نقشه‌برداری احساسی شهرها: هوش مصنوعی حال‌وهوای شهری را رصد می‌کند

نتایج این پژوهش که در آزمایشگاه هوش فضایی دانشگاه میزوری انجام شده، حکایت از دقتی شگفت‌انگیز دارد. برای مثال، پارک‌های شهری که طراحی آنها شامل فضای سبز گسترده و نیمکت‌های دنج است، به‌طور سیستماتیک با پست‌های شادتر مرتبط بودند.
 
در مقابل، تقاطع‌های شلوغ با پیاده‌روهای باریک، بیشترین محتوای استرس‌زا را تولید کرده‌اند. امان در این باره توضیح می‌دهد: «حالا می‌توانیم دقیقاً بفهمیم کدام عناصر طراحی—مثلاً وجود درختان قدبلند یا نبود نور کافی—بیشترین تأثیر را بر روان شهروندان دارد.» 
 
اما کاربرد این فناوری فراتر از بهبود پارک‌هاست. مقامات شهری می‌توانند از آن برای شناسایی نقاط ناامن، بهینه‌سازی خدمات عمومی، یا حتی مدیریت بحران پس از بلایای طبیعی استفاده کنند.

متیسیو تأکید می‌کند: «هوش مصنوعی جایگزین قضاوت انسانی نیست، اما الگوهایی را نشان می‌دهد که ممکن است از چشم ما پنهان بمانند.»