نقد و بررسی قسمت سوم بازی The Expanse: A Telltale Series

قسمت سوم بازی The Expanse: A Telltale Series علی‌رغم کوتاه بودن، به واسطه بازگرداندن غافلگیری‌‌ها و انتخاب‌های حیاتی، بهتر از قسمت پیشین خود عمل می‌کند اما استودیوی تلتیل همچنان از آن استانداردی که انتظار داریم فاصله دارد. با gsxr همراه باشید تا به بررسی این قسمت از بازی بپردازیم.

پس از قسمت دوم بازی The Expanse که بسیار بی‌رمق و ناامیدکننده بود، قسمت سوم می‌کوشد تا لحظات احساسی خاص را برایمان تکرار کند. اما سردی خاصی در بازی نهفته است که عملا امکان حصول به این هدف را از آن می‌گیرد. این قسمت حتی تا نیمه‌های خود تمرکز را بر گیم‌پلی می‌گذارد و به جای آنکه داستان خود را بسط دهد، ما را تنها در فضا رها می‌کند.

تنها در فضا

همچنان باور دارم که مکانیزم‌های گیم‌پلی بازی به خوبی صیقل خورده‌اند و خبری از باگ‌های همیشگی تلتیل نیست. حرکت در فضا و معلق بودن در آن به خوبی طراحی شده و حس جالبی دارد. حتی پازل‌های کوچک و ماموریت‌های جانبی در بازی وجود دارند که می‌توان گفت حضور آن‌ها در بازی کوچکی مثل Expanse، خارج از لطف نیست. از نظر بصری نیز بازی سبک اما بهینه است و هم عملکرد خوبی روی سیستم‌های ضعیف دارد و هم آن که زیبا به نظر می‌رسد. صداپیشگان کار خود را همچون همیشه عالی انجام داده‌اند و نقص خاصی در کارشان دیده نمی‌شود. موسیقی بازی به موقع و در لحظات حساس پخش می‌شود و راضی‌کننده است. اما آیا چیزی که ما از تلتیل توقع داریم، این‌هاست؟ به واقع چه چیز تلتیل را درخشان و قابل احترام می‌کرد؟ گیم‌پلی؟ گرافیک فنی خوب؟ پازل‌ها؟ یا داستان؟ به نظر می‌رسد که تلتیل آنقدر تمرکز خود را بر گیم‌پلی گذاشته که عملا فراموش کرده وظیفه خطیر و اصلی‌اش داستان‌گویی است و باید ابتدا داستان خوبی نقل کند.

کوتاهی بیش از اندازه…

بسیار برایم عجیب است که تا نیمه این قسمت، هیچ خبری از اتفاق داستانی خاصی در بازی نبود. باید در محیط گشت و گذار می‌کردم و از طریق محیط به یک سری اطلاعات راجع به داستان می‌رسیدم. چنین چیزی اصلا بد نیست اما وقتی که نیمی از قسمت اینطور پیش می‌رود، عملا هیچ راه دفاعی باقی نمی‌گذارد. با این حال، همین که بازی به نیمه خود می‌رسد، غافلگیری‌هایش را رو می‌کند و جذاب می‌شود.

در نقد قسمت اول گفته بودم که دیالوگ‌های انتخابی به نحو قابل توجه‌ای کاهش یافته‌اند. اما حالا باید بگویم که فکر می‌کنم این اتفاق آنقدرها هم عامدانه نیست و بیشتر به واسطه عدم وجود محتوای داستانی کافی در بازی، اتفاق افتاده است. این قسمت برخلاف قسمت قبل، یکی دو انتخاب حیاتی و بسیار مهم را در خود گنجانده است که به تعلیق و پیشروی داستان کمک می‌کند اما حس می‌کنم که همه این موارد ناکافی‌اند!

حالا با پیشروی بیشتر در داستان، می‌توان قاطعانه گفت که تلتیل دیگر آن تلتیل قبل نیست. سطحی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد و خبری از لحظات تکان دهنده خاص داستان‌هایش نیست. البته بسیار می‌کوشد تا ادای خودش را در بیاورد و گاهی نیز برای چند لحظه موفق عمل می‌کند، اما دیری نمی‌انجامد که رنگ از رخسار داستانش می‌رود و جز یک سری غافلگیری‌های سطحی، چیز خاص دیگری برای ارائه ندارد.

هشدار اسپویل

به یاد بیاوریم هنگامیکه مایا و درامر به سفینه‌ قسمت سوم رسیده‌اند و در آنجا با اجساد فراوان آدم‌ها رو به رو می‌شوند. با اینکه روی کاغذ ایده سهمناک و خوبی به نظر می‌رسد، اما در عمل هیچ حسی القا نمی‌کند. همچون پالت رنگی بی‌احساسش، مواجهه بازی با این مقبره فضایی، چیزی جز یک مواجهه سطحی نیست. و به نظرم بسیار تلاش می‌کند به حسی مانند حس مرگ قسمت چهارم بازی The Walking Dead برسد اما به واسطه کوتاه بودن بی‌اندازه بازی و همچنین عدم پرداخت کافی به داستان، ناموفق عمل می‌کند.

در این قسمت همچنین می‌توان از مرگ مایا جلوگیری کرد. با این حال به نظرم تفاوت چندانی در حس بازی وجود ندارد؛ چرا که به اندازه کافی به مایا نزدیک نشده‌ایم. توجه داشته باشیم که هر قسمت از این بازی، نهایتا یک ساعت به طول می‌انجامد و این در حالی است که نیمی از آن صرف گشت و گذار در محیط خواهد شد! و این کوتاهی در وقت عملا هیچ فرصتی برای نزدیک شدن ما به شخصیت‌ها نمی‌دهد.

با این که قسمت اول این بازی بسیار نویدبخش و امیدوارکننده عمل کرده بود اما حالا چیزی جز تاسف برای من به عنوان یک هوادار بازی‌های Telltale باقی نگذاشته است. البته که این قسمت بسیار بهتر از قسمت قبلی است اما به واقع، این بازی کجا و بازی‌های درخشانی مثل فصل اول و دوم و چهارم The Walking Dead و فصل اول The Wolf Among Us کجا؟

---

این بازی روی PC تجربه و بررسی شده است