چین قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ فضانورد به ماه بفرستد

این ماموریت که طبق پیش‌بینی تا پیش از سال ۲۰۳۰ انجام می‌شود، بخشی از پروژه ایجاد یک ایستگاه تحقیقاتی در ماه است و ژانگ گفت که این ماموریت به منظور بررسی چگونگی ساخت بهترین تاسیسات، تحقیق درباره ماه و سایر آزمایش‌ها انجام می‌شود.

به گزارش gsxr و به نقل از ایندیپندنت، دو پرتابگر یک فرودگر سطح ماه و فضاپیمای سرنشین‌دار را به مدار ماه می‌فرستند که بعدا به یکدیگر متصل می‌شوند. پس از اتصال، فضانوردان چینی داخل فضاپیما به فرودگری که برای نشستن روی سطح ماه از آن استفاده می‌شود، وارد خواهند شد. آن‌ها روی ماه به جمع‌آوری نمونه می‌پردازند و «اکتشافات علمی» انجام می‌دهند و سپس از فرودگر به فضاپیمایی که در مدار منتظر است، ملحق می‌شوند تا آن‌ها را به زمین بازگرداند.

شین‌هوآ گزارش می‌دهد که پژوهشگران چینی در حال تولید تمامی تجهیزات لازم برای اجرای این ماموریت‌اند؛ از جمله لباس‌های مخصوص ماه، ماه‌پیماهای سرنشین‌دار، سفینه فضایی سرنشین‌دار و فرودگر ماه.

در گزارش‌های رسانه‌های دولتی مشخص نیست که چین قصد دارد چند فضانورد به ماه بفرستد اما طبق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، در ماموریت فضایی سرنشین‌دار بعدی این کشور موسوم به شنژو ۱۶ قرار است سه فضانورد به ایستگاه فضایی تیانگونگ منتقل شوند.

چین در سال‌های اخیر در زمینه برنامه فضایی به پیشرفت‌هایی دست یافته و این ماموریت به کره ماه جدیدترین پیشرفت این کشور در تلاش برای پیشبرد برنامه فضایی است.

چین با تاخیر به مسابقه فضایی پیوست و نخستین ماهواره خود را در سال ۱۹۷۰ به مدار فرستاد؛ در حالی که تا آن زمان یک فضانورد ایالات متحده آمریکا روی سطح ماه فرود آمده بود، اما اکنون به‌سرعت در حال پیشروی است. در سال ۲۰۱۳، چین یک ماه‌پیما را با موفقیت روی ماه نشاند و به این ترتیب سومین کشوری شد که این کار را انجام می‌دهد. در آن زمان، شی جین‌پینگ، رهبر چین، گفته بود :«رویای فضایی بخشی از رویای توانمندتر کردن چین است.»

چین تحت رهبری شی میلیاردها دلار برای برنامه فضایی خود هزینه کرده است. با اینکه رقمی رسمی در مورد سرمایه‌گذاری پکن در اکتشاف‌های فضایی ثبت نشده است، شرکت مشاوره یوروکانسالت در سال ۲۰۱۹ میزان این سرمایه‌گذاری را ۵.۸ میلیارد دلار تخمین زد. در آن سال، چین یک ماه‌پیما را به سمت نیمه تاریک ماه فرستاد که بی‌سابقه بود. تا پیش از آن، تمام فرودها فقط در بخش دیگر ماه یعنی سمت روشن آن انجام می‌شد. در سال ۲۰۲۰ نیز چین سومین کشوری بود که توانست نمونه‌های سنگ از روی ماه جمع کند.

این کشور در چند سال اخیر ساخت ایستگاه فضایی تیانگونگ را هم به پایان برد. این ایستگاه دومین پایگاه فضایی عملیاتی بعد از ایستگاه فضایی بین‌المللی آی‌اس‌اس است. فضانوردان چینی به دلیل مخالفت‌های سیاسی آمریکا و محدودیت‌های قانونی مدت‌ها است که از حضور در آی‌اس‌اس محروم شده‌اند.

گویا ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال ۲۰۳۰ به کار خود پایان می‌دهد. این یعنی تنها ایستگاه فضایی باقی‌مانده تیانگونگ خواهد بود. چین ایستگاه فضایی خود را برای همکاری با شرکای بین‌المللی باز گذاشته است. یکی از راه‌هایی که چین برای این هدف دنبال کرده، میزبانی آزمایش‌ها و تجربیات سایر کشورها در ایستگاه تیانگونگ است.

وسعت تیانگونگ تقریبا یک‌چهارم ایستگاه فضایی بین‌المللی و به اندازه ایستگاه فضایی میر روسیه است.