رانندگی با اینیوس گرنادیر، شاسی بلند آفرودی که نباید دست‌کم گرفته شود
رانندگی با اینیوس گرنادیر، شاسی بلند آفرودی که نباید دست‌کم گرفته شود
اینیوس گرنادیر مجهز به پیشرانه بی‌ام‌و سال آینده با قیمت ۷۰ هزار دلار در بازار جهانی عرضه می‌شود. این خودروی طراحی شده در انگلیس و مونتاژ فرانسه، شاسی‌بلندی توانمند در آفرود خواهد بود.
شاید اینیوس اتوموتیو شرکت نوپایی در جهان خودروسازی باشد اما اولین محصول آن یعنی گرنادیر حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. ظاهر این ماشین آفرودرهای سرسخت سنتی را تداعی می‌کند و چراغ‌های گرد، بدنهٔ جعبه‌ای شکل و گلگیرهای صاف آن لندروور دیفندر و مرسدس بنز G کلاس را به یاد می‌آورند. این یعنی گرنادیر باید در عملکرد هم قابل‌مقایسه با این خودروها باشد که اسلاف معنوی آن محسوب می‌شوند. پس از مدت‌ها پیش‌نمایش و رانندگی با پروتوتایپ‌ها، سرانجام توانسته‌ایم پشت فرمان نسخهٔ تولیدی گرنادیر بنشینیم تا ببینیم آیا این شاسی‌بلند جدید توان رقابت با محبوب‌ترین نام‌های این کلاس را دارد یا نه.
برای رانندگی با این ماشین به اسکاتلند سفر کردیم تا گرنادیر را در مسیرهایی که برای به چالش کشیدن آن تدارک دیده شده بود بررسی کنیم. برای شروع این سفر، ابتدا پشت فرمان یک گرنادیر تیپ تریل‌مستر نشستیم. این تیپ با برخورداری از ویژگی‌هایی مثل قفل دیفرانسیل جلو عقب، محافظ‌های زیر خودرو و اسنورکل، بیشتر روی آفرود تمرکز دارد. این نسخه به پیشرانهٔ ۳ لیتری شش سیلندر خطی توئین توربودیزل B57 ب‌ام‌و مجهز بود که ۲۵۰ اسب بخار قدرت و ۵۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند.
هنگام رانندگی در حومهٔ اسکاتلند صندلی‌های ریکاروی فوق‌العاده راحت گرنادیر که به‌صورت استاندارد در نسخهٔ تریل‌مستر ارائه می‌شوند شایسته تحسین بودند و بعداً متوجه شدیم که این صندلی‌ها هم برای سفرهای جاده و هم مسیرهای ناهموار از حمایت جانبی خوبی برخوردارند. کابین خودرو نیز با چرم و تریم‌های فلزی باکیفیت، بسیار لوکس به نظر می‌رسد هرچند که قطعاً نباید انتظار G کلاس را از آن داشت. در کابین گرنادیر کارایی نسبت به همه‌چیز در اولویت قرار دارد و درعین‌حال فضای ارگونومیک‌تری را نسبت به جیپ رانگلر ارائه می‌کند.
حتی با لاستیک‌های آل‌ترین و پنجره‌های سقفی سفارشی، کابین به‌خوبی در برابر سروصدای بیرون عایق شده و کیفیت سواری هم بسیار عالی است. هرچند گرنادیر یک شاسی‌بلند سنتی با شاسی مستقل و اکسل‌های صلب است اما تعلیق فنر پیچشی چند اتصالی در هر چهارچرخ، کنترل بدنه و راحتی تعلیق بسیار خوبی را فراهم کرده است. به گفتهٔ اینیوس، برای اینکه گرنادیر قابلیت اطمینان طولانی‌مدت و بالایی داشته باشد، از تجهیز آن به سیستم تعلیق بادی صرف‌نظر شده است. پس‌ازاین، نوبت به بررسی توانایی‌های خودرو در مسیرهای لغزنده رسید. برای این کار، مسیری برفی و گل‌آلود تدارک دیده شده بود که سطوح مختلفی از چسبندگی را پیش روی خودرو قرار می‌داد.
برای حرکت در این مسیر، حالت آفرود را فعال کردیم که سنسورهای پارک و دوربین‌ها را غیرفعال می‌کند. با نزدیک شدن به یک سراشیبی بزرگ، از سیستم کنترل پایین رفتن از شیب‌ها استفاده کردیم. سطح این مسیر پوشیده از یخ و گل بود اما با سرعتی که روی ۵ کیلومتر بر ساعت تنظیم شده، گرنادیر بدون نیاز به ترمز گرفتن به سمت پایین شیب حرکت کرد. در این حالت تنها کاری که باید انجام داد صاف نگه داشتن غربیلک فرمان است. در مقایسه با دیگر سیستم‌های پایین رفتن از شیب که قبلاً تجربه کرده‌ایم، سیستم اینیوس هنگام پایین رفتن عملکردی فوق‌العاده و کاملاً بدون تکان و تنش دارد.
در سرعت‌های پایین، پیشرانهٔ ۳ لیتری شش سیلندر خطی ب‌ام‌و هرگز به خود زحمتی نمی‌دهد و از مناظر لذت میبرد اما هنگام شتاب گیری شدید، شخصیت قلدر خود را نشان می‌دهد و بدون مشکل خودرو را به سرعت‌های بزرگراهی می‌رساند. با فرارسیدن تاریکی نیز متوجه شدیم که چراغ‌های LED استاندارد گرنادیر عملکرد خیلی خوبی دارند. در روز دوم، پشت فرمان گرنادیر دیگری نشستیم که به پیشرانهٔ بنزینی قوی‌تر ب‌ام‌و مجهز و از تیپ فیلدمستر بود. این تیپ که روی لوکس بودن تمرکز دارد، با صندلی‌های چرمی کامل و تجهیزات آفرود کمتر، از تریل‌مستر متمایز می‌شود.
در یکی دیگر از صبح‌های سرد اسکاتلند، این تیپ با برخورداری از گرم‌کن صندلی‌ها باعث رضایت ما شد هرچند که فقدان گرم‌کن غربیلک فرمان کاملاً احساس می‌شد. هرچند فرمان گرنادیر به‌طور خاص برای آفرود تنظیم شده اما روی بزرگراه عملکرد دقیقی دارد. پیشرانهٔ شش سیلندر خطی توربوشارژ B58 ب‌ام‌و نیز زیر کاپوت گرنادیر کاملاً راحت و در آرامش احساس می‌شود و ۲۹۰ اسب بخار قدرت و ۴۵۰ نیوتن متر گشتاور را به گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک ZF تحویل می‌دهد.
سفر ما با اینیوس گرنادیر با رسیدن به یک سربالایی به پایان رسید. این مسیر از باران خیس شده و گل‌آلود و سنگلاخی بود. برای بالا رفتن قفل دیفرانسیل مرکزی مکانیکی را درگیر کردیم و توانستیم بیشتر مسیر را با دنده چهار سبک طی کنیم اما وقتی به قسمت شیب‌دارتر رسیدیم، گیربکس را در دنده چهار سنگین قرار داده و قفل دیفرانسیل عقب جلو را فعال کردیم. با انجام این اقدامات، گرنادیر برای خزیدن روی یک مسیر صخره‌ای چالش‌برانگیز آماده شد. علاوه بر این، حالت آفرود اینیوس که حساسیت gsxr گاز و زمان تعویض دنده را برای این نوع رانندگی تنظیم می‌کند و همین‌طور لاستیک‌های آفرودی گودریچ KO2 هم به خودرو در پیمودن این مسیر سخت کمک کردند.
در راه برگشت هم شاهد داستان مشابهی بودیم. هرچند نمایشگر لمسی ۱۲.۳ اینچی گرنادیر شیب ۲۵ درجه را نشان می‌داد اما بار دیگر از سیستم کنترل پایین رفتن از شیب‌ها استفاده کردیم که مثل قبل بدون هیچ لغزش، لیز خوردن یا تکانی خودرو را به‌راحتی صدها متر پایین آورد تا زمین صاف شد. در بخشی از مسیر نیز فرصت بلند کردن یکی از چرخ‌های خودرو از زمین را پیدا کردیم و اینجا بود که گرنادیر با استحکام بدنه و شاسی خود بیش از قبل ما را تحت تأثیر قرار داد. در این حالت حتی هیچ صدای جیرجیری نشنیدیم که این تا حد زیادی نشان‌دهنده استحکام بالای خودرو است.
اینیوس گرنادیر هم برای رانندگی‌های آفرودی خشن و هم تردد در خیابان‌های شهرری از انعطاف‌پذیری بالایی برخوردار است و به نظر می‌رسد قیمت آن نیز همان جایی است که باید باشد. به گفتهٔ اینیوس، قیمت تیپ‌های تریل‌مستر و فیلدمستر در آمریکا از حدود ۷۰ هزار دلار آغاز می‌شود. این یعنی گرنادیر درست بالاتر از لندروور دیفندر قرار می‌گیرد اما با مرسدس بنز G550 فاصلهٔ زیادی دارد. البته اینیوس باید پیش از عرضهٔ شاسی‌بلند خود در بازار ایالات‌متحده نقص‌های آن را برطرف کند. نسخهٔ مخصوص بازار بریتانیا که ما با آن رانندگی کردیم فقط به سنسور پارک و دوربین دنده‌عقب مجهز بود درحالی‌که شاسی‌بلندهای آفرودی رقیب از مجموعهٔ کامل سیستم‌های کمک‌راننده بهره می‌برند.
البته اینیوس وعده داده است که نسخهٔ آمریکایی گرنادیر را به سیستم‌های ایمنی بیشتری مثل ترمز اضطراری خودکار، دستیار حفظ حرکت میان خطوط و سیستم تشخیص خواب‌آلودگی مجهز خواهد کرد. علاوه بر این، ما می‌خواهیم در این ماشین قفل دیفرانسیل‌هایی را ببینیم که راحت‌تر غیرفعال می‌شوند و گرم‌کن شیشهٔ جلویی که بهتر عمل می‌کند؛ اما صرف‌نظر از این موارد، به اعتقاد ما این شرکت را نباید دست‌کم گرفت. ظاهر کلاسیک و عملکرد مدرن گرنادیر پیشنهاد وسوسه‌انگیزی برای علاقه‌مندان به آفرود خواهد بود و کسانی که به دنبال یک آفرودر دیگر بجای دیفندر، برانکو، G کلاس و… هستند در پاییز آینده که گرنادیر به ایالات‌متحده خواهد رسید گزینهٔ جدیدی خواهند داشت.
مشخصات فنی
| Ineos Grenadier 2024 | |
| پیشرانه | ۳ لیتری I6 توربو |
| قدرت | ۳۹۰ اسب بخار |
| گشتاور | ۴۵۰ نیوتن متر |
| گیربکس | ۸ سرعته اتوماتیک |
| محور محرک | چهارچرخ |
| شتاب صفر تا ۹۶ | ۸.۵ ثانیه |
| وزن | ۲۶۶۵ کیلوگرم |
| طول | ۴,۸۹۵ میلی‌متر |
| عرض | ۱,۹۳۰ میلی‌متر |
| ارتفاع | ۲,۰۵۰ میلی‌متر |
| مصرف سوخت | ۱۲.۴ لیتر ترکیبی |
| ظرفیت سرنشین | ۵ نفر |
| قیمت حدودی | ۷۰ تا ۱۰۰ هزار دلار |
