آیا حواس‌پرتی راننده تنها عامل تصادفات انسانی به شمار می‌رود؟!
آیا حواس‌پرتی راننده تنها عامل تصادفات انسانی به شمار می‌رود؟!
همانگونه که راننده در قبال جان عابرپیاده مسئولیت دارد، خود عابر نیز در برابر جانش مسئولیت دارد!
همیشه در اخبار ترافیکی دیده‌ایم که سازمان‌های راهنمایی‌ورانندگی به انواع رفتارهای خطرناک درحین رانندگی اشاره می‌کنند یا افرادی را نشان می‌دهند که با انجام رفتارهای خطرآمیز به دردسر افتاده‌اند؛ بخش اعظمی از آسیب‌ها و تصادفات خودرویی به تقابل این دسته از رانندگان با عابران پیاده مربوط می‌شود. نکته اینجاست که برخلاف واقع، توجه چندانی به سوی دیگر این ورق یعنی رفتار عابران پیاده نمی‌شود!
براساس آمارها، در کشور آمریکا از سال ۲۰۰۹ تاکنون نرخ مرگ‌ومیر بر اثر تصادفات حاصل از بی‌احتیاطی عابران پیاده، سال‌به‌سال افزایش یافته است؛ این تعداد حتی از تعداد کشته‌شدگان سوانح موتورسواری هم بیشتر بوده است. براساس داده‌های سازمان‌های آمریکایی، سه‌چهارم مرگ‌ومیر عابران پیاده در مکان‌هایی به‌جز تقاطع‌ها روی می‌دهد؛ برای نمونه مکان‌هایی که راننده سریع‌تر حرکت می‌کند و انتظار برخورد با عابرپیاده را ندارد.
ذر اغلب این سناریوها، راننده رفتار مخاطره‌آمیزی را مرتکب می‌شود اما نمی‌توان نقش حواس‌پرتی عابران پیاده را نیز نادیده گرفت. در یک ویدئو که پیشتر در شبکه‌های مجازی منتشر شده بود، یک خودرو از فاصله بسیار نزدیکی از عابران عبور می‌کند. از دید قانون و به‌صورت طبیعی، راننده در این سناریو مقصر است و شکی در آن نیست اما پدر حواس‌پرت دیده‌شده در این کلیپ می‌توانست با توجه بیشتر به فضای دوروبرش، کودکانش را از ریسک تصادف دورتر کند.
در کشورهایی که قوانین سفت‌وسختی در رابطه با رانندگی دارند، گاهی عابران پیاده برای عبور از خط عابر پیاده حتی به بالا هم نگاه نمی‌کنند و انتظار دارند که با ورودشان به خیابان، راننده خودرو خود را متوقف کند. قاعدتا حق با عابر است اما اگر راننده بی‌احتیاطی کند، این عابر خواهد بود که از ادامه زندگی‌اش محروم می‌ماند یا حداقل اوقات تلخی را تجربه خواهد کرد. این وضعیت در کشورهای جهان سومی بدتر هم هست؛ برای نمونه می‌توان به وضعیت عبورومرور مردم در کشور خودمان نگاهی داشت؛ نقض قوانین و بی‌احتیاطی از هر دو سو سر می‌زند و همین مسئله، درصد تصادفات را افزایش می‌دهد.
در منطقه «کرک‌لند» شهر «سیاتل» آمریکا، به‌دلیل تعداد زیاد خطوط عابر پیاده، شهرداری تعدادی پرچم زردرنگ را در دو طرف خیابان قرار داده تا عابران با استفاده از آن‌ها از خط عبور کنند و به‌این‌صورت، درصورت حواس‌پرتی راننده همچنان برایش قابل‌رویت باشند. این پرچم‌ها هم‌اکنون در ۹۰ تقاطع این منطقه نصب شده‌اند.
با وجود اینکه این پرچم‌ها هزینه زیادی ندارند، می‌توانند احتمال تصادف را کاهش دهند. تصور کنید مدرسه استفاده از این پرچم‌ها را به کودکان آموزش دهد، قاعدتا آن‌ها برای لذت این کار هم که شده از آن‌ها استفاده خواهند کرد و به‌این‌شکل، یک رفتار اجتماعی مناسب در آن‌ها نهادینه می‌شود که بعدا ممکن است منجربه حفظ جانشان شود.
همان‌طور که همه می‌دانیم، این روزها خودروها به امکانات ایمنی بیشتری مجهز می‌شود که در راستای کاهش تصادفات و جبران حواس‌پرتی‌های انسانی مورداستفاده قرار می‌گیرند؛ سیستم‌هایی نظیر دوربین‌های دید جلو، توقف اضطراری خودکار و پیشگیری از برخورد با عابرپیاده.
البته که تغییرات در این حوزه درحال رخ دادن است اما همچنان سوانح روی خواهند داد و کمی هشیاری بیشتر از طرف راننده و عابرپیاده می‌تواند تاثیر به‌شدت چشمگیری روی پیش‌آمد سوانح محتمل داشته باشد. شاید در نظر یک جوان بالغ، استفاده از پرچم برای عبور از خط عابرپیاده ایده‌ای خجالت‌آور به‌نظر برسد اما زمانی که همین جوان در راستای حواس‌پرتی در عبور از خیابان جانش را از دست می‌دهد، کسی صحبت از آن نخواهد کرد.
فعلا و باتوجه به وضعیت فرهنگ رانندگی کشور ما، بهتر است به‌عنوان راننده یا عابرپیاده عامل هشیاری را در خیابان با خود به‌همراه داشته باشیم تا از سوانح دلخراش متحمل پیشگیری کنیم. تنها خرج این هشیاری، چند ثانیه تمرکز خودروی درحال عبور و نگه‌داشتن محتوایی است که روی گوشی مشغول تماشایش بوده‌ایم… .
