معرفی تریومف TR25 کانسپت، حضور در دنیای خودرو پس از ۴۰ سال!

شرکت تریومف موتور حدود ۴۰ سال است که خودرو نساخته اما با کانسپت جدید TR25 بازگشتی هیجان‌انگیز به دنیای خودرو دارد. این خودرو از پلتفرم بی‌ام‌و i3s سود می‌برد.

کانسپت برقی یاد شده محصول خانه طراحی ماکینا بوده و ادای احترامی به خودروی رکوردشکن تریومف TR2 MCV575 سال ۱۹۵۳ محسوب می‌شود. این خودروی مفهومی در طراحی خود از همان TR2 الهام گفته و برخی عناصر مشترک بین آن‌ها از جمله چراغ‌های گرد جلو دیده می‌شوند. در مرکز چراغ‌ها نیز عدد ۲۵ دیده می‌شود که نشان دهنده گرامی داشت ۲۵ سالگی شرکت ماکیناست.

تریومف TR25 کانسپت از طراحی ظاهری مینیمالیستی سود برده و به اندازه مدل قدیمی انحنادار نیست. اورهنگ های کوتاه، رینگ‌های بزرگ و خیزهای تیز در روی گلگیرها جزو ویژگی‌های بصری این کانسپت به شمار می‌روند. چراغ‌های عقب عمودی و نازک نیز ویژگی شاخص بخش عقب خودرو محسوب می‌شوند. در کل باید گفت طراحی بدنه TR25 مفهومی یک دست و سرراست بوده و به کابین راننده محور و تک نفره نیز سرایت کرده است. البته آپشن صندلی سرنشین نیز وجود دارد.

ماکینا استفاده از تجهیزات و دکمه‌ها در کابین را به حداقل رسانده و پشت آمپرهای ساده این خودرو مواردی همچون شعاع حرکتی، سرعت و میزان شارژ را به نمایش می‌گذارد. غربیلک فرمان نیز دیگر موردی است که ما را به یاد مدل اصلی می‌اندازد هرچند تکنولوژی‌های مدرن‌تری نیز وجود دارند. راننده همچنین می‌تواند حالت‌های مختلف رانندگی را انتخاب کرده و به ناوبری دسترسی داشته باشد. این کانسپت از پلتفرم بی‌ام‌و i3s استفاده می‌کند. همان‌طور که می‌دانید ژرمن‌ها مالکیت حقوقی برند تریومف موتور را در اختیار داشته و برای این پروژه با ماکینا همکاری کرده‌اند.

بی‌ام‌و i3s از پیشرانه برقی با ۱۸۱ اسب بخار قدرت و ۲۷۰ نیوتون متر گشتاور سود برده و در عرض ۶.۸ ثانیه از سکون به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت می‌رسد. شعاع حرکتی این خودرو بر اساس تخمین‌های EPA نیز به ۲۴۶ کیلومتر می‌رسد هرچند ماکینا اشاره‌ای به مشخصات فنی کانسپت موردبحث نکرده است. بی‌ام‌و تولید i3 را در سال ۲۰۲۲ به پایان رساند و پس از حدود ۹ سال تولید توانست به فروش ۲۵۰ هزار دستگاهی برسد. ژرمن‌ها برای خداحافظی با این مدل یک نسخه سفارشی با رنگ طلایی را تولید کردند. به عنوان سخن پایانی باید گفت تریومف TR2 MVC575 Jabbeke قدیمی توانسته بود رکورد سرعت زمینی برای خودروهای تولیدی با پیشرانه زیر ۲ لیتر حجم را بشکند. این اتفاق در سال ۱۹۵۳ و با یک پروتوتایپ دارای قطعات ویژه رخ داد. در واقع برای بهبود آیرودینامیک آن از محافظ، بال عقب متفاوت و پوشش فلزی کاکپیت استفاده شد. خودروی یاد شده هم‌اکنون در موزه خودرویی بریتانیا قرار دارد.