسیده باشد و بتوانیم طی یک دههٔ آینده این هواپیماها را در فرودگاه‌ها ببینیم.