بزرگ‌ترین پیشرانه‌های چهار سیلندر تاریخ، از 2.5 تا 3.2 لیتر

در این مطلب قصد داریم با بزرگ‌ترین پیشرانه‌های چهار سیلندر بنزینی که تاکنون در خودروهای تولیدی مورداستفاده قرار گرفته‌اند آشنا شویم.

اولین خودروی چهار سیلندر جهان، Buffum Stanhope نام داشت که در سال ۱۸۹۴ توسط شرکت آمریکایی H.H. Buffum ساخته شد. در آن زمان، پیشرانه‌های چهار سیلندر بلوکی به بزرگی نمونه‌های V8 داشتند اما امروز موتورهای چهار سیلندر مترادف با مصرف سوخت پایین و خودروهای جمع‌وجور هستند. پیشرانه‌های چهار سیلندر در طول سال‌ها تکامل پیدا کرده و کارآمدتر شده‌اند. نمونه‌های اولیهٔ این موتور مثل چیزی که در خودرویی مثل دایملر فونیکس استفاده می‌شد، تنها ۸ اسب بخار قدرت داشتند درحالی‌که قوی‌ترین موتور چهار سیلندر امروزی در مرسدس C63 تا ۴۷۶ اسب بخار قدرت دارد. در ادامه اما قصد داریم با بزرگ‌ترین پیشرانه‌های چهار سیلندر بنزینی که تاکنون روی خودروهای تولیدی نصب شده‌اند آشنا شویم.

سوبارو EJ257

حجم: ۲.۵ لیتر

قدرت	۳۰۰ تا ۳۴۵ اسب بخار
گشتاور	۳۹۵ تا ۴۵۰ نیوتن متر
خودروها	WRX STI، لگاسی GT، فورستر XT

حروف E و J برای علاقه‌مندان سوبارو مقدس است زیرا سری EJ یکی از بهترین پیشرانه‌های چهار سیلندر تاریخ محسوب می‌شود. EJ257 یک موتور ۲.۵ لیتری تخت است که در بسیاری از خودروهای پرفورمنس سوبارو مثل فورستر XT، لگاسی GT و از همه معروف‌تر، WRX STI استفاده می‌شود. EJ257 آن‌قدر پرطرفدار بود که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۹ فقط برای WRX STI و بازار ایالات‌متحده تولید شد. نسخهٔ اولیهٔ این موتور ۳۰۰ اسب بخار قدرت داشت که این رقم در سال ۲۰۱۹ در نسخهٔ ویژهٔ WRX STI S209 به ۳۴۵ اسب بخار رسید. هرچند امروز EJ257 افسانه‌ای تقریباً کنار گذاشته شده اما هنوز هم زیر کاپوت STI بازار استرالیا دیده می‌شود.

ب‌ام‌و S14B25

حجم: ۲.۵ لیتر

قدرت	۲۳۵ اسب بخار
گشتاور	۲۴۰ نیوتن متر
خودروها	M3 اسپرت اوولوشن E30

بیش از ۳۰ سال است که ب‌ام‌و M3 از پیشرانهٔ شش سیلندر خطی استفاده می‌کند و به همین دلیل، خیلی‌ها فراموش کرده‌اند که اولین نسل این خودرو زیر کاپوت خود یک پیشرانهٔ چهار سیلندر داشت. اکثر نمونه‌های M3 نسل E30 از پیشرانهٔ ۲.۳ لیتری چهار سیلندر تنفس طبیعی S14B23 ب‌ام‌و استفاده می‌کردند اما در سال ۱۹۹۰ نسخهٔ ویژهٔ اسپرت اوولوشن با پیشرانهٔ ۲.۵ لیتری S14B25 ارائه شد که ۲۳۵ اسب بخار قدرت و ۲۴۰ نیوتن متر گشتاور داشت. این موتور باعث خلق سریع‌ترین M3 آن زمان با حداکثر سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت شد.

تویوتا A25

حجم: ۲.۵ لیتر

قدرت	۱۷۴ تا ۲۰۷ اسب بخار
گشتاور	۲۲۰ تا ۲۵۰ نیوتن متر
خودروها	کمری، راوفور، آوالون

تویوتا طی تاریخ پرشکوه خود که به قابلیت اطمینان شهرت پیدا کرده، پیشرانه‌های واقعاً قابل‌توجهی ساخته است. در حال حاضر، خانوادهٔ موتورهای چهار سیلندر A25 به بخش بزرگی از خودروهای این شرکت نیرو می‌دهند. این موتور از سال ۲۰۱۷ تولید می‌شود و در بسیاری از خودروهای تویوتا به‌صورت معمولی یا هیبریدی مورداستفاده قرار می‌گیرد. ضعیف‌ترین نسخهٔ A25 در تویوتا رافور پلاگین‌هیبریدی مدل ۲۰۲۰ به بعد دیده می‌شود که ۱۷۴ اسب بخار قدرت دارد درحالی‌که قوی‌ترین نسخهٔ آن با ۲۰۷ اسب بخار قدرت در سینهٔ آخرین نسل آوالون قرار می‌گرفت.

مزدا L5-VE

حجم: ۲.۵ لیتر

قدرت	۱۶۸ تا ۱۷۵ اسب بخار
گشتاور	۲۲۵ تا ۲۳۳ نیوتن متر
خودروها	مزدا ۳، مزدا ۶، فورد فیوژن

هرچند مزدا بیشتر به خاطر پیشرانه‌های وانکل شناخته می‌شود اما پرفروش‌ترین محصولات این شرکت به موتورهای پیستونی چهار سیلندر مجهز هستند. موتور L5-VE یک چهار سیلندر خطی است که از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ در مزدا ۶ و CX-7 و از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ در مزدا ۳ استفاده می‌شد. این موتور بسته به نسخه، بین ۱۶۸ تا ۱۷۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. فورد نیز که سال‌ها با مزدا همکاری داشت، از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ از این پیشرانه در سدان فیوژن استفاده می‌کرد.

پورشه MA2.22

حجم: ۲.۵ لیتر

قدرت	۳۴۵ تا ۳۶۰ اسب بخار
گشتاور	۴۲۰ تا ۴۳۰ نیوتن متر
خودروها	کیمن و باکستر S و GTS

پورشه در این لیست دو نماینده دارد که اولی MA2.22 است. این یک پیشرانهٔ ۲.۵ لیتری چهار سیلندر تخت توربو است که در نسخه‌های S و GTS کیمن و باکستر استفاده می‌شود. این خودروها در دو نسل قبلی از نسخه‌ای از پیشرانهٔ شش سیلندر تخت ۹۱۱ استفاده می‌کردند و به همین دلیل، استفاده از موتور چهار سیلندر در نسل سوم به اقدام بحث‌برانگیزی بین طرفداران پورشه تبدیل شد. پورشه با این کار قصد داشت سری ۷۱۸ را به ریشه‌های خود یعنی ۹۱۴ دههٔ ۷۰ بازگرداند. بااین‌حال، بعداً برای نسخه‌های قوی‌تر کیمن و باکستر موتور ۴ لیتری شش سیلندر تنفس طبیعی ارائه شد.

جنرال موتورز L3B

حجم: ۲.۷ لیتر

قدرت	۲۳۷ تا ۳۲۵ اسب بخار
گشتاور	۳۵۰ تا ۵۸۰ نیوتن متر
خودروها	شورلت سیلورادو، کلرادو، کادیلاک CT4-V

L3B یک پیشرانهٔ ۲.۷ لیتری چهار سیلندر توربو است که برای پیکاپ‌های جنرال موتورز توسعه داده شد. این موتور ابتدا در شورلت سیلورادو و جی‌ام‌سی سی‌یرا و سپس شورلت کلرادو و جی‌ام‌سی کانیون مورداستفاده قرار گرفت اما کادیلاک CT4-V هم این موتور را از پیکاپ‌های جنرال موتورز قرض گرفته است. این موتور که به یک توربوشارژر بورگ‌وارنر مجهز است، در ضعیف‌ترین نسخه ۲۳۷ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. این نسخه در کلرادو استفاده می‌شود درحالی‌که قوی‌ترین نسخهٔ موتور L3B را با ۳۲۵ اسب بخار قدرت در CT4-V می‌بینیم. به لطف این موتور، سدان اسپرت کادیلاک ظرف ۴.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

جنرال موتورز LLV

حجم: ۲.۹ لیتر

قدرت	۱۸۵ اسب بخار
گشتاور	۲۵۸ نیوتن متر
خودروها	شورلت کلرادو و جی‌ام‌سی کانیون

شورلت کلرادو ابتدا در سال ۲۰۰۳ با یک پیشرانهٔ ۲.۸ لیتری چهار سیلندر بنام LK5 عرضه شد. در سال ۲۰۰۷ اما جنرال موتورز برای این پیکاپ موتور LLV را ارائه کرد که با ۱۰۰ سی‌سی افزایش حجم، ۱۰ اسب بخار قدرت و ۷ نیوتن متر گشتاور بیشتری نسبت به LK5 تولید می‌کرد. در زمان پایان تولید موتور LLV حداکثر خروجی آن به ۱۸۵ اسب بخار قدرت و ۲۵۸ نیوتن متر گشتاور رسیده بود.

پورشه M44/41

حجم: ۳.۰ لیتر

قدرت	۲۰۵ اسب بخار
گشتاور	۲۸۰ نیوتن متر
خودروها	پورشه ۹۴۴ S2

حیات پیشرانهٔ M44 پورشه در قالب یک پروژهٔ مخفی آغاز شد که برای یک خودروی مسابقه‌ای بنام ۹۴۴ GTP لمان در نظر گرفته شده بود. پروتوتایپ این موتور در آزمایشات اولیه بیش از ۵۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما قابلیت اطمینانی که پورشه بدان شهرت دارد را نداشت. پورشه که نگران بود با این موتور نتواند مسابقه را به پایان برساند، قدرت را برای بهبود قابلیت اطمینان کاهش داد و ازاین‌رو، نتوانست مقامی بهتر از هفتم کسب کند. نسخهٔ تولیدی این موتور نیز از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۱ در پورشه ۹۴۴ S2 ارائه شد. این پیشرانه با حجمی در حد نمونه‌های شش سیلندر، ۲۰۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

پونتیاک تروفی ۴

حجم: ۳.۲ لیتر

قدرت	۱۱۰ تا ۱۶۶ اسب بخار
گشتاور	۲۵۸ تا ۲۹۰ نیوتن متر
خودروها	پونتیاک تمپست

این بزرگ‌ترین پیشرانهٔ چهار سیلندری محسوب می‌شود که تاکنون در یک خودروی تولیدی مورداستفاده قرار گرفته است. پیشرانهٔ تروفی ۴ از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳ توسط پونتیاک تولید و فقط در یک مدل یعنی نسل اول تمپست استفاده شد. گفته می‌شود نام تروفی ۴ از پیشرانهٔ تروفی V8 که در پونتیاک بونویل و GTO استفاده می‌شد گرفته شده است. این پیشرانه بسته به نوع کاربراتور و گیربکس، با خروجی‌های متنوعی از ۱۱۰ اسب بخار قدرت و ۲۵۸ نیوتن متر گشتاور تا ۱۶۶ اسب بخار قدرت و ۲۹۰ نیوتن متر گشتاور ارائه می‌شد.