چرت‌های نامنظم و طولانی در طول روز سلامتی را تهدید می‌کند
چرت‌های نامنظم و طولانی در طول روز سلامتی را تهدید می‌کند
این مطالعه روی ۸۶ هزار و ۵۶۵ شرکت‌کننده با میانگین سنی ۶۳ سال انجام شد همه آن‌ها در چارچوب برنامه‌های کاری منظم در طول روز مشغول به کار بودند و با اَکتی‌گرافی (دستگاهی است که معمولا مانند یک ساعت مچی به دست بسته می‌شود و حرکات را ثبت می‌کند تا الگوهای خواب و بیداری فرد را ارزیابی کند) تحت نظر قرار گرفتند.
دانشمندان خوابیدن بین ساعت ۹ صبح تا ۷ بعدازظهر را چرت زدن در طول روز تعریف کردند.
پس از مطالعه اولیه، پژوهشگران شرکت‌کنندگان را به مدت هشت سال تحت نظر گرفتند و دریافتند که در این بازه زمانی، پنج هزار و ۱۸۹ نفر (۶ درصد) از آن‌ها فوت کردند.
این پژوهش نشان داد که چرت‌های طولانی‌تر و چرت زدن بین ساعت ۱۱ صبح تا ۱ بعدازظهر یا بین ۱ بعدازظهر تا ۳ بعدازظهر با نرخ بالاتر مرگ‌ومیر مرتبط است.
پژوهشگران اعلام کردند که نتایج با در نظر گرفتن (و کنترل) سایر عواملی که می‌توانند بر مرگ‌ومیر اثر بگذارند، مانند ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، وزن، سیگار، مصرف الکل و مدت خواب شبانه، به‌دست آمده است.
دکتر چلسی روشرایب، متخصص علوم اعصاب و خواب در نیویورک که در این تحقیق نقشی نداشت، دراین‌باره می‌گوید: «چرت‌زدن ذاتا مشکل‌ساز نیست، مگر اینکه برای جبران کمبود مزمن خواب شب باشد.» او افزود: «برای حفظ سلامت و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های جدی مانند بیماری قلبی و دیابت، خواب شبانه با کیفیت به مدت ۷ تا ۹ ساعت ضروری است.»
البته این مطالعه رابطه علی‌معلولی بین چرت زدن در طول روز و افزایش خطر مرگ را نشان نمی‌دهد. گائو توضیح داد: «این‌ها فقط ارتباط‌ها هستند. ما نمی‌توانیم از این مطالعه نتیجه بگیریم که چرت زدن باعث بدتر شدن سلامتی می‌شود.» از طرفی چون این مطالعه فقط بر اساس تشخیص حرکات (actigraphy) انجام شد و فعالیت مغزی را ثبت نکرد، ممکن است زمان بیداری آرام و فاقد تحرک هم به‌اشتباه خواب طبقه‌بندی شده باشد.
تعریف خواب روزانه بین ۹ صبح تا هفت عصر هم ممکن است باعث شده باشد بخشی از خواب شبانه برخی شرکت‌کنندگان چرت روزانه در نظر گرفته شود و در دقت نتایج اختلال ایجاد کند.
چرت زدن بیش‌از‌حد می‌تواند نشانه‌ای از سایر مشکلات سلامتی هم باشد، مثل بیماری‌های مزمن، التهاب سیستمیک یا اختلال در ریتم شبانه‌روزی (circadian rhythms) که ممکن است خود این عوامل خطر مرگ را افزایش دهند. روشرایب توضیح داد: «کسی که در طول روز به چرت زدن نیاز دارد، احتمالا در طول شب خواب کافی ندارد یا دچار یک بیماری زمینه‌ای است که باعث خواب‌آلودگی در طول روز می‌شود.»
گائو هم اضافه کرد: «پیش از آنکه بتوانیم نتیجه بگیریم یک الگوی خاص چرت زدن به سلامتی سود می‌رساند، به پژوهش‌های بیشتری نیاز داریم تا روابط علت و معلولی را بهتر درک کنیم. با این حال، معتقدیم که پایش الگوهای چرت زدن می‌تواند به ما کمک کند مشکلات سلامتی را زودتر شناسایی کنیم و در نتیجه مداخلات لازم را به‌موقع انجام دهیم.»
آکادمی پزشکی خواب آمریکا به بزرگسالان سالم توصیه می‌کند مدت چرت روزانه خود را به حداکثر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در اوایل بعدازظهر محدود کنند. یک چرت کوتاه می‌تواند هشیاری و کارآیی در طول روز را بهبود ببخشد، اما چرت‌های ۳۰ دقیقه یا طولانی‌تر ممکن است باعث شوند فرد پس از بیدار شدن احساس گیجی و منگی کند. کارشناسان می‌گویند این حالت گیجی که به آن اینرسی خواب (sleep inertia) گفته می‌شود، باعث می‌شود اثر مثبت چرت زدن کمی دیرتر خود را نشان دهد.
