زیستگاه‌های فضایی آینده؛ عبور از کپسول‌های فلزی به خانه‌های فضایی
زیستگاه‌های فضایی آینده؛ عبور از کپسول‌های فلزی به خانه‌های فضایی
به گزارش gsxr و به نقل از تک‌اسپات، ویژگی‌های برجسته‌ی این زیستگاه‌ها شامل پنجره‌های بزرگ، نورپردازی پیشرفته، مواد سبک و مقاوم، فضاهای خصوصی عایق صدا و محافظ‌های نوین تابش است. به گفته‌ی سباستین آریستوتلیس، بنیان‌گذار استارتاپ «ساگا اسپیس آرشیتکتس»، سفر فضایی هرگز معادل یک هتل لوکس نخواهد بود، اما باید سطحی از راحتی و ایمنی برای سلامت و انگیزه‌ی ساکنان فراهم کند.
یکی از مسیرهای نوآورانه، طراحی سازه‌های بادی است. شرکت «مکس اسپیس» در مرکز فضایی کندی، ماژول‌هایی از الیاف کامپوزیتی می‌سازد که نسبت مقاومت به وزن بالاتری از آلومینیوم و فولاد دارند. نمونه‌ی «آلفا»ی این شرکت در حالت فشرده تنها به اندازه‌ی دو چمدان متوسط فضا اشغال می‌کند، اما پس از باز شدن به حجمی ۲۰ مترمکعبی می‌رسد که سه نفر را در خود جای می‌دهد. این ماژول آزمایش‌های پروازی ناسا را گذرانده و قرار است در اکتبر ۲۰۲۶ با مأموریت اسپیس‌ایکس به مدار فرستاده شود. همچنین برنامه‌هایی برای ساخت مدل‌های ۱۰۰ مترمکعبی جهت اقامت تا ۱۰ نفر وجود دارد.
از سوی دیگر، «مؤسسه اورلیا» در ماساچوست با همکاری آکسیوم اسپیس و پشتیبانی ناسا روی سازه‌های ماژولار متشکل از کاشی‌های شش‌ضلعی کار می‌کند که به شکل گنبد ژئودزیک خودآرایی می‌شوند. قرار است نسخه‌ای آزمایشی در ابعاد یک مایکروویو در سال ۲۰۲۶ به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال شود تا امکان مونتاژ خودکار در بی‌وزنی بررسی گردد. موفقیت این طرح می‌تواند راه را برای زیستگاهی با ظرفیت چهار نفر هموار کند.
در جبهه‌ی ماه و مریخ نیز «آژانس فضایی اروپا» نمونه‌ای به نام FlexHAB را توسعه می‌دهد که به اندازه‌ی یک کانتینر حمل‌ونقل است. این زیستگاه از مواد بازیافتی، چوب فشرده برای سطوح داخلی و کپسول‌های خواب عایق صدا با سیستم تصفیه‌ی هوا بهره می‌برد.
طراحان علاوه بر عملکرد، به جنبه‌های روانی و زیبایی‌شناسی نیز توجه ویژه دارند. پنجره‌های بزرگ که زمانی لوکس به حساب می‌آمدند، اکنون به‌عنوان ضرورتی حیاتی برای روحیه‌ی ساکنان دیده می‌شوند. از پنجره‌های رنگی با الهام از شیشه‌های کلیسا تا گنبدهای شفاف برای تماشای زمین از فضا، همه و همه در خدمت کاهش استرس و ایجاد انگیزه هستند.
