بزرگترین خوشه شهرهای باستانی گمشده در آمازون کشف شد
بزرگترین خوشه شهرهای باستانی گمشده در آمازون کشف شد
این کشف شگفت‌انگیز، که قدیمی‌ترین و بزرگترین در نوع خود در این منطقه است، شامل سیستم گسترده‌ای از زمین‌های کشاورزی و جاده‌ها است که نشان می‌دهد دره اوپانو اکوادور از حدود سال 500 پیش از میلاد تا 300 تا 600 پس از میلاد جمعیت بسیاری داشته است.
یک تیم چندملیتی به رهبری استفن روستین، باستان‌شناس مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه، داده‌های برگرفته از بیش از دو دهه تحقیقات بین‌رشته‌ای در این منطقه را، که اخیراً از طریق نقشه‌برداری موسوم به مسافت‌یابی و ردیابی به وسیله سیگنال‌های نوری (LIDAR) گسترش داده شده‌اند، تجزیه و تحلیل کرده لست.
از این منطقه، که مساحتی بالغ بر 300 کیلومتر مربع (115 مایل مربع) را شامل می‌شود، نقشه‌برداری‌شده با لیدار از سکوها، بازارها، و خیابان‌های نقشه‌برداری‌شده با الگوی هندسی، درهم‌تنیده با زهکشی کشاورزی، شیب‌های پلکانی، و جاده‌هایی که به طرزی باورنکردنی طولانی و مستقیم بوده و چندین سایت شهری را به هم متصل می‌کرده‌اند انجام شد.
این تیم در مقاله خود اینگونه نوشته است: «این تحقیق بزرگترین شبکه شهری از ساختارهای برپاشده و کاوش‌شده را که در آمازونیا شناخته شده است فاش کرد، مجموعه‌ای که آغاز آن به 2500 سال پیش برمی‌گردد».
«این سایت‌های کشف‌شده در اوپانو کاملاً متفاوت از سایر سایت‌های شاخص آمازونیا هستند که تازه‌سازتر از آن بوده‌اند».
لیدار می‌تواند، با استفاده از «پژواک‌های» پالس‌های لیزری متشکل از طول موج‌های مختلف نور، فاصله بین یک هواپیما و اشیاء روی زمین را اندازه‌گیری کند و یک نقشه سه‌بعدی تهیه کند که می‌تواند عوارض پنهان زمین را در زیر پوشش گیاهی متراکم علنی نماید.
این ابزاری قدرتمند است که قبلاً شهرکهای مخفی مایا را در معرض دید قرار داده و چیدمان روستاهای باستانی را در اعماق پوشش گیاهی آمازون توصیف کرده است.
شواهدی از اثرات گسترده حضور انسان‌ها، پیش از ورود اسپانیایی‌ها به آمازون، به تدریج یافت می‌شود، و پوشش فعلی داده‌های لیدار نشان می‌دهد که بیش از 90 درصد از تاریخ بشر در آمازون هنوز کشف نشده است.
داده‌های لیدار فقط به کشف این شهرکهای باستانی منتهی نشد. این داده‌ها نشان داد که فضاهای باز بین این شهرک‌ها دربرگیرنده مزرعه‌های زه‌کشی‌شده‌ای برای کشت محصولات زراعی مانند ذرت ، لوبیا، سیب زمینی شیرین و کاساوا (یک درختچه چوبی با غده‌های ریشه نشاسته‌ای) بوده است.
به گفته این پژوهشگران، ساختار این شهرها، توانایی‌های پیچیدگی و مهندسی این فرهنگ‌های باستانی را نشان می‌دهد، و نتیجه گرفتند که «باغ‌شهرنشینی» در دره اوپانو اثبات دیگری است که آمازونیا، برخلاف تصورات قبلی، یک جنگل بکر نیست.
این محققان می‌گویند: «چنین کشفی نمونه بارز دیگری از دستکم گرفته‌شدن میراث دووجهی آمازونیا است: محیط زیستی و در عین حال فرهنگی، و بنابراین بومی».
«ما معتقدیم که تجدیدنظر کامل در تصورات قبلی از دنیای آمازونیا بسیار مهم است».
مجله خبری gsxr
