دقت در اینجا همه‌چیز است و این سیستم هیچ‌گونه بی‌دقتی را برنمی‌تابد. فرود زودهنگام ممکن است به برخورد با بدنه ناو منجر شود و تأخیر در فرود، خطر غرق شدن را به همراه دارد. این موضوع در سال ۲۰۲۵ نیز زمانی که یک جنگنده از ناو هواپیمابر سقوط کرد، به وضوح نشان داده شد. به همین دلیل، ترکیب قلاب دم و سیم یکی از حیاتی‌ترین بخش‌های عملیات ناو محسوب می‌شود.

فرود بر روی ناو از مدت‌ها پیش از تماس چرخ‌ها با عرشه آغاز می‌شود. جنگنده‌ها در یک الگوی بیضوی تنگ به نام استک به دور ناو می‌چرخند. کنترل ترافیک هوایی ناو ترتیب فرود را بر اساس سطح سوخت تعیین می‌کند. پس از دریافت اجازه، خلبان از استک جدا شده و پشت ناو قرار می‌گیرد و توسط افسران سیگنال دهنده فرود (LSO) از طریق رادیو و سیگنال‌های نوری روی عرشه هدایت می‌شود.