دویدن چطور بر بدن تأثیر می‌گذارد

به گزارش gsxr و به نقل از لایوساینس، دکتر ریچارد بلاگرو (فیزیولوژیست ورزشی در دانشگاه لافبورو در انگلستان) می‌گوید: «پس از یک دوره تمرینات ورزشی هوازی مانند دویدن، تعدیلات زیادی در سطح عضلانی به وجود می‌آیند».
 
اینها تعدیلات شامل افزایش اندازه و تعداد ساختارهای کوچکی موسوم به «میتوکندری» (که برای تولید انرژی از اکسیژن استفاده می‌کنند) و همینطور افزایش تعداد رگ‌های خونی کوچکی که به ماهیچه‌ها اکسیژن می‌رسانند.
 
افزایش تعداد و اندازه میتوکندری‌ها سبب می‌شود تا این ساختارهای کوچک، انرژی کارآمدتری تولید کنند؛ به این معنی که برای تقویت عضلات در حال کار، مقادیر بیشتری در دسترس خواهد بود.
 
آقای بلاگرو می‌افزاید: «شواهدی هم وجود دارد که نشان می‌دهند در افراد مسن‌تر که تمرین نکرده‌اند، دویدن می‌تواند تغییرات قابل‌توجهی در توده عضلانی ایجاد کند که باعث افزایش قدرت می‌شود».
 

مدتی است که این باور وجود دارد که دویدن می‌تواند تراکم استخوان را بهبود بخشد. در اواخر قرن نوزدهم، جولیوس ولف (جراح آلمانی) بحثی را مطرح کرد که امروزه به قانون ولف معروف است.
 
وولف بیان کرد که استخوان‌ها با فشارهای وارده بر آن‌ها تطابق پیدا می‌کنند؛ بنابراین وارد کردن بار در قسمت پایین تنه با دویدن باعث می‌شود استخوان‌های پاها به مرور زمان تقویت شوند.
 
دکتر بلاگرو می‌گوید: «دویدن یک فعالیت ضربه‌ای است؛ به این معنی که با هر تماس پا، استخوان‌های پایین ساق در معرض نیروهایی دو تا سه برابر وزن بدن قرار می‌گیرند». این نیروهای ضربه‌ای برای استخوان‌ها مفید هستند و باعث تغییرات در تراکم مواد معدنی استخوان می‌شوند، که سبب کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان در بزرگسالی می‌گردد.