تویوتا بلیزارد، شاسی‌بلند کوچک ژاپنی که فراموش شد
تویوتا بلیزارد، شاسی‌بلند کوچک ژاپنی که فراموش شد
تویوتا بلیزارد، شاسی‌بلند کوچکی که بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ توسط دایهاتسو برای تویوتا ساخته شد، با طراحی ساده و توانایی‌های آفرودی برجسته، جایگزینی ارزان‌تر برای لندکروزر بود.
تویوتا که امروز با مدل‌هایی مانند لندکروزر و فورانر حضور پررنگی در دنیای خودروهای آفرود دارد، در سال ۱۹۶۷ با دایهاتسو همکاری کرد تا به بازار خودروهای کامپکت و کی‌کار آسیا نفوذ کند. یکی از نتایج این همکاری، تویوتا بلیزارد بود، شاسی‌بلندی که در اصل محصول دایهاتسو بود، اما با موتور تویوتا و برند تویوتا عرضه شد. این خودرو به‌عنوان نسخه‌ای ارزان‌تر از لندکروزر برای بازار ژاپن طراحی شد و تنها تعداد محدودی به بازارهایی مانند آمریکا صادر شدند. نسل اول بلیزارد (LD10) که در سال ۱۹۸۰ معرفی شد، نسخه‌ای بازطراحی‌شده از دایهاتسو تفت بود. این خودرو با موتور ۲.۲ لیتری دیزلی چهار سیلندر تویوتا، ۶۷ اسب بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. شاسی نردبانی، اکسل‌های صلب با فنرهای تخت و سیستم چهارچرخ محرک دستی با حالت‌های سبک و سنگین، توانایی آفرودی فوق‌العاده‌ای به آن می‌داد.
بلیزارد LD10 در سه سبک بدنه شامل هاردتاپ، سافت‌تاپ با درهای پارچه‌ای و سافت‌تاپ با درهای فلزی عرضه شد. مدل‌های کانورتیبل با شیشه جلوی تاشو، تجربه‌ای خاص از رانندگی در طبیعت ارائه می‌کردند. در اکتبر ۱۹۸۱، نسخه‌ای با سقف فایبرگلاس سفید و سانروف معرفی شد و در سال ۱۹۸۲ به گیربکس پنج سرعته دستی مجهز شد. گیربکس اولیه چهار سرعته بود که از سال ۱۹۸۳ به‌صورت استاندارد پنج سرعته شد. نسل اول LD10 تنها ۳,۴۸۵ میلی‌متر طول داشت. نسل دوم بلیزارد که با کد LD20 در ۱۹۸۴ معرفی شد و بر پایه دایهاتسو راگر ساخته شد. این مدل با موتور ۲.۴ لیتری دیزلی ۸۳ اسب بخار و گزینه توربودیزل ۹۶ اسب بخار (از سپتامبر ۱۹۸۵) عرضه شد.
طول خودرو در این نسل به ۳,۶۵۵ افزایش یافت و فاصله محوری ۲,۲۰۵ میلی‌متر بود. سیستم تعلیق قابل تنظیم و کولر به‌عنوان آپشن، راحتی بیشتری فراهم کردند. در فیس‌لیفت ۱۹۸۷، چراغ‌های گرد به مستطیلی تغییر کردند و تیپ‌های بالاتر از لامپ‌های هالوژن بهره بردند. کابین بلیزارد، به‌ویژه در LD10، بسیار ساده بود. فلزهای نمایان، کنترل‌های ساده تهویه، رادیوی دکمه‌ای و سرعت‌سنج با حداکثر ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت، حس و حال یک خودروی آفرودی خالص را منتقل می‌کردند. رانندگی با بلیزارد کند، پرسروصدا و پرتکان بود، اما فاصله محوری کوتاه، فرمان‌پذیری تیز را فراهم می‌کرد.
جایگاه بلیزارد در تاریخ تویوتا
بلیزارد در دورانی متولد شد که تویوتا هنوز غول جهانی نبود. همکاری با دایهاتسو که در سال ۲۰۱۶ به زیرمجموعه کامل تویوتا تبدیل شد، راه را برای ورود تویوتا به بخش شاسی‌بلندهای کامپکت هموار کرد. این خودرو راه را برای راوفور، اولین کراس‌اوور تویوتا در دهه ۱۹۹۰، باز کرد که برخلاف بلیزارد، بر راحتی شهری تمرکز داشت. امروزه، تقاضا برای خودروهای آفرودی خالص مانند بلیزارد کاهش یافته و مدل‌هایی مانند جیپ رانگلر یا سوزوکی جیمنی نزدیک‌ترین جانشینان آن هستند. بلیزارد یادآور دورانی است که آفرود به معنای سادگی و استقامت بود.
