بی‌فایده‌ترین ‌ویژگی‌های جانبی خودرو که محبوب خریداران هستند

با وجود اینکه وظیفه اصلی فناوری راحت‌کردن زندگی انسان است اما گاه پایش را آن فراتر گذاشته و صرفا باعث پیچیدگی می‌شود.

پیشرفت فناوری و توسعه ایده‌های جدید صنعت خودرو را متحول کرده است. از روش‌هاس ساخت تا ویژگی‌های ایمنی یک خودرو، همه‌وهمه مدیون پیشرفت‌های فناوری‌های گوناگون هستند. خودروهای دو دهه گذشته در مقایسه با نمونه‌های پایین‌رده امروزی هیچ ویژگی چشمگیری نداشتند. با فرارسیدن عصر دیجیتال، برخی از ویژگی‌های تازه آنقدر برای کابران مهم شده که نمی‌توانند زندگی را بدون آن‌ها تصور کنند.

اما بر کسی پوشیده نیست که فناوری گاه از حد معمول خود فراتر می‌رود و شکل‌وشمایلی تزئینی به خود می‌گیرد؛ این روند گاه آنقدر افراطی می‌شود که ویژگی‌های کاربردی را کنار گذاشته و نمونه‌های غیرضروری را جایگزین آن‌ها می‌کنند. نتیجه این کار، توسعه محض رضای توسعه و افزایش پیچیدگی، کاهش قابلیت اطمینان و هزینه‌های بیشتر است. خودروهای امروزی برای بسیاری از رانندگان بیش‌ازاندازه پیچیده شده‌اند و گاه باعث کاهش تمرکز آن‌ها در رانندگی می‌شوند. کاهش تمرکز هم احتمال بروز خطر را افزایش می‌دهد. در همین راستا به ۱۱ ویژگی محبوب اما بی‌فایده در خودروها می‌پردازیم که پیش از سودآوری، مضر هستند.

ترمز پارک الکترونیکی

این نوع ترمز که با یک دکمه فشاری فعال می‌گردد، کار یک ترمزدستی متداول را انجام می‌‎دهد. این سیستم تازه‌وارد با وجود اینکه مزایایی چون دستیار نگهداری خودرو در سربالایی را (برای راه‌اندازی راحت‌تر خودرو در این شرایط) به ارمغان می‌آورد اما معایبی هم دارد. تعمیرات این نوع ترمز به مراتب دشوارتر از نمونه‌های دستی و سیمی است. مشکل دیگر آن ناممکن بودن ترمزدستی کشیدن است که در دنیای واقعی مشکلاتی ایجاد می‌کند. سوم آنکه این فناوری قیمت ساخت را افزایش می‌دهد.

چراغ‌های خودکار

همان‌گونه که از نامش پیدا است، در مواقعی که حسگرهایشان علامت دهد، روشن می‌شوند تا از روشن بودن چراغ در لحظات ضروری اطمینان حاصل کنند. متاسفانه این فناوری آنطور که انتظار دارید کار نمی‌کند. حسگرهای پایش نور محیطی ممکن است در شرایطی چون مه یا باران سنگین نور مناسبی جذب کنند و نیازی به روشن کردن چراغ‌های نبینند؛ درحالی‌که در این شرایط اغلب دید کاهش پیدا می‌کند و نیاز به نور چراغ پیش می‌آید. مشکل دیگر این سیستم تاخیر در تنظیم سطح نور است. ممکن است یک تونل را رد کنید اما چراغ مقداری زمان نیاز داشته باشد تا حضور شما در یک محیط تاریک را تشخیص دهد.

ورود بدون کلید

چند سالی است که ورود بدون کلید برای بسیاری از خریداران به یک باید تبدیل شده است تا دیگر برای بازکردن خودرو به دنبال ریموت نگردند. عدم نیاز به دردست گرفتن کلید مزیت اصلی این سیستم است اما مشکلاتی هم دارد. همین که برای ورود به خودرو روشن کردن آن نیاز به کلید نداشته باشید، باعث عدم تخصیص مکانی مشخص به کلید شده و می‌تواند باعث گم‌شدن کلید شود. در این حالت اگر کلید در جیب راننده بماند، نمی‌تواند خودرو را روشن‌خاموش کرده یا قفل کند. جایگزینی کلید گم‌شده هم به‌خاطر فناوری آن گران تمام می‌شود. این سیستم کار دزدها را هم راحت‌تر کرده است؛ چراکه با استفاده از تقویت‌کننده سیگنال می‌توانند مالک را به دردسر بیاندازند.

gsxr تعویض دنده پشت فرمان برای خودروهای معمولی

gsxr تعویض دنده پشت فرمان یا gsxr شیفتر اختراعی است که فراری با توسعه جعبه‌دنده «سبک F1» آن را به گوش جهانیان رساند. با خودکار شدن جعبه‌دنده‌ها، استفاده از این سیستم‌ها سرعت بیشتری را برای رانندگان خودروهای عملکردبالا فراهم کرد. امروزه اما این gsxr‌های جذاب راه خود را به شاسی‌بلندهای کوچک و هاچبک‌ها هم باز کرده‌اند. از آنجا که این سیستم در این دسته از خودروها تفاوتی در تعویض دنده ایجاد نمی‌کند و صرفا جنبه تبلیغاتی دارد، رانندگان کمی از آن‌ها استفاده می‌کنند.

دستیار ارائه کمربند ایمنی

یکی از غیرضروری‌ترین ویژگی‌هایی که یک خودروساز می‌تواند در محصول خود جای دهد، سیستم موتوری ارائه کمربند به راننده است. ایده این محصول آن است که راننده برای دسترسی به کمربند ایمنی بدن خود را ذره‌ای نچرخاند و کمربند از کنار به او عرضه شود. درباره این سیستم باید بگوییم که نخست برداشتن کمربند توسط شخص به‌مراتب سریع‌تر از سیستم یادشده است. دوم آنکه تازگی این ویژگی خیلی زود از ذهن کاربر پاک شده و سرعت پایین آن آزاردهنده خواهد شد. سوم آنکه جایگزینی قطعات و تعمیر آن درصورت خرابی هزینه هنگفتی را بر دوش مالک خودرو خواهد گذاشت؛ به‌ویژه اگر این کار به نمایندگی برندهایی چون مرسدس‌بنز محول شود که از سیستم یادشده استفاده می‌کنند.

سرگرمی صندلی عقب

زمانی که برای نخستین‌بار، نمایشگرهای سرگرمی پشت بالشتک سر سرنشینان جلو ظاهر شدند، یکی از بهترین و جذاب‌ترین ویژگی خودروهای مدرن به شمار می‌رفتند. این ایده مثال عیان گذران لذت‌بخش و لوکس یک سفر طولانی برای کودکان و سرنشینان عقب بود. حال با گذر زمان، CD و DVD از بازار برچیده شده و کاربران کمتر به این سیستم‌ها روی می‌آورند؛ چراکه استفاده از یک تبلت قابل‌حمل به‌مراتب منطقی‌تر از نمایشگر روبه‌روی آن‌ها محسوب می‌شود. نمایشگرهای یکپارچه با بالشتک صندلی جزو گران‌ترین آپشن‌های خودرویی هستند و عملا خرید یک تبلت جداگانه از برندهای دیگر، برای مالک به‎‌صرفه‌تر است.

درهای مخالف به هم

 سدان‌های بزرگ و سنگینی چون لینکلن کانتیننتال کوچ و انواع مدل‌های رولزرویس یا حتی فراری پروسانگوئه از این سیستم استفاده می‌کنند؛ بنابراین خودرویی که به درهای مخالف هم مجهز باشد بی‌شک توجه اطرافیانش را به خود جلب می‌کنند. همین استدلال باعث شده تا این درها راه خود را به مدل‌های پایین‌رده مانند اوپل مریوا و مزدا MX-30 هم باز کنند. وقتی این درها اصلی‌ترین کاربرد خود یعنی خودنمایی را از دست بدهند، مشکلات کاربر شروع می‌شود. استفاده از درهای مخالف در پارکینگ به‌شدت چالش برانگیز است. آن‌ها برای مردم پیاده و دوچرخه سواران حاشیه خیابان هم خطرآفرین هستند.

HUD

این واژه مخفف عبارت «Head-up Display» است. این نمایشگرها که با قرار گرفتن درست روبه‌روی راننده، نیاز او را برای پایین نگه داشتن سرش برطرف می‌کنند، به‌عنوان یک ویژگی کاربردی شناخته می‌شوند. تصور کنید یک گرافیک زیبا و جذاب روی شیشه جلو و روبه‌روی شما نمایش داده شود و به نیاز شما به تماشای کیلومترشمار و دورسنج را هم رفع کند. این سیستم باوجود هدف کاربردی که دارد گاه می‌تواند دلیل حواس‌پرتی راننده باشد. خودروهای مدرن مملو از اطلاعات و گرافیک‌های رنگ‌آمیز هستند و استفاده از HUD صرفا به شلوغی و حواس‌پرتی کمک خواهد کرد. در هر صورت و به‌ویژه در خودروهای مدرن، نگاه‌کردن به نمایشگر روبه‌روی راننده در کسری از ثانیه و دریافت اطلاعات لازم درباره سرعت چندان مشکلی ایجاد نمی‌کند.

کنترل حرکتی

برندهای بی‌ام‌و، مرسدس‌بنز و جگوار به انواع حرکات کنترلی مجهز شده‌اند. این سیستم به کاربران این شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا با حرکت دست و انگشتانشان، به تماس‌ها پاسخ دهند و سیستم اطلاعات‌سرگرمی را کنترل کنند. این ویژگی مدرن و آینده‌نگرانه در بسیاری از مواقع حرکات دست را درست شناسایی نمی‌کند و باعث می‌شود تا راننده دستور خطای سیستم را به حالت اولیه بازگرداند و تمرکز خود را از دست بدهد. این مشکل درباره سیستم دستورات صوتی خودروها هم صدق می‌کند که باوجود چند دهه حضور در صنعت، هنوز درست کار نمی‌کنند.

سردنده شیشه‌ای

برندهایی چون بی‌ام‌و و ولوو برای افزایش جذابیت کابین خود، به استفاده از سردنده‌های شیشه‌ای و کریستالی زیبا روی آورده‌اند. در طول زمان ممکن است این قطعه شیشه‌ای با خراش روبه‌رو شود که جلوه‌ای کهنه به آن خواهد داد و عملا هدف خود را از دست می‌دهد؛ بنابراین خودروسازان با درک این مسئله، سردنده‌های بزرگ پیشین را با نمونه‌های کوچک‌تر جایگزین کرده‌اند که اتفاقا به ارگونومی کابین هم کمک شایانی می‌کند.

سیستم اطلاعات سرگرمی یکپارچه

یکپارچه کردن اطلاعات این سیستم‌ها گل سرسبد ویژگی‌های بی‌خاصیت درون یک خودرو به شمار می‌رود. تنها در ایالات‌متحده و در سال ۲۰۲۰، بیش‌از ۳۰۰ هزار نفر راننده به‌خاطر حواس‌پرتی آسیب دیده‌اند. این حواس‌پرتی‌ها ناشی از استفاده از سیستم‌های الکترونیکی چون تلفن‌هوشمند و به‌ویژه شبکه‌های مجازی حین رانندگی رخ داده‌ است؛ بنابراین اگر کمی منطقی نگاه کنیم، تبدیل یک خودرو به یک تلفن‌هوشمند بزرگ کاری تبلیغاتی برای جذب کاربر بیشتر برای این سیستم‌ها و حواس‌پرتی بیشتر کاربران است.

به نظر شما دیگر چه ویژگی‌های بی‌فایده‌ای در خودروهای امروزی وجود دارند؟