نگاهی به موفقیت کادیلاک در ایمسا و جذابیت‌های حضور در فرمول یک
نگاهی به موفقیت کادیلاک در ایمسا و جذابیت‌های حضور در فرمول یک
موفقیت‌های کادیلاک در مسابقات ایمسا می‌تواند حضور این برند آمریکایی در فرمول یک را بیش از پیش جذاب تر کند.
هل دادن یک خودروی برای روشن شدن عملی از سر ناچاری است اما در دنیای سریع‌ترین خودروهای مسابقه‌ای چنین چیزی وجود ندارد. خودروهای امروزی ایمسا GTP که با نام خودروهای LMDh نیز شناخته می‌شوند جزو خاص‌ترین خودروهای هیبریدی موتور اسپرت هستند. این خودروها با توقف در پیت لین کاملاً در حالت برقی قرار می‌گیرند و تنها صدای ناله موتورهای برقی به گوش می‌رسد. اگرچه این خودروها در سرعت‌های پایینی در پیت لین حرکت می‌کنند اما از کلاچ برای ارتباط پیشرانه درون‌سوز استفاده شده است. پس از خروج از پیت لین است که خودرو مجدداً غرش کرده و راهی پیست می‌شود. راس اوبلنز مدیر قوای محرکه و پرفورمنس موتور اسپرت جنرال موتورز می‌گوید:
ما قبلاً با چنین خودروهایی مسابقه نداده‌ایم
البته اوبلنز می‌داند که چگونه بین پیشرانه برقی و درون‌سوز ارتباط برقرار کند اما عملکرد و دوام چنین سیستم‌هایی ناشناخته بوده چراکه پیش از این هیچ خودروی مسابقه‌ای دیگری به قوای محرکه هیبریدی مجهز نبوده است. حتی خودروهای هیبریدی فرمول یک نیز فاقد چنین سیستم‌هایی هستند. جنرال موتورز در حال تلاش برای استارت خود در فرمول یک و حتی ساختن پیشرانه از سال ۲۰۲۸ نیز هست. در واقع پروژه یاد شده قبلاً کلید خورده و اوبلنز می‌گوید از دانستن چنین قراردادی سورپرایز نشده است. او خاطرنشان می‌سازد:
اگر به آنچه در مسابقات انجام داده‌ایم نگاه کنید خواهید فهمید حضور در فرمول یک و ساخت پیشرانه قدم بعدی طبیعی ما خواهد بود. درهرحال من کل زندگی خودم را صرف ساختن پیشرانه‌ها و به ویژه انواع مسابقه‌ای کرده‌ام.
اوبلنز برنامه GTP جنرال موتورز را توقف گاهی در یک سفر به منظور رقابت در بالاترین سطح موتور اسپرت می‌داند. فاکتورهای موازی زیادی بین رقابت در ایمسا GTP و فرمول یک وجود دارد هرچند این دو رشته ورزشی تفاوت‌های بسیار زیادی با یکدیگر دارند. اوبلنز با مقایسه قوانین فرمول یک و LMDh می‌گوید:
قوانین فرمول یک کمی بیشتر هستند و نمی‌خواهم این قوانین را محدودکننده بدانم و به نظرم استفاده از عبارت تجویزی بهتر خواهد بود.
ایمسا برای خودروهای GTP استفاده از سیستم هیبریدی مشترک با نام ERS را در کلاس موردبحث ارائه کرده است. این قوای محرکه توسط ویلیامز ساخته می‌شود و از نظر قوانین نیز منحنی قدرتی وجود دارد که باید به منظور حفظ رقابت رعایت شود اما اینکه تیم‌ها چگونه به این منحنی برسند کاملاً به خودشان بستگی خواهد داشت. مدیر جنرال موتورز تصریح می‌کند:
قوانین LMDh بسیار آزادانه شکل گرفته‌اند.
باتری سیستم ERS شاید در زمان پیت استاپ ها تعویض شود و تیم‌ها تقریباً آزادی کاملی درباره زمان ریکاوری انرژی از چرخ‌ها دارند؛ به عبارت دیگر قدرت زیادی در دسترس ERS وجود دارد و همه‌چیز به صرفه‌جویی در مصرف سوخت مربوط می‌شود. راندمان بالا و مصرف سوخت پایین عنصری کلیدی در مسابقات استقامتی است و به همین خاطر اکثر تیم‌ها تقریباً در هر پیت استاپ خودرو را هل می‌دهند. البته تیم‌ها تنها از این انرژی برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت استفاده نمی‌کنند. علیرغم عدم تغییر در قوانین LMDh، پروتوتایپ های هیبریدی کادیلاک حدود ۲ ثانیه سریع‌تر از مدل قبلی در پیست دیتونا بوده‌اند. قوای محرکه این خودرو نیز خیلی تغییر نکرده است. اوبلنز دراین‌باره خاطرنشان می‌سازد:
اینکه چگونه از سیستم هیبریدی و انرژی برای کمک به کاهش مصرف سوخت و بهبود پرفورمنس در پیست استفاده کنید بخش بزرگی از معادله خواهد بود.
تیم‌ها می‌توانند از هل دادن برای بهبود راندمان استفاده کنند. در واقع این فرایند می‌تواند خودکار باشد یا اینکه به‌صورت سنتی انجام شود. تا زمانی که سرعت خودرو از محدوده مجاز پیت لین تجاوز نکرده باشد ایمسا ممنوعیتی برای آن قائل نخواهد شد. اوبلنز خیلی وارد جزئیات نمی‌شود زیرا کادیلاک تلاش دارد در این زمینه دست برتر را داشته باشد. این مدیر باسابقه می‌گوید تمامی گفت‌وگوها درباره قدرت قوای محرکه برقی و راندمان به جنرال موتورز ارتباط دارد. در واقع نه تنها از نظر استراتژی برقی سازی محصولات بلکه درباره آینده فرمول یک نیز این تکنولوژی‌ها مهم است. علیرغم ارتباطات آندرتی و کادیلاک در زمینه توسعه قوای محرکه فرمول یک، ظاهراً جنرال موتورز به توسعه پیشرانه خود ادامه خواهد داد و اوبلنز این موضوع را یک فرصت بزرگ می‌داند. او همچنین فکر می‌کند تلاش‌ها در این رابطه با مأموریت جنرال موتورز همخوانی خواهد داشت:
قوانین فرمول یک به گونه‌ای نوشته شده‌اند که شما همیشه به دنبال راندمان باشید. این دقیقاً همان کاری است که باید خودروهای جاده‌ای انجام دهند.
جدای از تمامی این موارد اوبلنز علاقه زیادی به چنین تکنولوژی‌هایی دارد و می‌گوید:
زمانی که ۱۳ ساله بودم با پدرم به پیست نیو انگلند می‌رفتیم چراکه من گواهینامه رانندگی نداشتم. من در آنجا مسابقه می‌دادم و سپس به خانه برمی‌گشتیم. بخش زیادی از مردمی که در پیست‌ها داریم به اندازه ما هیجان‌زده هستند.
اوبلنز که بیش از ۳۰ سال را در بخش توسعه پیشرانه‌های جنرال موتورز کار کرده چالش‌های فرمول یک را درک می‌کند. او ورود بالقوه جنرال موتورز به این مسابقات را نه ارعاب کننده بلکه آزمایشی برای توسعه تکنولوژی‌های بیشتر می‌داند:
ما تیم بسیار قدرتمندی از مهندسان و تکنسین‌ها را داریم که همگی برای بردن آموزش دیده‌اند.
