ملاقات با وسیله نقلیه موتوردار دایملر ۱۸۹۹، جد بزرگ مرسدس اسپرینتر!

موزه کلوزآپ مرسدس بنز کاملاً علت نامگذاری خود را توضیح می دهد. در این موزه می‌توانیم نگاهی دقیق به برخی از مشهورترین و خاص‌ترین محصولات این کمپانی از جمله وسیله نقلیه موتوردار دایملر ۱۸۹۹ داشته باشیم، خودرویی که می‌توان آن را جد بزرگ اسپرینتر امروزی دانست.

برخلاف مرسدس بنز اسپرینتر که امروزه می‌شناسیم و می‌تواند چندین سرنشین و محموله‌های تجاری را با کابینی محصور حمل کند، وسیله نقلیه موتوردار دایملر ۱۸۹۹ کاملاً متفاوت بوده است. این وسیله نقلیه اندکی پس از بنز پتنت موتورواگن کارل بنز پدیدار شد و هیچ‌چیزی برای محافظت سرنشین و بار از فضای بیرونی نداشت؛ اما آنچه که در این وسیله نقلیه برای اولین بار پدیدار شد تغییراتی را در صنعت خودرو به وجود آورد. وسیله نقلیه موتوردار دایملر ۱۸۹۹ از رادیاتور لوله‌ای استفاده کرد، قطعه‌ای که توسط ویلهلم مایباخ اختراع شده بود. این رادیاتور باعث خنک کاری بهتر پیشرانه و افزایش عملکرد آن می‌شد و این وسیله می‌توانست به‌صورت کاراتری افراد و محموله‌ها را حمل کند.

اولین ون دایملر موتورن گزلشافت DMG برای حمل ۵۰۰ کیلوگرم بار طراحی شده بود. این وسیله نقلیه از پیشرانه ۲ سیلندر ۱.۵ لیتری با قدرت ۵.۶ اسب بخار استفاده می‌کرد و حداکثر سرعتش به ۱۶ کیلومتر در ساعت می‌رسید. این محصول در سال بعد تکامل یافت چراکه توانایی حمل بار آن از ۸۰۰ تا ۳۲۰۰ کیلوگرم بود. نمونه ۲ سیلندر وسیله نقلیه موتوردار دایملر قدرت ۴ تا ۸ اسب بخاری داشت درحالی‌که قدرت نسخه ۴ سیلندر بین ۶ تا ۱۲ اسب بخار متغیر بود.

برخلاف اولین وانت پیکاپ مرسدس بنز در سال ۱۸۹۶ که از سیستم تسمه استفاده می‌کرد، پیشرانه وسیله نقلیه دایملر از طریق چرخ و زنجیر به حرکت درمی‌آمد. نکته قابل‌ذکر اینکه طراحی محصول موردبحث نیز تکامل یافت به گونه‌ای که اولین نسخه‌های جد بزرگ اسپرینتر دارای پیشرانه در زیر صندلی و ستون فرمان ایستاده بودند درحالی‌که نسخه‌های بعدی از پیشرانه نصب شده در بالای اکسل جلو استفاده می‌کردند و کاپوت از آن محافظت می‌کرد. این نسخه همچنین از چرخ های لاستیکی استفاده می‌کرد درحالی‌که چرخ های چوبی در آن زمان معمول بودند.