بررسی پروژه‌ی احیای Silent Hill؛ مخابره‌ای از جهنم کابوس‌ها

در این مقاله به عناوین معرفی شده در طی رویداد Silent Hill پرداخته و رویکرد تازه‌ی کونامی در قبال این مجموعه را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

هفته‌ی گذشته، هفته‌ای بسیار پر بار و جذاب برای طرفداران ژانر ترس محسوب می‌شد چرا که در دو شب متوالی شاهد نمایش‌های فوق‌العاده‌ای از سوی دو فرنچایز نمادین ژانر وحشت بودیم. در این مقاله قرار است به شب اول بپردازیم، شبی که بالاخره پس از گذشت بیش از یک دهه خاموشی، پیامی از جهنم روی زمین برای جهانیان مخابره شد، پیامی از Silent Hill.

حقیقتا حتی فکرش هم نمی‌کردم کونامی چنین دست پر به دنیای Silent Hill بازگردد و در طول حدود یک ساعت این رویداد، دائما در شوک به سر می‌بردم. هر گاه با خود می‌گفتم: خب دیگر تمام شد، همان لحظه از یک پروژه‌ی جدید پرده‌برداری می‌شد. اما با وجود چنین بازگشت طوفانی‌ای، همچنان برخی از طرفداران نگرانند و این مسئله کاملا منطقی است چرا که طرف ما کمپانی کونامی است که به هیچ عنوان عملکرد مناسبی را در چند سال اخیر به نمایش نگذاشته است و از طرفی اکثر پروژه‌های جدید این فرنچایز نیز در دست استودیوهای نسبتا ناشناخته قرار دارد.

اما قبل از اینکه به تحلیل عمیق‌تر این موضوع بپردازیم بیایید ابتدا مروری بر عناوین معرفی شده در این رویداد بیاندازیم.

شروع دوره‌ای تازه و متفاوت در فرنچایز

اولین عنوانی که می‌خواهم درباره‌ی آن صحبت کنم مورد انتظارترین نسخه‌ی این مجموعه در حال حاضر برایم محسوب می‌شود و این مسئله دلایل مختلفی دارد و یکی از مهم‌ترین دلایل آن، فرهنگ شرق است. افسانه‌های ژاپنی یکی از جذاب‌ترین منابع ترس برای من محسوب می‌شود چرا که از پتانسیل بسیار زیادی برای گسترش و پرورش در بازی‌های ویدیویی برخوردار هستند که از بهترین نمونه‌های آن می‌توان به فرنچایز Fatal Frame اشاره کرد.

با توجه به تریلری که از Silent Hill f به نمایش در آمد به نظر می‌رسد که این اثر نیز تاکید بسیاری بر این افسانه‌ها خواهد داشت. به عنوان مثال عروسک Okiku یکی از معروف‌ترین افسانه‌های ژاپنی محسوب می‌شود که موهایش دائما رشد خواهد کرد و در واقع نشان از رشد موی یک کودک مرده است! اگر در طول تریلر دقت کرده باشید در طول چندین صحنه‌ی مختلف، این تریلر به طور بسیار دقیقی روی این عروسک تمرکز می‌کند.

همچنین در بخشی دیگر دختری را مشاهده می‌کنیم که بر سر آرامگاه کودکی ایستاده است و شخصا احساس می‌کنم این اثر قرار است تمرکز بسیار زیادی بر کودکان در این شهر ژاپنی داشته باشد چرا که بسیاری از بخش‌های نمادین دیگری در این تریلر وجود دارد که بر این موضوع دلالت دارند اما از آن جایی که قصد ما در این مقاله آنالیز تریلر Silent Hill f نیست ترجیحا از توضیح درباره‌ی آن‌ها پرهیز می‌کنیم.

علاوه بر ساختار و ستاپ فوق‌العاده متفاوت و خاص این عنوان، مورد دیگری که بسیار هیجان انگیز است گسترش دنیای این فرنچایز و ورود به فرهنگ‌های دیگر است. این مسئله می‌تواند درک عمیق‌تری از Silent Hill را به نمایش بگذارد و نشان بدهد که این جهنم تنها به یک منطقه‌ی خاص خلاصه نمی‌شود و ریشه‌های گسترده‌تری را در خود جای داده است. به طور کلی در حال حاضر تنها یک تریلر سینماتیک از Silent Hill f تماشا کرده‌ایم و فکر می‌کنم با زمان عرضه‌ی آن بسیار فاصله داریم اما مشتاقانه منتظر اطلاعات بیشتر از این عنوان هستم.

عنوان دیگری که در طی این رویداد معرفی شد، Silent Hill: Townfall نام داشت که توسط استودیوی NoCode در دست توسعه قرار دارد. البته فعلا اطلاعات چندانی از آن در دست نیست اما با توجه به اخبار منتشر شده این بازی تنها قسمت ابتدایی برای یک سری آنتالوژی بزرگ است و با توجه به سابقه‌ی NoCode ساخت یک اثر داستان‌محور توسط این استودیو بسیار منطقی به نظر می‌رسد. همچنین ظاهرا کونامی استودیوهای مستقل مختلفی را از سرتاسر دنیا استخدام کرده است تا روی قسمت‌های دیگر این آنتالوژی کار کنند. باید منتظر ماند و دید که این آثار از چه ساختاری پیروی خواهند کرد.

و در آخر در بین عناوین تازه‌ی معرفی شده، یک عنوان متفاوت معرفی شد و آن Silent Hill: Ascension بود که شاید برخی همچنان از ماهیت آن مطمئن نباشند. آن طور که به نظر می‌رسد این عنوان قرار است یک اثر آنلاین استریم محور با تمرکز بر انتخاب‌های مختلف باشد که به صورت دسته جمعی قابل تجربه است. یکی از تاکیدهای سازندگان در ارتباط با این اثر نیز تجربه‌ی همگانی و همکاری افراد در راستای پیش‌روی و شکل دادن داستان آن بود چرا که ایده‌ی این بازی زمانی به ذهن آن‌ها خطور کرد که استریمرهایی را مشاهده می‌کردند که همراه با مخاطبانشان مشغول به تجربه‌ی عناوین Silent Hill بودند.

به طور کلی یکی از رویکردهای مثبت کونامی در ارتباط با این سری در این پروژه‌ی احیا، وارد کردن آن به مدیوم‌ها و ژانرهای تازه است که فکر می‌کنم در آخر تنوع را در فرنچایز افزایش می‌دهد. اما از طرفی بنده هم همچون بسیاری از شما کوچک‌ترین اعتمادی به کمپانی کونامی ندارم اما با این وجود اعتقاد دارم که در کنار سیاست‌های شیر دوشی این کمپانی در قبال این Silent Hill، به راستی این کمپانی در تلاش برای بازگرداندن آن به اوج حداقل در راستای رسیدن به سود و پولی است که در چند سال اخیر هدف اصلی خود قرار داده است.

در بخش پایانی مقاله بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت اما قبل از آن باید راجع به بزرگ‌ترین معرفی این رویداد صحبت کنیم.

Silent Hill 2 Remake؛ بازسازی‌ای باشکوه یا شکستی عظیم؟

به جرات می‌توان گفت پر حاشیه‌ترین معرفی این رویداد رونمایی از بازسازی Silent Hill 2 بود. در یک طرف طرفدارانی هستند که از خوش‌حالی سر از پا نمی‌شناسند و در طرف دیگر طرفدارانی هستند که نگران چگونگی عملکرد این عنوان هستند. بسیاری از این نگرانی‌ها به استودیوی Bloober Team باز می‌گردد چرا که این استودیو تقریبا هیچ سابقه‌ای در ساخت بازی‌های Survival Horror و سیستم مبارزات ندارند اما به نظر من این موضوع دلیل بر این مسئله نیست که نمی‌توانند یک سیستم مبارزات مناسب و مطلوب طراحی کنند.

از طرف دیگر با وجود آن که این استودیو در طول سال‌ها برخی آثار ضعیف را عرضه کرده است اما در کنار آن شناخت، دانش و تجربه‌ی قابل توجه‌ای در ساخت بازی‌های وحشت روانشناختی کسب کرده است که به نظر من بسیاری به آن کم لطفی می‌کنند. به طور کلی فکر می‌کنم Bloober Team یک موقعیت فوق‌العاده برای درخشیدن و یک راه بسیار سخت برای راضی کردن طرفداران قدیمی Silent Hill در پیش دارد از همین رو شخصا دوست دارم با نگاه مثبتی به این بازسازی و تلاش‌های این استودیو نگاه کنم و امیدوار باشم که یک اثر لایق و شایسته به ما طرفداران تحویل خواهد داد.

اما با گذشت از بحث حول محور Bloober Team، بد نیست کمی راجع به تریلر پخش شده از این عنوان صحبت کنیم. از همان ابتدا تریلر با صحنه‌های بسیاری آشنایی از نسخه‌ی اوریجینال آغاز شد و سعی داشت نشان دهد که به ریشه‌های اوریجینال خود پای بند است. همچنین به نظر می‌رسد که این بازسازی سعی بر افزایش المان‌های روانشناختی و همچنین به تصویر کشیدن کاراکتری خسته و آزرده‌تر از James را دارد.

در برخی بخش‌های تریلر و معرفی این بازی نیز شاهد نمایش‌های کوچکی از گیم‌پلی بودیم. به عنوان مثال در بخشی مشاهده کردیم که ظاهرا مکانیزم Dodge به این اثر اضافه شده است و حالا پلیر توانایی نجات دادن خود از موقعیت‌های خطرناک را دارا است. به طور کلی اطلاعات زیادی مبنی بر پیشرفت‌ها و تغییرات گیم‌پلی در دست نیست اما تریلری که از این اثر به نمایش در آمد توانست هایپ مناسبی را در دل طرفداران به جای بگذارد.

شخصا همیشه سعی می‌کنم با ذهنی باز به بازسازی‌ها نگاه کنم. این مسئله که بسیاری نسخه‌ی اوریجینال Silent Hill 2 را همچون یک تجربه‌ی مقدس در قلب خود نگاه داشته‌اند و نسبت به این ریمیک و توانایی Bloober Team اطمینان کافی ندارند کاملا قابل درک است اما به نظر من منفی نگری مطلق تنها موجب لذت نبردن آن شخص از این دوره‌ی جذاب و تازه برای فرنچایز Silent Hill پس از یک دهه می‌شود.

درست همچون ریمیک Resident Evil 4، این ریمیک نیز قرار است یک تجربه‌ی نو و رویکردی کاملا تازه بر پایه‌ی نسخه‌ی اوریجینال باشد بنابراین اگر انتظار شباهت مطلق این عنوان با نسخه‌ی اصلی را داشته باشید قطعا ناامید خواهید شد چرا که این نوع نگاه در قبال یک بازسازی نگاهی غلط و انتظاری بی‌جا محسوب می‌شود. این مسئله که شما با انتظارات معقول و همچنین دیدگاهی باز به یک ریمیک نگاه کنید باعث می‌شود بتوانید در عین انتظار و هیجان برای این اثر، آمادگی یک شکست را نیز داشته باشید هر چند که شخصا فکر نمی‌کنم هیچ یک از این سه پروژه‌ی تازه‌ی Silent Hill به یک «شکست» تبدیل شوند.

در آخر باید منتظر اطلاعات بیشتر بمانیم تا بتوانیم بهتر این اثر را زیر ذره‌بین قرار دهیم اما اگر نگران چگونگی عملکرد و یا تغییرات این بازی هستید به شما پیشنهاد می‌کنم به جای نگرانی و منفی نگری از این دوره‌ی دیوانه‌وار ژانر وحشت لذت ببرید چرا که هر روز شاهد بازگشت چنین فرنچایز بزرگی پس از یک دهه نیستیم!

بازگشت Silent Hill به میدان رقابت چه تاثیری در ژانر ترس خواهد داشت

اگر مقالات بنده را دنبال کرده باشید احتمالا به یاد دارید که چندین ماه پیش در طی این مقاله کمی درباره‌ی تاثیر وجود فرنچایزهای مختلف و متنوع در ژانر وحشت و همچنین تاثیر متقابل Silent Hill و Resident Evil صحبت کردم. حال ما طرفداران وحشت شانس زندگی در یکی از هیجان‌انگیزترین دوران این ژانر را داریم. دورانی که بسیاری از فرنچایزهایی که شاید حتی فکرش را هم نمی‌کردیم یک روز شاهد احیایشان باشیم، در در مسیر بازگشت به میدان رقابت قرار دارند و از طرفی بسیاری دیگر از کمپانی‌ها و استودیوها نیز در حال ورود به این ژانر و پیاده‌سازی ایده‌های تازه هستند.

در این بین در حالی که این دوره همچنان فاصله‌ی زیادی با ژانر وحشت در نسل پنجم و ششم دارد اما بازگشت Silent Hill می‌تواند تاثیر بسیار برجسته‌ای بر این ژانر و شروع دوباره‌ی کشمکش و رقابت در آن باشد. تا قبل از رویداد Silent Hill می‌توان به جرات گفت که بازار ژانر وحشت در دستان Resident Evil بود چرا که هیچ فرنچایز بزرگ دیگری نبود که آن را به چالش بکشد. اما حالا بزرگ‌ترین رقیب RE در حال بازگشت به میدان است و این مسئله نه تنها می‌تواند بر رویکردهای کپ‌کام در قبال Resident Evil تاثیر بگذارد بلکه می‌تواند شروعی برای احیای فرنچایزهای قدیمی بیشتری باشد!

اگر این پروژه‌ی احیا به خوبی پیش برود به زودی کپ‌کام خود را مقابل رقیب قدرتمندی خواهد یافت که پس از یک دهه استراحت با میزان بالایی از محتوا به میدان بازگشته است بنابراین این مسئله ممکن است باعث شود که کمپانی کپ‌کام نیز در راستای رقابت با Silent Hill فرنچایز Resident Evil را نیز وارد ژانرهای تازه‌ای بکند! این رقابت حتی از همین الان نیز شروع شده است چرا که زمانی که کونامی از رویداد Silent Hill رونمایی کرد کپ‌کام نیز شوکیس Resident Evil خود را بلافاصله پس از این رویداد و تنها یک روز پس از آن قرار داد چرا که اگر این کار را انجام نمی‌داد تمام تمرکزها و توجه‌ها به سمت Silent Hill جذب می‌شد.

به طور کلی یک مسئله کاملا واضح است و آن هم این است که بازگشت Silent Hill با این میزان از محتوا قطعا چرخ دنده‌های ژانر وحشت را به راه خواهد انداخت و به راستی یک اتفاق بسیار بزرگ محسوب می‌شود. یکی از دلایل اصلی خنثی بودن ژانر وحشت در چند سال اخیر نبود هیچ‌گونه رقابت در آن بود. به عنوان مثال در ژانر شوتر اول شخص ما همیشه شاهد رقابت بین Call of Duty و Battlefield هستیم و در چند سال اخیر به خوبی تاثیرات این دو فرنچایز بر یک‌دیگر را مشاهده کرده‌ایم. یک رقابت سالم می‌تواند منجر به ایجاد خلاقیت شود و در نتیجه‌ی آن هر یک از رقبا دیگری را به سمت جلو هل می‌دهد

ژانر وحشت تا امروز از این رقابت بی‌بهره بود اما حالا نه تنها با بازگشت Silent Hill بلکه فرنچایزها و نام‌های نمادین دیگری همچون Alone In The Dark، Dead Space و Alan Wake 2 و همچنین آثاری جاه طلبانه همچون The Callisto Protocol قرار است شاهد بوجود آمدن یک رقابت همه جانبه باشیم. در نتیجه‌ی این رقابت ایده‌های جدید و تلاش کمپانی‌ها برای پیشی گرفتن از یک‌دیگر باعث می‌شود که دائما یک‌دیگر را به سمت جلو حرکت بدهند که در نهایت به نفع ما طرفداران خواهد بود.

چرا این دوره از Silent Hill می‌تواند بهتر و بزرگ‌تر از قبل باشد؟

و اما همانطور که گفتم در بخش پایانی مقاله کمی بیشتر به حواشی این رویکرد کونامی در قبال Silent Hill خواهیم پرداخت. همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردم، برخی از طرفداران کمی از این عملکرد کونامی در طی رویداد Silent Hill ناراضی هستند و این مسئله دو دلیل دارد. یکی از این دلایل نبود استودیوهای بزرگ و شناخته شده پشت آثار معرفی شده و دلیل دیگر نیز معرفی این حجم از محتوا برای Silent Hill است!

قبل از هر چیزی باید بگویم که این نگرانی‌ها کاملا منطقی و عقلانی است چرا که همگی از سابقه‌ی کونامی در از بین بردن موقعیت‌های پر پتانسیلش با خبر هستیم اما مسئله این است که ما تقریبا هنوز هیچ نمایش کامل و گسترده‌ای از هیچ یک از آثار معرفی شده ندیدیم و از همین رو نمی‌توانم درک کنم که چرا از همین ابتدا برخی با نگاهی کاملا منفی شروع به انتقاد کرده‌اند. این مسئله که استودیوهای مستقل و ناشناخته‌ای پشت ساخت برخی از آثار معرفی شده هستند لزوما بر شکست آن اثر دلالت ندارد.

همه‌ی ما مثال‌های زیادی از استودیوهای کوچکی را در طول سال‌ها مشاهده کرده‌ایم که آثار فوق‌العاده‌ای خلق کرده‌اند و همچنین شاهد خلاف این موضوع نیز بوده‌ایم بنابراین صرفا به دلیل آن که استودیوی سازنده‌ی بازی ناشناخته است نمی‌توانیم به این نتیجه برسیم که این آثار حتما شکست می‌خورند آن هم زمانی که برخی از این عناوین حتی به طور کامل معرفی نشده‌اند و می‌توان معرفی کلی آن‌ها را در یک پاراگراف خلاصه کرد!

در رابطه با میزان بالای محتوا نیز باید به جایگاه Silent Hill در حال حاضر رجوع کرد چرا که این سری راه سختی را برای بازگشت به بازار بازی‌های ویدیویی در پیش دارد. درست است که ما طرفداران قدیمی که تعدادمان کم هم نیست کاملا با این فرنچایز آشنایی داریم اما باید در نظر گرفت Silent Hill بیش از یک دهه در خاموشی به سر برده است.

در طول این مدت نه تنها بازار رقابتی و داینامیک ژانر وحشت بلکه مخاطبان آن نیز به کلی تغییر کرده‌اند از همین رو اگر Silent Hill بخواهد دوباره شانه به شانه‌ی Resident Evil که در طول چند سال اخیر تقریبا تمام توجه‌ها را به خود جلب کرده‌ است حرکت کند، نیاز دارد که محتوای زیادی را در راستای Main Stream کردن خود به بازار تزریق کند تا خود را به مخاطبان تازه در هر مدیومی معرفی کند.

شما با مراجعه به کامیونیتی‌های گیمینگ مختلف در اینترنت پس از رویداد Silent Hill، می‌توانید تعداد بی‌شماری از افراد را مشاهده کنید که تا به حال هیچ نسخه‌ای از این فرنچایز را تجربه نکرده‌اند و حال به دلیل بازگشت آن در چنین مقیاس گسترده‌ای، مشتاق وارد شدن به دنیای آن هستند و این نشان از آن است که این رویکرد تقریبا در مسیر درستی قرار دارد.

حال این سوال پیش می‌آید که آیا اگر کونامی تنها به معرفی ریمیک نسخه‌ی دوم و یک نسخه‌ی جدید بسنده می‌کرد کافی نبود؟ در جواب باید گفت بله اما این یک پروژه‌ی احیا محسوب می‌شود و از همین رو کونامی سعی دارد با ارائه‌ی محتوا و آثار متعدد تا حدودی پاسخ خواهش‌ها و انتظار ده ساله‌ی طرفداران Silent Hill را بدهد و تا حدودی این غیبت طولانی را جبران کند. از طرفی چه کسی بدش می‌آید که پس از ده سال به محتوای تازه‌ی بیشتری از فرنچایز مورد علاقه‌اش دسترسی داشته باشد. اما چرا این دوره می‌تواند بسیار بهتر از قبل عمل کند؟

اولین دلیل آن، پیشرفت تکنولوژی در طی یک دهه‌ی اخیر و انعطاف‌پذیری بسیار بالای سخت افزارها در راستای پیاده‌سازی ایده‌های جاه طلبانه‌ای است که شاید در گذشته ممکن نبود و دلیل دیگر آن که به نظر من مهم‌ترین دلیل نیز به شمار می‌آید، گسترش این فرنچایز است. معرفی فرهنگ‌ها و سناریوهای تازه در مقیاسی گسترده‌تر از پیش در دنیای Silent Hill می‌تواند بسیار جذاب باشد و به همین دلیل است که فکر می‌کنم Silent Hill f می‌تواند یک اثر به شدت جذاب و خاص جلوه کند. این رویکرد نه تنها می‌تواند برخی محدودیت‌های مکانی و ساختاری را از جلوی پای سازندگان بردارد بلکه می‌تواند عمق بسیار بیشتری به این دنیای مرموز ببخشد.

از طرف دیگر وارد شدن به مدیوم‌های مختلف نیز می‌تواند تنوع بسیارخوبی در آثار تعاملی این فرنچایز ایجاد کند. به عنوان مثال شخصا آن چنان به Silent Hill: Ascension اهمیتی نمیدهم اما می‌توانم ایده‌ی بسیار جالب پشت آن را ببینم که با توجه به وضعیت حال حاضر صنعت گیمینگ در صورت پیاده‌سازی صحیح می‌تواند به یک تجربه‌ی بسیار خاص در این مجموعه تبدیل شود و حتی مخاطبان زیادی نیز به خود جذب کند.

در آخر باید بگویم این مسئله که نگران عملکرد این عناوین باشید کاملا منطقی است اما به نظر من بهتر است برای قضاوت بهتر آن‌ها تا زمان انتشار اطلاعات بیشتر از این پروژه‌ها صبر کنیم. این دوره از تاریخ Silent Hill دارای پتانسیل بسیار بالایی است اما به طور هم زمان آخرین شانس این فرنچایز برای بازگشت به زندگی نیز محسوب می‌شود.

شخصا اعتقاد دارد که Silent Hill در ابتدای یک مسیر درست قرار دارد که اگر به درستی مدیریت شود می‌تواند یکی از برجسته‌ترین دوره‌های تاریخ این فرنچایز را به نمایش بگذارد بنابراین باید منتظر ماند و دید که آیا کونامی از آخرین شانس خود برای رستگاری و اثبات خود به طرفداران استفاده می‌کند یا خیر؟ تا آن زمان سعی کنید از بازگشت این فرنچایز لذت ببرید چرا که چنین بازگشت بزرگی چیزی نیست که هر روز شاهد آن باشیم.

سخن پایانی

در آخر باید گفت خوب یا بد، راضی یا ناراضی، نمی‌توان بازگشت Silent Hill پس از یک دهه را یک اتفاق بزرگ و خوش‌حال کننده‌ای تلقی نکرد. شخصا در کنار اینکه برای بازگشت این مجموعه هیجان دارم، به عنوان یک طرفدار Resident Evil نیز بسیار برای هواداران Silent Hill خوش‌حال هستم چرا که به مدت ده سال و در زمانی که ما طرفداران RE دائما در حال دریافت محتوای تازه بودیم، آن‌ها چشم انتظار بازگشت Silent Hill بودند و حال می‌توانند این لحظه را جشن بگیرند. بازگشت این فرنچایز قطعا به نفع ژانر وحشت خواهد بود و بی‌صبرانه منتظرم که ببینم این چپتر جدید در تاریخ این سری چطور عمل خواهد کرد.

شخصا مشتاقانه منتظر انتشار اطلاعات بیشتر از پروژه‌ی Silent Hill f هستم و حال دوست دارم بدانم مورد انتظارترین عنوان معرفی شده از Silent Hill برای شما کدام است؟ نظر شما درباره‌ی انتشار این میزان از محتوا و رویکرد تازه‌ی کونامی در قبال این مجموعه چیست؟