صندلی داغ گیمفا: آشنایی با اعضای تحریریه؛ قسمت اول
در این قسمت از آیتم صندلی داغ gsxr، به سراغ یکی از اعضای تحریریه رفته‌ایم و جهت آشنایی بیشتر شما عزیزان، با همدیگر صحبت می‌کنیم.
سلام به شما gsxrیی‌های عزیز، امیدواریم که حالتان خوب باشد. در سال گذشته، چند باری شاهد مقالاتی با نام صندلی داغ gsxr بودیم که در قالب آن، برخی از اعضای تحریریه با هم گفت و گو نشسته و نظرات خودشان در مورد موضوعات داغ آن دوره، از تصاحب Activision Blizzard گرفته تا اعلام ساخت بازسازی نسخه‌ی اول The Witcher، با شما عزیزان در میان گذاشتند. حال قرار است در قالب قسمت‌های جدید صندلی داغ gsxr، با اعضای تحریریه بیشتر آشنا شویم.
این بار، از یکی اعضای گروه دعوت کرد‌‌ه‌ایم تا با هم گفت و گویی دوستانه داشته باشیم و خودمان را به شما معرفی کنیم و در بخش کامنت‌ها نیز گپ و گفتی داشته باشیم. در اولین قسمت از این سری و به عنوان اولین مهمان صندلی داغ، از آقای امیرحسین رنجبر (عضو تحریریه) درخواست داشتیم تا در این آیتم حضور پیدا کنند و با هم صحبت کنیم. در ادامه، همراه این گفت‌وگو باشید.
سلام امیرحسین. حالت چطوره؟ به اولین قسمت از صندلی داغ ویژه‌ی gsxr خوش اومدی. همونطور که میدونی، توی این آیتم، قراره که با اعضای تحریریه بیشتر آشنا بشیم. برای شروع، چطوره که به کاربرها سلام کنی و یه معرفی از خودت داشته باشی؟
سلام خدمت کاربران خوب gsxr. تقریبا یک سال و نیم از اولین حضورم تو وبسایت میگذره و لحظات خوب زیادی رو با مخاطب‌ها و بچه‌های تیم داشتم. خوشحالم که دعوت شدم و امیدوارم بتونم دید بهتری از خودم به کاربرها ارائه بدم.
خیلی هم عالی. من هم ممنونم که دعوتم رو پذیرفتی! چطوره اولین سوال رو راجع به درس و مشق بپرسیم! رشته‌ی تحصیلیت چی بوده؟ درس خوندن رو دوست داشتی؟
من در دبیرستان رشته ریاضی خوندم. درسم همیشه خوب بوده و جزو بهترین شاگردای کلاس بودم. اینکه درس خوندن رو دوست دارم یا نه، سوالیه که خودمم هیچوقت جوابش رو نمیدونم. از خوندن بعضی درس‌ها خوشم میاد ولی بعضی از درس‌ها نه. الان هم دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر هستم.
پس حسابی درس‌خون بودی؛ رشته‌ی مهندسی کامپیوتر از رشته‌های مورد علاقه‌ی من هم هست و امیدوارم که درش موفق باشی! هر یک از ما، طی یه اتفاق خاص و دوست داشتنی گیمر شدیم. عده‌ای با یک خاطره‌ی دوست داشتنی از خرید اولین کنسولمون یا گروهی دیگه هم با خرید اولین سی‌دی بازی برای کامپیوتر قدیمیمون. شروع این اتفاق برای تو به چه صورت بود؟
بازی کردن رو من از کنسول پلی استیشن 2 پسر داییم شروع کردم. حسی که دنیای مجازی بازی‌ها بهم می‌داد اونموقع یه چیز غریب و هیجان‌انگیز بود. البته که خودم اون اوایل کنسول نداشتم و فقط با کامپیوتر بازی می‌کردم. وقتی وارد سن 14 یا 15 سالگی شدم، به خوندن و تحقیق کردن راجع به بازی‌ها علاقه‌مند شدم، طوری که تو اون سن اطلاعاتی رو میدونستم که هیچکدوم از دوستای گیمرم ایده‌ای ازش نداشتن. یادمه نقد زیاد میخوندم. جدا از این، از بچگی به نویسندگی علاقه‌مند بودم، ولی حقیقتش نوشتن راجع به بازی‌ها کاملا شانسی برام اتفاق افتاد. یه تیم کوچیکی برای نوشتن مطالب یک اپلیکیشن راجع به بتمن دنبال نیرو بود، منم درخواست دادم و نمونه کار فرستادم. کم کم اومدم جلو، یاد گرفتم و پیشرفت کردم. الانم دارم برای gsxr مینویسم و خوشحالم.
جالبه، منم کم و بیش شرایط مشابه‌ای داشتم. خیلی‌ها فکر میکنن که منتقدین و نویسنده‌های حوزه‌ی ویدیو گیم از صبح تا شب مشغول بازی کردن هستن، ولی واقعا اینطور نیست! تو چطور؟ روزانه چند ساعت از وقتت رو پای بازی‌کردن صرف میکنی و در اوقات فراغتت، جز بازی به چه کار‌هایی مشغول هستی؟
این اواخر به دلیل مشکلات زیادی که تو جامعه پیش اومده و همچنین مشکلات اقتصادی، کاملا حسی بازی میکنم و گاهی ممکنه برای یک ماه هم حال بازی کردن نداشته باشم. وقتی حسش بیاد، میفتم تو چرخه و روزانه حدودا 3 الی 4 ساعت بازی میکنم. وقت‌هایی که بازی نمی‌کنم معمولا فیلم و سریال نگاه میکنم. آدم گوشه‌گیری هستم و زیاد بیرون نمیرم.
من هم امیدوار هستم تا اوضاع بهتر و مشکلات همگی کم‌کم حل بشه تا بتونیم با خیالی آسوده از سرگرمی‌‌های مختلف استفاده کنیم. از gsxr گفتی، بهترین نقد و یا مقاله‌ای که تا امروز نوشتی و خیلی دوستش داشتی چی بوده؟ دوست داری راجع بهش کمی صحبت کنی؟
حقیقتا انقدر از شروع کارم مقاله نوشتم که آمارش از دستم در رفته. قبلا برای یک وبسایت داستان سری Dark Souls رو نوشتم که با توجه به علاقم نسبت به این سری، خیلی موقع نگارش حس خوبی داشتم. در خصوص نقدها شرایط فرق میکنه. اوایل خوب نمینوشتم و الان اگه بخوام بررسی کنم، واقعا نقدهام مشکلات زیادی داشتن. ولی از وقتی قلم و دانشم بهتر شد، مطالب رو هم بیشتر دوست داشتم. نقدم از Halo Infinite رو خیلی دوست دارم.
نقد و بررسی Halo Infinite (از اینجا مطالعه کنید)، بسیار خوب و دقیق بود و من هم از خوندنش لذت بردم. میدونم خیلی ساله که در این حوزه مشغولی؛ برای مخاطبایی که دوست دارن وارد دنیای نقد و بررسی و یا خبرنگاری ویدیوگیم بشن، چه پیشنهادی داری؟ این کار رو توصیه میکنی؟
توصیه‌ها زیاده. مهم‌ترین نکته اینه که همه برای نوشتن ساخته نشدن. شما می‌تونید در رسانه‌های بازی فعالیت کنید، بدون اینکه بنویسید. می‌تونید ویدیو تدوین کنید یا حتی گویندگی کنید. با این حال، هیچ چیز غیرقابل بهبود نیست. اگه به نوشتن علاقه دارید، مهم‌ترین نکته اینه که بخونید و بنویسید. اوایل که شروع به کار می‌کنید، سعی داشته باشید که فقط خبر بنویسید تا قلمتون بهتر شه. تحقیق کنید و اصول نگارش رسانه‌ای رو یاد بگیرید و مهم‌تر از همه چی، سعی کنید به عنوان یک منتقد ساده و بی‌طرفانه بنویسید. ساده‌نویسی مهم‌ترین ویژگی قلم یک نویسنده هست. شغل خوبیه، اگه کارتون خوب باشه و بهش علاقه داشته باشید می‌تونه باعث درآمدزایی هم بشه. ولی پشتکار زیادی می‌خواد. من پنج ساله مینویسم ولی از یک سال آخر مطالبم به کیفیت مطلوب رسیدن.
اطلاعات خیلی مفیدی بود. من هم روشون تاکید میکنم. علاوه بر بازی کردن، کتاب میخونی؟ فیلم چی؟ اهل فیلم دیدن هستی؟ اگر قرار باشه همین الان، ۳ فیلم، بازی، کتاب و سریال به کاربرا معرفی کنی، انتخابت چیه؟
کتاب خون بودم ولی دیگه نیستم، برای همین در این خصوص نمیتونم چیزی پیشنهاد بدم. اگه بخوام بازی پیشنهاد بدم، حتما بازی‌های Yakuza 0، Disco Elysium و Spiritfarer رو تجربه کنید. به این دلیل اینا رو گفتم که اصولا تو ایران توجه‌ای بهشون نمیشه. بچه‌ها به بازی‌های مستقل بیشتر بها بدید، مطمئن باشید گاهی می‌تونن حسی بهتون بدن که در بازی‌های AAA پیدا نمی‌کنید. سریال‌های The Sopranos و The Wire و All of us Are Dead رو هم حتما تماشا کنید. از بین فیلم‌ها هم انتخاب زیاده ولی چندتا که اخیرا دیدم و خیلی روم تاثیر گذاشت رو بهتون میگم. فیلم‌های Mother (کره جنوبی)، Se7en و Phone Booth فیلم‌های خیلی خوبی هستن.
خیلی عالی. به Yakuza 0 اشاره کردی. واقعا بازی جذابی هست و من هم این بازی رو پیشنهاد میکنم. میدونی، همه‌ی ما، به یک سری از کاراکترها علاقه‌ی به خصوصی داریم. ۳ تا از کاراکترهای مورد علاقت رو نام میبری؟ دوست داری راجع بهشون صحبت کنی؟
بین کاراکترهای ویدیو گیم، به ماجیما (عکس پروفایلم)، اتزیو و کریتوس ارادت خاصی دارم. بین سریال‌ها هم به شدت از کاراکترهای ریک گرایمز، توماس شلبی و رگنار خوشم میاد. بین فیلم‌ها هم یادم نیست خیلی زیادن 🙂
یکی از بحث‌های خیلی داغ میان کاربران gsxr، جنگ‌های کنسولی است. مطمئنم خیلی از کاربران دوست دارن نظر تو رو راجع به این موضوع بدونن. طرفدار چه پلتفرمی هستی؟ آیا روی انتخابت تعصب داری؟
ببین حقیقتا از وقتی گیمر شدم طرفدار پلتفرم خاصی نبودم. من طرفدار بازی خوبم نه کنسول. هر کنسولی بازی خوبی داشته باشه ازش استقبال میکنم. تقریبا از محصولات همه شرکت‌های کنسول‌سازی هم استفاده کردم. به عنوان مثال، من قطعا برای تجربه بازی‌هایی چون God of War کنسول سونی رو میخرم، همچنین امکان نداره از بازی‌های ایکس باکس از جمله Halo و Forza بگذرم. به نظرم کسانی که متعصبانه از کنسول‌ها طرفداری می‌کنند، ضعف هویتی و شخصیتی دارن و می‌خوان اینجوری اون خلاء رو پر کنند، وگرنه چجوری میشه یک نفر با یک کنسول دشمنی کنه؟ مگه تیم فوتباله؟ صنعت گیم سفره‌اش بزرگه و برای همه هم جا داره.
من هم کم و بیش با نظراتت موافقم. راستی، طبیعتا خیلی از ماها خاطرات بسیار خوبی از بازی‌های محبوبمون و کلا بزرگ‌ترین سرگرمیمون داریم. بهترین خاطره‌ای که از ویدیوگیم داری چیه؟
ببین این سوال خیلی سخته. یه سری بازی‌ها بودن که تک تک لحظاتشون برام خاطره‌ست. ولی این اواخر از هیچ بازی‌ای اندازه Death Stranding لذت نبردم، جدی میگم! این بازی لحظات باورنکردنی برای من خلق کرد.
حرف از Death Stranding شد، هیچ وقت نتونستم با این اثر کوجیما ارتباط برقرار کنم. برام جالبه که انقدر دوستش داری. راستی، خاطره‌ی بد چطور؟ آیا خاطره‌ی بدی از بازی کردن داری؟
نه حقیقتش خاطره بدی ندارم. مثلا هیچوقت کنسول یا کامپیوترم وسط بازی خراب نشد یا وسط گیم زدن اتفاق بدی برام نیفتاد. اصولا وقتایی که بازی میکنم پر از لحظات خوبه نه لحظات بد.
چقدر خوب. از این‌ها که بگذریم. اخیرا یک بحثی خیلی داغ شده و دوست دارم نظرت رو راجع بهش بدونم. عده‌ای باور دارن که ویدیوگیم هم مانند موسیقی و یا نقاشی، یک هنر محسوب میشه و عده‌ای دیگر این موضوع رو قبول ندارند. تو چطور، آیا ویدیو گیم رو یک هنر میدونی؟
شکی در این سوال نیست که ویدیو گیم یک هنره. اصلا نیازی به نظر من نیست. از الف تا حرف آخر صنعت بازی هنره. هنر در نوشتن، هنر در کارگردانی، هنر در اجرا، هنر در طراحی. هر گوشه و کنار یک بازی به‌خاطر نبوغ یک آدم هنرمند خلق شده.
کاملا درسته. حالا به نظرت این هنر در ادامه قراره به چه صورت تکامل پیدا کنه. آینده‌ی بازی‌های ویدیویی چی قراره باشه و اون رو چطور پیشبینی میکنی؟
آینده صنعت داره به راحت‌طلبی پیش میره. هزینه بالای تولید سخت‌افزار داره باعث میشه که ساخت کنسول دیگه صرفه نداشته باشه. به نظر من در آینده‌ای نه چندان دور، گیمینگ حالت مجازی به خودش می‌گیره و پلتفرم‌های فیزیکی به حداقل میرسن. ولی بنظرم این اتفاق تا دو نسل دیگه نمیفته، خیلی بیشتر از این‌ها زمینه‌سازی می‌خواد. جدای از این‌ها، توجه به ساخت بازی‌های تک نفره و داستانی کم‌تر از قبل شده. امیدوارم مثل نسل هفت، شرکت‌هایی مثل EA و Ubisoft بیشتر به ساخت بازی‌های داستانی باکیفیت بها بدن.
دل من هم برای Ubisoft و EA قدیمی تنگ شده. به خصوص سری Assassins Creed و Need for Speedهای کلاسیک. میدونم که خیلی وقته با gsxr آشنا هستی، اما بعد از مدتی که در gsxr حضور داشتی و با کاربران و عوامل آشنا شدی، با شنیدن نام کلمه‌ی gsxr، به یاد چه چیز‌هایی میفتی و یا چه خاطراتی در ذهنت مرور میشه؟
یاد کنسول وار 🙂 نمیدونم چرا ولی از گذشته تا الان gsxr برام تداعی‌گر دعوای بین طرفدارای دو کنسول بوده. ولی جدا از شوخی، یاد مقالات خوب میفتم. هیچ سایتی در ایران آرشیوی به این بزرگی از مقالات نداره و به صورت روزانه مقاله منتشر نمی‌کنه. این یک نقطه قوت بزرگه.
کاملا درسته! اتفاقا بحث‌های میان کاربرا برای من هم همیشه بامزه بوده. به عنوان آخرین سوال، نظرت راجع به این آیتم جدید چیه؟ همچنین دوست دارم حست رو به عنوان اولین نفری که داخل صندلی داغمون با موضوع معرفی اعضا شرکت کرده بدونم.
از اونجا که معمولا سرمون شلوغه و کاربرا زیادن، نمیشه یک معرفی خوب و درست از خودمون داشته باشیم. وجود چنین برنامه‌هایی باعث میشه نویسنده‌ها و کاربرا رابطه نزدیک‌تری به هم داشته باشن. امیدوارم ادامه پیدا کنه. خودمم دوست دارم بعضی از بچه‌های تیم رو بهتر بشناسم. در نهایت مرسی که دعوتم کردید.
امیرحسین منم خیلی ممنونم ازت که دعوت من رو پذیرفتی و تا به اینجای کار، همراه ما بودی و امیدوارم که در ادامه بیش از پیش با هم همکاری کنیم.
در ادامه، از شما کاربران دعوت می‌شود تا سوالاتی خودتون رو در بخش نظرات از آقای رنجبر بپرسید و من هم از امیرحسین دعوت میکنم تا به این سوالات تا جای ممکن، پاسخ دهد.
