پژو ۴۰۷ کوپه با پیشرانه‌های چهار و شش سیلندر مختلفی قابل خریداری بود که شامل پیشرانه‌های بنزینی ۲.۲ لیتری و ۳ لیتری و دیزلی ۲ لیتری و ۲.۷ لیتری می‌شد. از میان این‌ها، پیشرانه دیزلی ۲.۷ لیتری توربوشارژ ۲۴ سوپاپ بهترین تطبیق را با شخصیت ۴۰۷ داشت، گشتاور عظیم ۴۵۰ نیوتن متری در ۱,۹۰۰ rpm با گیربکس شش سرعته اتوماتیک پرفورمنسی عالی ارائه می‌داد. این پیشرانه دیزلی V6 توسط فورد در همکاری با پژو-سیتروئن توسعه یافت که شامل خانواده‌ای متشکل از نمونه‌های V6 برای خودروهای پژو، سیتروئن، لندروور و جگوار و یک نمونه V8 برای پیکاپ‌های فورد بود. در آن زمان، این یکی از بهترین پیشرانه‌های دیزلی بازار محسوب می‌شد.