پیش‌نمایش Lies of P؛ در جست‌وجوی انسانیت

آیا بازی Lies of P می‌تواند طلسم آثار سولزلایک را بشکند و تجربه‌ای فراتر از یک بازی الهام گرفته از آثار میازاکی را ارائه کند؟

یک دهه‌ای می‌شود که آثار سولز‌لایک استودیو فرام سافتور، تبدیل به منبع الهام عظیمی برای سازندگان آثار اکشن نقش‌آفرینی شده‌اند و شاهد کلون‌ها و سولز‌لایک‌های الهام گرفته‌ی متعددی، از سری The Surge گرفته تا Nioh بوده‌ایم. آثار این چنینی، معمولا یا مثل Nioh در سطح بسیار بالایی قرار داشته‌اند و یا مانند Lords of the Fallen، با وجود نقاط قوت مختلف، از مشکلات فنی و ساختاری مختلفی رنج می‌برده‌اند و معمولا کمتر شاهد عنوانی کاملا شکست خورده در این ژانر بوده‌ایم.

بازی Lies of P که چیزی کمتر از دو هفته تا زمان انتشارش فاصله داریم، جدیدترین عنوان الهام گرفته از آثار فرام سافتور و میازاکی است که این بار تجربه‌ای هاردکور و سولزلایک را به ورژن متفاوتی از دنیای پدر ژپتو و پینوکیو برده‌ است.

به دنبال انسانیت …

داستان بازی Lies of P، در اواخر قرن هجدهم آغاز می‌شود. جایی که شهر Krat که محل وقوع اتفاقات بازی است، از شهری زیبا، مدرن، چشم‌نواز و شاد، تبدیل به شهری مخوف، تاریک و مرگبار می‌شود که در لا به لای کوچه‌ها، ساختمان‌ها و پشت بام‌ها، خطر کمین کرده است و بوی مرگ، Krat را فرا گرفته است. به نظر می‌رسد علت نابودی Krat، یک طاعون یا بیماری مشابه مرگبار است که برای جزئیات بیشتر باید بازی را تجربه کنیم.
در این شرایط، ما به عنوان عروسک انسان‌نمای پینوکیو، در ایستگاهی قدیمی بیدار می‌شویم، بدون آن که از گذشته چیزی بدانیم یا هدف خاصی داشته باشیم. هدف مشخص است، بقا در شهر مرگبار Krat و تلاش برای رسیدن به جواب سوال‌های بیشماری که ما به عنوان پینوکیو در ذهن داریم.

داستان بازی، با وجود آن که در نقطه‌ی شروع از حربه‌ی نسبتا تکراری پروتاگونیست فراموشکار و رسیدن به جواب استفاده می‌کند، اما نسبت به رقبا یک برگ برنده‌ی بزرگ در اختیار دارد. پینوکیو، پدر ژپتو و داستان اصلی. به همین دلیل می‌توان امیدوار بود که عنصر تعلیق، به خوبی انگیزه‌ی پیشروی را عمیق‌تر سازد و بر خلاف تمامی آثار هاردکور و سولزلایک مشابه، داستان صرفا بستری ساده برای رخ دادن وقایع و حوادث نباشد و خود به عنوان بخش مستقل، برای مخاطبان جذاب باشد. هر چند حقیقت این است که آثار این چنینی، هیچگاه داستان محور نبوده و نخواهند بود چرا که تمرکز اصلی سازندگان و علاقه‌ی مخاطبان، مبارزات، باس‌فایت‌ها، کاوش و موارد این چنینی است تا داستانی عمیق یا متفاوت. با این وجود Lies of P ممکن است در این بخش ساختار شکنی کند.

گیم‌پلی بازی را می‌توان ورژنی نرم‌تر، روان‌تر و سریع‌تر از سری سولز یا آثار مشابه در نظر گرفت. در قالب پینوکیو، سلاح‌ها و ابزار‌های مختلفی در اختیار ما قرار دارد و حتی می‌توانیم بخش‌هایی از بدن پینوکیو را تغییر داده و برای سناریو‌‌های خاص، شخصی سازی کنیم. با توجه به تریلر‌های بازی و دمو منتشر شده، دشمنان مکانیکی و Automaton، بخش گسترده‌ای از دشمنان و موانع پیش روی شخصیت ما هستند و تم و ساختار شهر Krat نیز حالتی صنعتی، مکانیکی در قالب قرن نوزدهم دارد.
از همان تریلر معرفی، مشخص بود که بازی به شدت از بازی Bloodborne وام گرفته است و از اتمسفر کلی حاکم بر دنیای بازی گرفته تا رابط کاربری آیتم‌ها، شباهت‌ها غیر قابل انکار هستند. اما به شخصه موردی که توجهم را خصوصا در هنگام تجربه‌ی دمو جلب کرد، این بود که چقدر بازی در خلق اتمسفر و هویت به خصوص خود موفق ظاهر شده و صرفا شاهد یک کپی‌کاری ساده از اثری بزرگ نیستیم. فضای مکانیکی صنعتی بازی در کنار Art Style چشم‌نواز بازی، منجر به خلق دنیایی جذاب و چشم‌نواز شده‌اند.

بازی Lies of P البته که شباهت‌های زیادی با آثار مشابه خود دارد، اما در عین حال سعی کرده موارد عادی را نیز کمی متفاوت پیاده سازی کند. به عنوان مثال بازیابی سلامتی در بازی، با استفاده از Pulse Cells صورت می‌گیرد و جهت استفاده از این قابلیت، باید با آسیب رساندن مداوم، آن را شارژ کنید که در نوع خود جالب توجه است، هر چند پیش از این آثاری مثل The Surge 2 رویکردی مشابه اتخاذ کرده بودند.

معمولا آثار سولز لایک، در بسیاری از موارد کلی، مثل ارتقاء شخصیت، استفاده از آیتم‌ها، مخفی‌کاری و موارد مختلف دیگر عملکرد مشابهی دارند و جایی که تفاوت آثار موفق با آثار دیگر در این ژانر مشخص می‌شود، بیشتر در بخش طراحی ساختاری، لول دیزاین، مبارزات و خصوصا باس‌فایت‌ها است.

در واقع جذابیت و عمق طراحی باس‌فایت‌ها و مینی‌باس‌فایت‌ها، طراحی چند لایه و متنوع محیط، تنوع دشمنان، سلاح‌ها و روش‌های پیشروی و صد البته پیاده‌سازی مناسب اکتشاف و کاوش، مهم‌ترین المان‌های یک اثر سولزلایک به شمار می‌آیند. حقیقتا حتی با وجود تجربه‌ی دمو، نمی‌توانم آن چنان با قاطعیت در مورد بسیاری از مواردی که ذکر کردم صحبت کنم و برای قضاوت دقیق، باید تا هنگام فرصتی بازی صبر کرد.

در پایان، به موارد مهم و نکات کلی در مورد Lies of P خواهم پرداخت:

• به لطف وجود سیستم Humanity Points، برخی اعمال، دیالوگ‌ها و تصمیمات پینوکیو، روی پایان‌بندی و اتفاقات داستان، تاثیر گذار خواهند بود. برای مثال با دروغ گفتن در سناریو‌های خاص، Humanity Point دریافت خواهید کرد
• قابلیت Parry کردن در قالب Perfect Guard در بازی حضور دارد که با بلاک کردن در لحظه‌ی برخورد حملات دشمنان، نه تنها حمله‌ی آن‌ها دفع می‌شود، بلکه می‌توانید آن‌ها را Stagger کرده و حتی سلاح‌ آن‌ها را بشکنید و نابود سازید
• حملات Fury Attacks در بازی قابل بلاک یا Parry کردن نیستند.

• بازی قابلیت ترکیب سلاح‌ها و قطعات با یکدیگر برای ساخت و دستیابی به ابزار جدید‌تر و پیچیده‌تر را فراهم ساخته است
• با توجه به این حقیقت که پینوکیو یک عروسک است، می‌توان بخش‌های مختلف بدن او را تغییر داده و طبق میل، سلیقه یا استایل بازی مورد نظر، شخصی‌سازی کرد.
• سه سبک مبارزاتی Dexterity، Quality و Strength در بازی وجود دارد که می‌توانید بین آن‌ها سوییچ کنید.
• گارد گرفتن و بلاک کردن، ۱۰۰ درصد شدت حملات دشمن را دفاع نمی‌کند، اما آن بخش اندک از دست رفته از سلامتی، با حمله کردن می‌تواند بازیایی شود (تقرییا شباهت کلی به سیستم بازیابی در بلادبورن دارد)
• هر سلاح در بازی، یک قابلیت ویژه دارد که برای استفاده از قابلیت ویژه آن، باید تعدادی مشخص دشمنان را شکست دهید تا خط مربوطه پر شود‌. تنوع این حملات راضی کننده به نظر می‌رسد.
• جاخالی دادن یا Dodging در نسخه‌ی دمو، بیشترین موردی بود که با انتقاد مخاطبان مواجه شد. چرا که حس سنگینی را منتقل می‌کرد و از لحاظ انیمیشن و مسافت نیز چنگی به دل نمی‌زد. مشخص نیست آیا نسخه‌ی نهایی در این زمینه تغییری ایجاد خواهد کرد یا خیر.
• بازی روز عرضه روی اشتراک گیم پس قرار خواهد گرفت و در دسترس خواهد بود.

آیا فکر می‌کنید Lies of P چیزی فراتر از یک کلون از بلادبورن خواهد بود و کیفیتی درخور را ارائه می‌دهد؟