نگاهی اجمالی به نسل سوم بیوک اسکای لارک یا بیوک ایران

بیوک اسکای لارک به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین خودروهای کلاسیک موجود در بازار ایران شناخته می‌شود که با توجه به مونتاژ در ایران توانست سهم قابل‌توجهی از بازار سدان‌های خانوادگی را در اختیار بگیرد.

البته در این مطلب قصد نداریم داستان مونتاژ این خودرو را در کنار دیگر برندهای آمریکایی صاحب‌نام، در ایران را مرور کنیم زیرا با اشاره به آن تنها حسرت روزهای پرفروغ صنعت خودرو در دلمان تازه می‌شود. اسکای لارک همواره به‌عنوان خودرویی پرشتاب و قدرتمند شناخته می‌شد که این امر موجب محبوبیت آن در بین جوانان نیز شده بود به‌گونه‌ای که آوازهٔ شهرت آن باعث شده تا امروزه نیز در بین علاقه‌مندان، خودرویی محبوب به‌حساب آید، و باوجود افزایش هزینه‌های نگهداری خودروهای کلاسیک همچنان گزینه‌ای معقول و مناسب حتی برای استفاده روزمره به شمار می‌رود.

 

نگاهی کوتاه به تاریخچه بیوک ایران

نام اسکای لارک برای اولین بار در سال ۱۹۵۳ و به‌عنوان تریم لوکس برای مدل Roadmaster و تنها منحصر به نمونه‌های کانورتیبل از سوی بیوک مورد استفاده قرار گرفت و این تریم در سال ۱۹۵۴ نیز برای این مدل در دسترس بود، ولی در پایان این سال به دلیل فروش پایین که ناشی از قیمت نسبتاً بالای این تریم بود از سوی کمپانی کنار گذاشته شد. اما بیوک در سال ۱۹۶۱ و برای مدل special که یک خودروی کامپکت کاملاً جدید بود نام skylark را بازهم به‌عنوان یک‌تریم لوکس احیا کرد و حتی بعد از گذشت یک سال یعنی در سال ۱۹۶۲ به دلیل فروش بسیار بالا و محبوبیت زیاد به‌عنوان مدلی مستقل البته با بدنه‌ای مشترک با مدل special شامل نمونه‌های کوپه و کوپه کانورتیبل روانه بازار کرد و این روند در سال ۱۹۶۳ نیز ادامه داشت تا درنهایت نسل اول اسکای لارک در سال ۱۹۶۴ با طراحی کاملاً معرفی شد و تا سال ۱۹۹۸ شش نسل مختلف را تجربه کرد و پس از آن، این نام برای همیشه کنار گذاشته شد.

اسکای لارک های موجود در ایران مربوط به نسل سوم این خودرو است که بین سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ بر روی خط تولید قرار داشت. این خودرو بر روی پلتفرم X-body جنرال موتورز ساخته شده بود و در دو مدل سدان و کوپه در دسترس بود. اسکای لارک نسل سوم، در شرکت جنرال موتورز ایران (پارس خودرو کنونی) مونتاژ می‌شد و در بازار با نام بیوک ایران به فروش می‌رسید. اسکای لارک های مونتاژی در ایران همگی از نوع سدان بودند و نمونه‌های کوپه به‌صورت وارداتی در بازار حضور پیدا کردند. اسکای لارک در پنج تیپ B1,B2,B3,B4, و B5 در بازار حضور داشت که به ترتیب از کم آپشن ترین (B1) تا پر آپشن ترین و البته اسپرت ترین (B5) نام‌گذاری شده بودند. که البته بیشترین تعداد اسکای لارک ها مربوط به تیپ B3 می‌شود.

گفتنی است که این تیپ بندی تنها مختص به بازار ایران بود و در بازار آمریکا چنین چیزی مشاهده نمی‌شد. بیشترین تفاوت این تیپ‌ها در آپشن و امکانات رفاهی مانند شیشه‌بالابرهای برقی یا دستی، صندلی‌های یک‌تکه نیمکتی یا اسپرت تکی، جعبه‌دنده دستی یا اتوماتیک، شیفتر کنسولی یا فرمانی، چرم سقف و برخی جزئیات دیگر فنی چون تفاوت در سرسیلندر پیشرانه خلاصه می‌شد.

این هفته فرصتی دست داد تا با یکی از سالم‌ترین اسکای لارک های موجود در کشور ملاقاتی داشته باشیم و این خودرو را از هر نظر مورد بررسی قرار دهیم که در ادامه مطالعه می‌کنید.

 

بررسی ظاهری بیوک ایران

در نگاه اول قطعاً این ابعاد خودرو است که توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. بیوک اسکای لارک نسل سوم با دارا بودن ۵۰۸۵ میلی‌متر طول ۱۸۴۷ میلی‌متر عرض و ۱۳۴۹ میلی‌متر ارتفاع شاید به‌عنوان یک سدان سایز متوسط به نسب خودروهای فول سایز آمریکایی ابعادی به‌مراتب جمع و جورتری داشته باشد اما همچنان خودرویی بزرگ، در مقایسه با سایر سدان‌های امروزی موجود در بازار به‌حساب می‌آید.

این نسل اسکای لارک قطعاً مثال بارز زیبایی در سادگی است. بدنه این خودرو با فرم مستطیل شکل که در اکثر خودروهای آمریکایی آن سال‌ها دیده می‌شد، با خطوط صاف و نسبتاً ساده اما زیبا همراه است، و در کل طراحی بدنه در تمام بخش‌ها هارمونی و هماهنگی فوق‌العاده‌ای دارند که خود در گیرایی و زیبایی نمای بیرونی نقش بسزایی دارد. تزئینات بیرونی خودروی مورد بررسی کامل بوده و تمامی آن‌ها از نمونه‌های اصلی هستند (برخی از لوازم تزئینی مانند قاب چراغ، راهنما، جلوپنجره، چراغ‌های عقب و غیره نمونه تولید داخلی آن‌ها نیز وجود دارد که در مقایسه با نمونه‌های اصلی دارای کیفیت ساخت پایین‌تر و متأسفانه در مواردی دفرمه هستند) که زیبایی خودرو را دوچندان می‌کند. مهم‌ترین مشخصه‌های طراحی بیرونی خودرو لوگوی ایستاده روی کاپوت، چرم سقف که در خودروهای آمریکایی یک مشخصه لوکس محسوب می‌شود، قالپاق‌های فابریک و درنهایت سه خروجی هوای روی گلگیر که هرچند فقط جنبه تزیینی دارند اما به هرچه زیباتر شدن نمای کناری خودرو کمک شایانی می‌کند و البته از مشخصهٔ خودروهای بیوک نیز به‌حساب می‌آید. البته گفتنی است که در مورد خودروی مورد بررسی این رنگ آبی روشن که به “آبی درباری” مشهور است زیبایی خودرو را دوچندان کرده است.

 

نگاهی به کابین بیوک اسکای لارک

مطابق انتظار پس از ورود به کابین با فضایی بزرگ و دل‌نشین روبرو می‌شویم، می‌توان گفت بخش جلویی کابین برای سرنشین با هر قد و اندازه‌ای مناسب است و سرنشین جلو و راننده در راحتی و آرامش کامل از سواری خودرو لذت می‌برند. اما در بخش عقب برای افراد قدبلند فضای پا کمی محدود به نظر می‌رسد و با توجه به ابعاد و کلاس خودرو این موضوع کمی باعث تعجب است، و می‌توان گفت که تنها ضعف کابین همین موضوع است. البته دلیل این ضعف وجود پالانی میل‌گاردان و همین‌طور فاصله محوری نسبتاً کم خودرو (۲۸۱۹ میلی‌متر) است.

طراحی نمای داخلی خودرو ساده و به‌دوراز هرگونه پیچیدگی  خاصی بوده و شاید بتوان گفت که با نمای بیرونی هماهنگی کاملی دارد. بیشتر اجزای کابین ازجمله داشبورد، رودری‌ها، موکت سقف و غیره فابریک بوده و همچنان با گذشت سال‌ها  کیفیت قابل قبولی دارند. خودروی مورد بررسی ما از نوع تیپ B3 بوده و دارای صندلی‌های جلو تکی است که علیرغم طراحی اسپرت اما بسیار راحت هستند و همچنین قابلیت تنظیم دستی در راستای طول را نیز دارند.

از دیگر امکاناتی که به‌صورت فابریک در این خودرو وجود دارد می‌توان به شیشه‌بالابرهای برقی، قفل مرکزی، فرمان هیدرولیک، سیستم تهویه مطبوع، سیستم رادیوپخش، جعبه‌دنده اتوماتیک با شیفتر کنسولی، تنظیم آینه جانبی راننده به‌صورت دستی از داخل اتاق (این خودرو به‌صورت فابریک فاقد آینه جانبی سمت شاگرد است) و فن ضد بخار شیشه عقب اشاره کرد.

 

بخش فنی و قوای محرکه بیوک اسکای لارک

تمامی اسکای لارک های تولید شده در ایران از یک پیشرانه هشت سیلندر ۳۵۰ اینچ مکعبی و یا ۵.۷ لیتری (با ضرب کردن عدد اینچ مکعب در ۱۶/۳۸ حجم موتور به سی‌سی به دست می‌آید) بلوک کوچک سود می‌برند که قدرتی بین ۱۵۷ تا ۱۸۰ اسب بخار (بسته به تفاوت‌های فنی مانند نوع کاربراتور و نوع سرسیلندر به کار رفته در تیپ‌های مختلف) و گشتاور ۳۵۰ نیوتن بر متر تولید می‌کند. وظیفه انتقال این نیرو به چرخ‌های عقب در اسکای لارک B3 بر عهده گیربکس سه سرعته اتوماتیک TH350 است.

یکی از خصوصیات بارز بیوک اسکای لارک شتاب گیری خوب خودرو به نسبت وزن (حدود ۱۷۰۰ کیلوگرم) و ابعاد آن است که همان‌طور که گفته شد باعث ایجاد محبوبیت هر چه بیشتر این خودرو در بین جوانان چه در زمان تولید و چه در زمان حال شده است. البته گفتنی است که بخشی از شتاب خودرو مربوط به ضریب نهایی دیفرانسیل است که در سه شماره ۱۳، ۱۵ و ۱۷ شناخته می‌شود که به ترتیب از سنگین به سبک پیش می‌رود. پس با این حساب شتاب گیری در اسکای لارک مجهز به دیفرانسیل ۱۳ سریع‌تر اما سرعت نهایی کمتر است و در دیفرانسیل ۱۷ این موضوع کاملاً برعکس است. به همین دلیل دیفرانسیل ۱۵ به‌عنوان بهترین دیفرانسیل برای استفاده عمومی شناخته می‌شود که ویژگی‌های سرعت و قدرت را به‌صورت هم‌زمان به همراه دارد.

سیستم تعلیق در این خودرو در جلو جناقی دوبل با کمک هیدرولیکی و فنر و در عقب نیز تعلیق فعال یکپارچه با فنرهای شمش و کمک هیدرولیکی است که البته در بین تمام تریم‌های اسکای لارک مشترک است.

 

پشت فرمان رخش هشت سیلندر

با نشستن پشت فرمان اسکای لارک اولین نکته که جلب‌توجه می‌کند طول کاپوت خودرو است که البته نکته‌ای مشترک بین تمام خودروهای کلاسیک آمریکایی به شمار می‌رود!

با چرخاندن سوییچ و استارت خودرو این صدای غرش قلب تپنده V8 بود که نویدبخش سواری لذت بخشی را می‌داد. با قرار دادن گیربکس در حالت D و فشردن gsxr گاز شروع به حرکت می‌کنیم. با توجه به سلامت موتور و گیربکس که به‌طور کامل و به بهترین نحو بازسازی شده است شروع حرکت در این خودرو بسیار سریع اتفاق می‌افتد و خودرو از شتاب بسیار خوبی برخوردار است. باوجود اینکه عدد دقیقی از شتاب صفر تا صد این نسل اسکای لارک وجود ندارد اما با توجه به‌سلامت خودرو مورد بررسی رسیدن به این سرعت در زمان حدود ۱۱ ثانیه دور از ذهن نیست. باوجود خیابان‌های غیراستاندارد و پر از دست‌انداز اما سواری خودرو راحت است و سیستم تعلیق به‌خوبی از پس ناهمواری‌های جاده برمی‌آید ضمن اینکه به لطف سلامت اتاق و صدالبته بازسازی استادانه در کابین خودرو کمترین صدای اضافی به گوش نمی‌رسد و تنها این طنین موتور خودرو است که با هر بار فشردن gsxr گاز گوش‌های ما را نوازش می‌دهد و همچنین با عملکرد عالی در شتاب گیری لبخند رضایت را بر لب‌های ما می‌آورد.

 

جمع‌بندی و صحبت پایانی

داشتن یک خودروی کلاسیک قطعاً برای هر به‌اصطلاح عشق خودرویی یک رؤیا و هدف تلقی می‌شود. اما برای تحقق این رؤیا تنها داشتن پول کافی نیست و موارد بسیاری را باید مورد بررسی قرار دهید و همین‌طور باید اطلاعات کافی و شرایط  نگهداری از یک خودروی کلاسیک را داشته باشید.

بیوک اسکای لارک خودرویی زیبا و پرقدرت و با شتاب گیری عالی است و درعین‌حال سواری نرم و قابل قبولی را ارائه می‌دهد، اما داشتن خصوصیات ذکر شده منوط به‌سلامت کامل خودرو در تمام بخش‌ها است. نکته بعدی اینکه برخلاف باور عموم قطعات این خودروها به‌خوبی یافت می‌شود اما متأسفانه به دلیل شرایط ارزی امروزه قیمت آن‌ها افزایش چشمگیری داشته است، ضمن اینکه مثل هر بخش دیگری در بازار خودروی کشور این بخش نیز از چشم افراد سودجو دور نمانده که با دانستن این موضوع باید هنگام خرید توجه کامل را داشته باشید.

یکی از نکات بسیار مهم در بحث نگهداری از خودروهای کلاسیک آشنایی با یک مکانیک متخصص و خبره در این زمینه است، این نکته را حتی باید پیش از خرید خودرو در نظر بگیرید تا هنگام خرید خودرو نیز بتوانید از تجربیات و دانش آن‌ها بهره ببرید. با این حال مالک خودرو نیز باید دانش فنی لازم را داشته باشد و به‌اصطلاح دست به آچار باشد، این نکته از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا با توجه به سال ساخت خودروها خرابی بخش‌های فنی امری طبیعی است.

طبیعتاً رانندگی با یک خودروی هشت سیلندر بسیار لذت‌بخش خواهد بود و تجربه عالی را ارائه می‌دهد اما نباید بحث مصرف سوخت را فراموش کرد، مصرف سوخت اسکای لارک در صورت رانندگی آرام و صدالبته سلامت کامل بخش‌های فنی در هر صد کیلومتر عدد تقریبی ۱۳ لیتر را نشان می‌دهد که البته در صورت تصمیم برای رانندگی سریع و یا خرابی بخش‌های فنی این عدد بالاتر نیز می‌رود، که طبق استانداردهای امروزی مصرف سوخت نسبتاً بالایی به‌حساب می‌آید، البته منظور این مقایسه خودروهای روز دنیا است نه خودروهای چهار سیلندر تولید داخل که با گذشت چهار سال از عمرشان عددهایی نزدیک به این موتور هشت سیلندر را ثبت می‌کنند! ابعاد خودرو را نیز نباید از یاد برد که قطعاً برای رانندگی در ترافیک و همین‌طور یافتن جا پارک می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

نکات ذکر شده نه برای ناامید کردن علاقه‌مندان بلکه برای آگاهی دادن به آن‌ها برای خرید و یا تصمیم هوشمندانه است و بخشی زیادی از آن تجربه شخصی بنده (نگارنده مطلب) در چند سال نگهداری و استفاده روزمره از خودروی کلاسیک است.

در پایان از جناب آقای اکبر خزائی که خود یکی از اساتید و مکانیک‌های بنام و مجرب خودروهای کلاسیک است، جهت در اختیار گذاشتن وقت و خودروی‌شان کمال تشکر را داریم.

عکاس: ابوالفضل ابراهیمی