آخر هفته چی بازی کنیم: از Monster Hunter تا جیب‌بُری

در قسمتی دیگر از مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم، به معرفی دو بازی خواهیم پرداخت. اولین بازی، نسخه‌ای از مجموعه قدیمی و گسترده مانستر هانتر شرکت کپکام است و برای بازی دوم هم یک اثر مستقل جذاب خواهیم داشت. پس لطفا همراه gsxr باشید. 

بازی Monster Hunter: World

شرکت ژاپنی کپکام با مجموعه‌های بزرگ و معروفی در دنیای ویدیو گیم شناخته می‌شود. بازی‌هایی مثل رزیدنت ایول، دویل می کرای و استریت فایتر برخی از این آثار هستند که قطعا خیلی از گیمر‌ها، خاطرات زیادی با آن‌ها دارند. اما مجموعه‌ای که امروز از این شرکت به‌سراغ آن می‌رویم، مانستر هانتر و به‌طور دقیق‌تر، نسخه World از این مجموعه است. 

مجموعه مانستر هانتر، اولین بار در سال ۲۰۰۴ متولد شد. در آن زمان کپکام قصد داشت تا از قدرت کنسول پلی استیشن 2 و قابلیت‌های بازی آنلاین آن، به بهترین شکل ممکن بهره ببرد و برای این منظور سه بازی مختلف در نظر گرفته بود. اولین نسخه مانستر هانتر، Resident Evil Outbreak و بازی ریسینگ Auto Modellista. در بین این آثار، نسخه اول مانستر هانتر که سال ۲۰۰۴ منتشر شد، موفق‌ترین آن‌ها بود؛ به طوریکه ویژگی‌های Co-Op بازی این امکان را فراهم می‌کرد تا بازیکنان با هر سطح از مهارت در کنار یکدیگر به تجربه آن بپردازند و همین هم عاملی شد تا بازی از حیث تجاری هم موفق شود و بیش از یک میلیون نسخه در کشور ژاپن، فروش داشته باشد. همین عاملی شد تا کپکام، مانستر هانتر را به‌چشم یک مجموعه ببیند و حتی یک تیم بازیسازی جدا از تیم سازنده نسخه اول، به‌سراغ ساخت نسخه‌ای از مجموعه برای کنسول‌های قابل‌حمل و به‌طور دقیق‌تر کنسول PSP رفت. 

نسخه‌های قابل‌حمل مانستر هانتر، به دلیل محبوبیتی که این نوع کنسول‌ها در کشور ژاپن دارند، به موفقیت خیلی خوبی رسیدند؛ با این حال کپکام همیشه امیدوار بود تا بتواند این مجموعه در کشور‌های غربی هم به اثری محبوب تبدیل کند و حس می‌کرد هنوز به پتانسیل واقعی بازی در این کشور‌ها نرسیده است. پس از انتشار بازی Monster Hunter 3 Ultimate برای نینتندو 3DS بود که این مجموعه، حداقل در بین گروهی خاص از گیمر‌های غربی، جایگاه بهتری پیدا کرد و انگیزه‌ای شد تا کپکام، برای نسخه‌های بعدی به شکلی بهتر روی بومی‌سازی بازی برای کشور‌های غربی کار کند. در نتیجه Monster Hunter 4، به اولین بازی مجموعه با فروش بیش از یک میلیون نسخه در کشور‌های غربی رسید و Monster Hunter: World هم که کلا کنسول‌های خانگی و پی سی را هدف گرفته بود، توانست در مجموع به پرفروش‌ترین بازی مجموعه تبدیل شود و تا سال ۲۰۲۲، بیش از ۲۱ میلیون نسخه فروش داشته است. 

بازی Monster Hunter: World، برای کنسول‌های نسل هشتمی و پی سی منتشر شده است و کپکام، از همان ابتدا قصد داشت اثری بسازد که از هر نظر مقیاس بزرگ‌تری در مقایسه با آثار قبلی داشته باشد. برای این منظور، تغییرات مهمی در ساختار کلی بازی هم صورت گرفت. در این نسخه هم مثل روند همیشگی مجموعه مانستر هانتر، بازیکنان در نقش شخصیتی قرار می‌گیرند که با گرفتن ماموریت از افراد مختلف، به شکار یا گیر انداختن هیولا‌ها مشغول می‌شود. سیستم لوت، نقش بسیار مهمی در بازی دارد و به مرور زمان تجهیزات و سلاح‌هایی به‌دست می‌آورید که هرکدام خصوصیات خاص خودشان را دارند و می‌توانند سبک بازی و مبارزه‌ای شما را متحول کنند. بدون شک یکی از اصلی‌ترین جذابیت‌های بازی، طراحی بسیار خوب هیولا‌هایی با تنوع بالا است؛ هیولا‌هایی که مبارزه با هرکدام از آن‌ها می‌تواند چالش شیرین منحصربه‌فردی داشته باشد. این قضیه زمانی جذاب‌تر می‌شود که بدانیم در کنار امکان تجربه تک‌نفره، می‌توان با همکاری بازیکنان دیگر هم این نبرد‌ها را انجام داد که حسابی آن‌ها را جذاب‌تر می‌کند.

اما گستردگی Monster Hunter: World به‌نسبت بازی‌های دیگر مجموعه در کجا است؟ اول از همه این مورد را می‌توان در جهان بازی دید؛ جایی که کپکام جهانی بزرگ و به‌هم پیوسته طراحی کرده که در نسخه‌های قدیمی‌تر و به دلیل محدودیت‌های سخت‌افزاری، امکان آن وجود نداشت و جهان بازی به مناطقی تحت عنوان Zone تقسیم می‌شد. مورد مهم بعدی دیگر، نقش پررنگ‌تر داستان در بازی است. درست است که نسخه‌های قبلی هم چیزی تحت عنوان داستان داشتند، ولی این جنبه از بازی در Monster Hunter: World به‌مراتب پرجزییات‌تر شده و برای مدت طولانی‌تری بازیکنان را درگیر وقایع و اتفاق‌های داستانی می‌کند. در مجموع Monster Hunter: World بدون شک یکی از بهترین نسخه‌های این مجموعه است که پس از انتشار نمره متای ۹۰ را هم دریافت کرد و تجربه آن به همه پیشنهاد می‌شود.

بازی The Big Con

برای دومین بازی این هفته، سراغ اثری جمع‌و‌جور ولی مفرح با نام The Big Con می‌رویم. این بازی در سبک ادونچر است و مخصوصا برای آن‌هایی که با تماشای انیمیشن‌های دهه ۹۰ یا اوایل ۲۰۰۰ میلادی بزرگ شده‌اند، حسابی حس و حال آشنایی خواهد داشت. 

داستان بازی در دهه ۹۰ میلادی جریان دارد و بازیکنان را با شخصیتی به نام Ali همراه می‌کند. مادر این کاراکتر، یک مغازه کرایه نوار‌های ویدیویی (VHS) دارد ولی پس از مدتی، مشخص می‌شود که مبلغ خیلی زیادی را بدهکار است. در نتیجه Ali سعی می‌کند تا راهی برای به‌دست آوردن این مبلغ پیدا کند و برای این منظور، با شخصی همراه می‌شود که هنرش، گول زدن افراد و گرفتن پول آن‌ها است. این دو در ادامه داستان، راهی شهر‌های مختلف آمریکا می‌شوند و در آنجا Ali باید سعی کند با کار‌هایی مثل جیب‌بری که از طریق یک مینی‌گیم انجام می‌شوند، پول به‌دست بیاورد. 

The Big Con جدا از اینکه بابت گیم‌پلی و پازل‌هایش مورد استقبال قرار گرفت، به یک دلیل دیگر هم تحسین‌های زیادی داشت و آن، طنز بسیار خوب بازی است. طراحی هنری بازی با الهام از انیمیشن‌هایی مثل The Simpsons، Hey Arnold! و Doug صورت گرفته و در کل، فضای حال خوب‌کنی دارد. در چنین فضایی، طنز ارزشمندی هم در جریان است که حسابی می‌تواند لذت تجربه بازی را چند برابر کند. 

در مجموع The Big Con از آن بازی‌های جمع و جور و بامزه‌ای است که می‌توان برای مدت کوتاهی آن را تجربه کرد و حسابی هم با خاطره خوبی آن را به پایان رساند. 

در پایان لطفا نظرات خود را در مورد بازی‌های این هفته با gsxr و کاربرانش به‌اشتراک بگذارید.