بازگشت Assassin’s Creed به ریشه‌ها می‌تواند یک اشتباه بزرگ باشد

بازگشت Assassin’s Creed Mirage به فرمول بَرنده‌ی نسخه‌های ابتدایی این فرنچایز، طرفداران را هیجان‌زده کرده است؛ با این‌حال، این موضوع می‌تواند یک اشتباه بزرگ باشد.

فرنچایز Assassin’s Creed، سال‌ها پس از انتشار نسخه ابتدایی در سال ۲۰۰۷، موفق شده است تا از نقطه نظر روایت داستان، سیستم مبارزات و طراحی محیط، به یکی از مهمترین مجموعه بازی‌های صنعت گیمینگ تبدیل شود. Assassin’s Creed، که به نوعی ادامه‌دهنده راه فرنچایز محبوب Prince of Persia محسوب می‌شود، بعد از گذشت ۱۵ سال، کماکان دارای طرفداران بسیاریست و به نظر می‌رسد که جدیدترین نسخه آن، قصد بازگشت به فرمول ابتدایی را دارد. اثر بعدی مرتبط با دنیای Assassin’s Creed که با نام Mirage شناخته می‌شود، قصد دارد تا بازیکنان را به فرمت سابق این مجموعه که تا پیش از Assassin’s Creed Origin پیاده‌سازی می‌شد، بازگرداند. انتشار این خبر، باعث شد تا طرفداران با توجه به کاهش المان‌های نقش‌آفرینی در نسخه آتی، از حالا برای جدیدترین بازی از مجموعه Assassin’s Creed هیجان‌زده شوند.

در عین حال، باید یادآور شد که بسیاری از بازیکنان، از طریق نسخه‌های اخیر فرنچایز Assassin’s Creed که از ریشه‌ها فاصله گرفته‌اند، با این مجموعه آشنا شده‌اند. Valhalla، بازی‌ای بود که موفق شد تا علاوه بر جلب نظر گیمرهای جدید، کسانی را که به صورت تفننی به تجربه برخی از نسخه‌های Assassin’s Creed می‌پردازند را نیز راضی کند. با این‌حال، این بازی انتقادات بسیاری را از سوی طرفداران قدیمی این فرنچایز دریافت نمود. با این‌که بسیاری از مخاطبین خواستار بازگشت مجدد یوبیسافت (Ubisoft) به فلسفه‌ی نسخه‌های ابتدایی سری هستند، اما حقیقت این است که موفقیت‌های عناوین اخیر باعث شده‌ است تا تصمیم گرفتن در این مورد برای استودیوی سازنده پیچیده‌تر از آن‌ باشد که در ظاهر امر به نظر می‌رسد.

یوبیسافت در طول این سال‌ها، اقدام به تولید عناوین جهان‌باز بسیاری کرده است؛ از سری Watch Dogs و Ghost Recon گرفته تا Immortals Fenyx Rising، هرکدام از این بازی‌ها دارای ویژگی‌ها و مزایای خاص خود بوده‌اند. با این‌ وجود، بدو هیچ شکی فرنچایز Assassin’s Creed معروف‌ترین و در عین حال محبوب‌ترین بازی جهان آزاد یوبیسافت محسوب می‌شود.

بازسازی دقیق شهرهایی از قبیل آتن، الکساندریا و لندن و توجه به عناصر تاریخی با جزئیات بسیار بالا، و در عین حال گنجاندن ماجراجویی‌های جذاب و سرگرم‌کننده در دل این مکان‌ها، باعث محبوبیت بالای Assassin’s Creed در طول این سال‌ها شده است. Watch Dogs 2 اقدام به خلق شهر سن فرانسیسکوی مدرن نمود؛ با این وجود، خلق دنیایی زنده در یک بازه زمانی مشخص در گذشته، قطعا از جذابیت‌های بیشتری برخوردار است.

بازگشت به فلسفه‌ی بازی‌های Assassin’s Creed که تا پیش از سال ۲۰۱۷ منتشر می‌شدند، دست یوبیسافت را برای خلق مکان‌ها و مناطق تاریخی باز می‌گذارد؛ با این‌حال، قطعا گستردگی بازی جدید این فرنچایز قابل مقایسه با آثار پیشین نخواهد بود. شهر لندنی که در Assassin’s Creed Syndicate شاهد آن بودیم، دارای نکات مثبت بسیاری بود؛ با این‌حال، این بازی از نظر وسعت به طور واضح و مشخص در حد و اندازه Assassin’s Creed Odyssey نبود.

یوبیسافت بارها نشان داده که توانایی روایت داستان‌های جذاب و درگیرکننده را دارد؛ اما نکته اساسی این است که استودیوی مذکور بتواند داستان خود را در دل محل وقوع آن، به نحو شایسته بگنجاند.

بازگشت به ریشه‌ها می‌تواند به القای حس ماجراجویی موجود در Assassin’s Creed آسیب بزند

مناطقی از قبیل یونان باستان، مصر و انگلستان پیش از انقلاب صنعتی، به بازیکنان این فرصت را می‌دادند تا از روایت اصلی فاصله گرفته و در دنیای این بازی‌ها خود را غرق نمایند. این مناطق، از نقطه نظر القای حس ماجراجویی، مثال‌های ارزنده‌ای هستند که به بازیکنان این فرصت را می‌دهند تا تجربه منحصر به فردی داشته باشند؛ موضوعی که به خودی خود باعث شده بود تا نسخه‌های اخیر فرنچایز Assassin’s Creed، به آثاری لذت‌بخش برای تعداد زیادی از گیمرها تبدیل شوند. Assassin’s Creed Origins، دارای نقاط قوت بسیاری بود و با وجود این‌که بایک (Bayek) شاید به اندازه‌ی اتزیو (Ezio) محبوب نباشد، با این‌ حال، او پروتاگونیست بازی‌ای محسوب می‌شود که در قیاس با داستان‌گویی پیچیده نسخه‌های کلاسیک، بیشتر روی القای حس ماجراجویی تمرکز دارد.

فرنچایز Assassin’s Creed در حال حاضر، از فرمول همیشگی عناوین AAA مطابعت می‌کند. دور شدن از فلسفه نسخه‌های اخیر در خلق مناطق گسترده، می‌تواند به معنای شنا بر خلاف جهت آب باشد. یافتن نکات جذاب در گوشه و کنار نقشه، یکی از مهمترین فاکتورهایی است که امروزه بازیکنان از کلیه عناوین جهان‌باز، فارغ از مقیاس آن‌ها، انتظار دارند و فرنچایز Assassin’s Creed، همواره در این زمینه سرآمد بوده است. در چنین شرایطی، دیده می‌شود که بازگشت به ریشه‌ها یک تصمیم پُرریسک و در عین حال بی‌باکانه، از سوی یوبیسافت محسوب می‌شود.

جذابیت فرنچایز Assassin’s Creed از نگاه بصری

شاید Assassin’s Creed، موفق نشده باشد تا در سطح عناوین جهان‌باز مطرحی از قبیل The Witcher 3: Wild Hunt و Horizon Zero Dawn ظاهر شود؛ اما نمی‌توان به سادگی از کیفیت بالای نسخه‌های متعدد این فرنچایز چشم‌پوشی نمود. Origins و Valhalla، با فاصله زمانی ۱۲ ماهه نسبت به یکدیگر عرضه شدند؛ اما هرکدام از آن‌ها، از نقطه نظر مناطق مختلف موجود در بازی، دارای تنوع و در عین حال تفاوت‌هایی فاحش با یکدیگر بودند. تجربه‌ی سالانه‌ی نسخه‌های مختلف فرنچایز Assassin’s Creed، به خصوص زمانی که در انتظار انتشار عناوین جهان‌باز بزرگ دیگر هستیم، موضوعی نیست که به سادگی بتوان از آن دست کشید.

ابعاد وسیع سه نسخه‌ی اخیر فرنچایز Assassin’s Creed، به بازیکنان اجازه داده است تا جدای از پیش بردن داستان اصلی، به انجام فعالیت‌های مختلف دیگر بپردازند. Assassin’s Creed Origins، یک بازی بزرگ با تنوع بالا بود که محتوای زیاد آن، به گیمرها اجازه می‌داد تا برای ساعت‌های زیادی در دنیای آن ماجراجویی نمایند. این بازی موجب شد تا مجموعه Assassin’s Creed، از یک تجربه‌ی ماجراجویی مختصر و در عین حال لذت‌بخش در دل تاریخ، به یک محصول بزرگ با محتوای بسیار زیاد تبدیل شود که اتمام صد درصدی آن می‌تواند برای ماه‌ها بازیکنان را درگیر خود کند. طول عمر بالا، موضوعی است که برای عناوین جهان‌باز در سال ۲۰۲۲ از اهمیت بالایی برخوردار است؛ در چنین شرایطی، دور انداختن فرمول موفق نسخه‌های اخیر Assassin’s Creed می‌تواند بسیاری از طرفداران را آزرده نماید.

معضلات جنجال‌برانگیز Assassin’s Creed

پس از تبدیل فرنچایز Assassin’s Creed به یک بازی لوت‌محور با المان‌های نقش‌آفرینی در سال ۲۰۱۷، یوبیسافت باعث ایجاد دودستگی در بین طرفداران خود شد؛ زیرا بازیکنانی که توسط سه‌گانه‌ی اتزیو به این مجموعه علاقمند شده بودند، به ماجراجویی‌های کاساندرا (Kassandra)، روی خوش نشان ندادند. در این حین، بازگشت به ریشه‌ها توسط Assassin’s Creed Mirage، می‌تواند طرفداران جدید را که با المان‌های نقش‌آفرینی خو گرفته‌اند، سرخورده نماید.

تلاش برای استفاده از فرمول جادویی و موفق نسخه‌های کلاسیک Assassin’s Creed، قطعا به معنای حذف بسیاری از دستاوردهای تکنیکی یوبیسافت در طی سالیان اخیر خواهد بود. اتخاذ چنین تصمیمی، به منظور احیای فرمول قدیمی این فرنچایز، می‌تواند یک اشتباه بزرگ از سوی شرکت یوبیسافت باشد. فراموش نکنید که بازیکنان جدید به اندازه‌ی طرفداران قدیمی، از اهمیت بالایی برخوردارند؛ لذا در چنین شرایطی، به حاشیه کشاندن آن‌ها می‌تواند فرنچایز Assassin’s Creed را در معرض خطر قرار دهد.

منبع: Gamerant