ویژگی مهم‌تر، شعاع حرکتی هواپیما بود که با 276 مسافر، به 10,800 کیلومتر می‌رسید درحالی‌که این رقم برای 100-747 با 366 مسافر 8,550 کیلومتر بود. این شعاع حرکتی برای آن زمان رقم فوق‌العاده‌ای بود تا جایی که در سال 1976، وقتی 747SP وارد خدمت شد، پن‌ام در 46 ساعت و 26 دقیقه با فقط دو توقف در فرودگاه دهلی‌نو و توکیو، دور دنیا را پیمود. پن‌ام یک سال بعد سفر دیگری دور دنیا با 747SP انجام داد که 54 ساعت و 7 دقیقه با سه توقف طول کشید. درمجموع، فقط 45 بوئینگ 747SP ساخته شد و از این تعداد در حال حاضر تنها دو عدد فعال باقی‌مانده‌اند.

دلیل اصلی ادامه پرواز 747SP آزمایشی این است که برخی آزمایش‌ها را نمی‌توان روی زمین انجام داد. یک سازنده موتور نمی‌تواند اطلاعات قطعی درباره عملکرد موتورها کسب کند بدون اینکه آن‌ها را در دنیای واقعی آزمایش کرده باشد، جایی که شرایط غیرقابل‌کنترل و گاهی غیرقابل‌پیش‌بینی هستند. این نیازمند نصب موتورها روی هواپیما و آزمایش آن‌ها مثل آنچه در هواپیمای تولیدی انتظار می‌رود است. جالب اینکه 747SP آزمایشی پرت‌اندویتنی از نظر فنی می‌تواند درمجموع شش موتور حمل کند. 747 قادر است یک موتور یدکی را زیر یکی از بال‌هایش حمل کند. البته از شش موتور فقط پنج موتور روشن می‌شوند. پرت‌اندویتنی می‌گوید از ناوگان هواپیماهای آزمایشگاه خود استفاده زیادی می‌کند. به گفتهٔ این شرکت، از سال 2001، هواپیماهای آزمایشی در 1,400 آزمایش زمینی و پروازی برای 71 موتور آزمایشی مختلف شرکت کرده‌اند.