نگاهی بر جذاب‌ترین تریلر های صنعت گیم؛ نمایش‌های جاودانه

امروز قصد داریم نگاهی بیندازیم به چند مورد از جذاب‌ترین و به یادماندنی‌ترین تریلر های صنعت گیم که در ذهن بسیاری از گیمرها جاودانه شدند. با gsxr همراه باشید.

تریلرها نقش گسترده‌ای نه تنها در معرفی آثار مختلف به مخاطبان، بلکه در ایجاد هیجان و هایپ حول محور آن‌ها دارند. تقریبا همه‌ی ما در حال حاضر در انتظار یک عنوان خاص هستیم و برای آن هیجان داریم که میزان بسیار زیادی از این هیجان توسط نمایش‌ها و تریلرهای آن اثر به ما منتقل می‌شود. از آن جایی که تریلرها از اهمیت زیادی برخوردارند و یکی از نقاط پررنگ در مارکتینگ یک بازی هستند امروز تصمیم گرفتم که همراه با شما یادی بکنیم از برخی از به یادماندنی‌ترین تریلرهای صنعت بازی‌های ویدیویی.

Watch Dogs – E3 2013

همه‌ی ما می‌دانیم که کمپانی یوبی‌سافت اگر در یک حوزه مهارتی بی چون و چرا داشته باشد، آن ساخت تریلرهای سینماتیک برای آثار مختلفش است به طوری که گاهی اوقات تماشای این تریلرها از تجربه‌ی آن اثر لذت‌بخش‌تر و سرگرم کننده‌تر است. از همین رو قرار است در این مقاله زیاد نام این کمپانی به گوشتان بخورد. عنوان Watch Dogs با هایپ بسیاری همراه بود و این هایپ از نمایش‌ها و همچنین مهارت یوبی‌سافت در ساخت تریلرهایش نشات می‌گرفت. تریلر سینماتیک این بازی که طی کنفرانس یوبی‌سافت در E3 سال 2013 پخش شد تاثیر زیادی در راستای افزایش هایپ هرچه بیشتر حول محور این عنوان پس از نمایش گیم‌پلی سال 2012 آن داشت.

با وجود آن که محصول نهایی با Downgrade شدید گرافیکی مواجه بود اما خوش‌بختانه بسیاری از خصوصیات اساسی که تریلر سینماتیکش بر آن‌ها تمرکز داشتند در بازی نهایی به چشم می‌خورد. این تریلر تمرکز کاملی بر کانسپت خاص این عنوان و همچنین مکانیزم‌های مختلف آن دارد. از امکان یافتن مشخصات NPCها گرفته تا امکان هک کردن دوربین‌ها و سیستم برق شهر داشت. در واقع این تریلر سعی داشت به مخاطبان نشان دهد که دنیای این بازی بر نوک انگشتان شما می‌چرخد و همچنین عمق دسترسی و تعامل پلیر با دنیای Watch Dogs در راستای اهدافش را به نمایش می‌کشید.

به طور کلی عنوان Watch Dogs اثری بسیار خاص محسوب می‌شد و از همین رو این تریلر نیز به یک خاطره‌ی بسیار خاص و به یادماندنی تبدیل شد. شخصا با وجود آن که بازی نهایی با Downgradeهای شدیدی مواجه شد همچنان اعتقاد دارم اولین نسخه‌ی Watch Dogs اثری بسیار خاص و جذاب بود.

Rainbow Six Siege – E3 2014

تا تنور یوبی‌سافت داغ است بد نیست از یکی دیگر از تریلرهای جنجالی این کمپانی یاد کنیم که در واقع مرز بین گیم‌پلی و تریلرهای سینماتیک عادی این کمپانی را می‌شکست و آن چیزی نیست جز نمایش گیم‌پلی عنوان Rainbow Six Siege در طی مراسم E3 سال 2014. تریلر گیم‌پلی این بازی در زمان انتشار دهان تمامی طرفداران شوتر اول شخص را به آب انداخت و تبدیل به یکی از داغ‌ترین موضوعات صحبت جامعه گیمینگ شد. این تریلر یک مچ اسکریپت شده را به تصویر می‌کشید و تمرکز اصلی آن بر به تصویر کشیدن تاثیر کار تیمی و همچنین مکانیزم‌های تکتیکال این اثر بود که به راستی تک و یکتا جلوه می‌کردند.

از انفجارها و افکت‌های آن گرفته تا چگونگی عکس‌العمل و واکنش گروگان‌ها و دشمنان بازی به اعمال شما همه و همه این نمایش را به یکی از به یادماندنی‌ترین نمایش‌های این صنعت تبدیل کردند که متاسفانه هیچ‌وقت به طور مستقیم در محصول نهایی بازتاب نشد. گان‌پلی و حتی Presentation این اثر در سال 2014 بسیار نزدیک به چیزی است که ما در سال 2019 و ریبوت Call of Duty: Modern Warfare تجربه کردیم. در حالی که هسته‌ی بسیاری از مکانیزم‌های به نمایش درآمده در این تریلر به بازی نهایی راه یافتند اما چگونگی پیاده‌سازی و ارائه‌ی آن زمین تا آسمان با این تریلر گیم‌پلی تفاوت داشت.

البته R6 Siege به هیچ عنوان تجربه‌ی بدی به شمار نمی‌آید و قطعا یکی از خاص‌ترین و موفق‌ترین آثار مولتی پلیر دهه‌ی اخیر محسوب می‌شود اما میزان Downgrade محصول نهایی نسبت به تریلر به نمایش درآمده از آن غیر قابل چشم پوشی بود و تا همین امروز همچنان بسیاری از پلیرها و طرفداران این بازی از این تریلر یاد می‌کنند و درد حسرت آن را می‌کشند.

Batman Arkham Knight – Father To Son

تریلر سینماتیک عنوان Batman Arkham Knight از آن دسته تریلرهایی است که تقریبا در هر محفلی که صحبت از تریلرهای جذاب و خوش‌ساخت بازی‌های ویدیویی باشد، نام آن به گوش می‌خورد. از آن جایی که این نسخه قرار بود پایان داستان Batman استودیوی راک استدی باشد تریلر Father To Son تمرکز زیادی بر شخصیت Bruce و چگونگی رشد شخصیت او داشت.

در طول تریلر ما شاهد گاتهامی هستیم که حالا درگیر هرج و مرج مطلق است و بر لبه‌ی نابودی و خفه شدن زیر فساد و مرگ حرکت می‌کند. در همین حین ما صدای Thomas Wayne را می‌شنویم که گویی در حال خواندن وصیعت نامه‌ای است که برای پسرش Bruce بر جای گذاشته است و در طول آن شاهد آماده شدن Bruce برای رویارویی با تاریک‌ترین شب گاتهام هستیم. همچنین در طول این تریلر شاهد حضور بسیاری از کاراکترهای خبیث و دشمنان Batman از جمله Harley Quinn، Two Face و Pinguin نیز بودیم که ارائه‌ی آن را هر چه جذاب‌تر می‌کرد.

به طور کلی تریلر Father To Son روندی بسیار سمبلیک و نمادین را دنبال می‌کند به طوری که هر کلمه‌ای که Thomas می‌گوید را در شخصیت و اعمال Bruce مشاهده می‌کنید. در کنار این کارگردانی سمبلیک، این تریلر خود حس و حالی حماسی را به بیننده منتقل می‌کند و به خوبی ندای پایان این سه گانه را به گوش طرفداران می‌رساند. همه‌ی این مسائل در کنار هم تریلری را پدید می‌آورند که بسیاری حتی پس از گذشت سالیان سال از انتشار آن، از آن با خاطراتی خوش یاد می‌کنند.

The Witcher 3: Wild Hunt – Killing Monsters

اما نوبت به یکی از موارد فوق‌العاده جذاب مقاله می‌رسد و آن هم تریلر سینماتیک Killing Monsters عنوان The Witcher 3 است که در سال 2013 منتشر شد. این تریلر سینماتیک تقریبا از همه لحاظ یک تریلر عالی بود چرا که نه تنها کارگردانی و محتوای بسیار جذابی داشت بلکه به خوبی بر موضوع انتخاب‌های پیش روی پلیر در این بازی و عمق آن‌ها تمرکز می‌کرد.

تریلر Geralt را به تصویر می‌کشد که در حال عبور از کنار سربازانی است که سعی بر به دار آویختن دختری جوان دارند. در اینجا یکی از سربازان کیسه‌ای سکه به Geralt می‌دهد و Geralt نیز از کنار آن‌ها عبور می‌کند اما قبل از اینکه دیر بشود تصمیم می‌گیرد که آن دختر جوان را نجات داده و به قول خودش«هیولاها را بکشد»! این مسئله به خوبی بر امکان انتخاب پلیر بین خیر و شر در این اثر دلالت دارد و حتی در پایان Geralt را مشاهده می‌کنیم که این اجازه را به دختر جوان می‌دهد تا سرنوشت آخرین سرباز را مشخص کند.

این تریلر از نظر کیفی همین امروز و حتی پس از گذشت حدود 9 سال از انتشار آن همچنان مثال زدنی است و قطعا یکی از به یادماندنی‌ترین تریلرهای چند نسل اخیر محسوب می‌شود. شخصا همچنان گاهی به پای تماشای آن نشسته و هر بار جمله‌ی “Killing Monster” با صدای Geralt مو بر تنم سیخ می‌کند.

Marvel Vs. Capcom 3 – Episode 1

عنوان Marvel Vs Capcom نه تنها خود یک بازی بسیار جذاب بود بلکه تریلر انیمیشنی آن نیز یکی از هیجان‌انگیزترین تریلرهای بازی‌های ویدیویی محسوب می‌شود و دلیل آن نیز حضور کاراکترهای بی‌شمار دوست‌داشتنی از هر دو دنیای مارول و کپ‌کام است که به مبارزه با یک‌دیگر می‌پردازند و همچنین استانداردهای کیفی مطلوب آن نیز به خوبی جلوه می‌کنند. چه چیزی می‌تواند هیجان انگیزتر از تماشای مبارزه‌ی بین Dante و Deadpool باشد؟

این تریلر همچون یک انیمیشن کوتاه بسیار با کیفیت بود که استایلی کامیک بوکی را به تصویر می‌کشد و به طور هم‌زمان فرنچایز Marvel Vs Capcom را وارد دنیای سه بعدی می‌کرد که خود امری بسیار جذاب و هیجان انگیز بود. کارگردانی این تریلر، موسیقی و همچنین مبارزات آن همگی به شدت خوب انجام شده بودند و از همین رو این تریلر موفق شد که حسابی طرفداران را برای تجربه‌ی این بازی هیجان زده بکند.

فرقی ندارد طرفدار کاراکترهای کپ‌کام هستید یا مارول، این تریلر برای هر طرفدار و مخاطبی چیزی برای ارائه در چنته دارد.

Gears of War – Mad World

و اما نوبت به یکی از خاص‌ترین و به یادماندنی‌ترین تریلرها می‌رسد که تقریبا هر کسی که آن را تماشا کرده است از آن به عنوان یکی از برترین تریلرهای تاریخ گیمینگ یاد می‌کند. تریلری که درباره‌اش صحبت می‌کنیم متعلق به نسخه‌ی ابتدایی مجموعه Gears of War است که در سال 2011 منتشر شد و پذیرای کاور موسیقی شناخته شده‌ی Mad World توسط Gary Jules بود که یکی از دلایل اصلی خاص بودن این تریلر است.

این تریلر دنیای تباه و خاکستری اولین نسخه‌ی Gears of War را به تصویر می‌کشید و کاراکتر Marcus را در طی تلاشش برای زنده ماندن در این دنیا دنبال می‌کرد. از همان ابتدا ترک Mad World به خوبی بر حس و حال تریلر قالب شده و باعث می‌شد احساس ناامیدی و تباهی به بهترین شکل به بیننده منتقل شود. این تریلر از آن دسته تریلرهایی است که با وجود آن که از افکت‌های تصویر پر زرق و برق و یا دیالوگ خاصی برخوردار نیستند اما تاثیری عمیق و روندی درگیر کننده دارند و این نشان از خلاقیت افراد درگیر در ساخت این تریلر دارد.

صحنه‌ی پایانی این تریلر Marcus را در تاریکی متلق و در مقابل یک Corpser به تصویر می‌کشد و تنها چیزی که این صحنه را روشن می‌کند نور حاصل از تیراندازی Marcus است. در اینجاست که تریلر و موسیقی به اوج خود رسیده و مو بر تن بیننده سیخ می‌کنند. با وجود آن که این تریلر حدودا 11 سال پیش منتشر شده است اما امکان ندارد امروزه کسی به پای تماشای آن بنشینید و از تماشای آن لذت نبرد.

Assassin’s Creed Revelations – E3 2011

به نظر من تمامی تریلرهای فرنچایز Assassin’s Creed به جز دو نسخه‌ی اخیر که آن چنان حس و حال سابق سری را به من انتقال نمی‌دادند، تریلرهای سینماتیک فوق‌العاده‌ای دارند و به راستی سخت است که یکی از آن‌ها را در این مقاله قرار دهیم اما احساس می‌کنم اگر بنا به قرار دادن یکی از آن‌ها در این لیست باشد، آن تریلر قطعا تریلر سینماتیک Assassin’s Creed Revelations است.

این تریلر در یک کلام «محشر» بود و تا همین لحظه هر بار که آن را تماشا می‌کنم حس خاصی وجودم را فرا می‌گیرد گویی که دوباره به یک دهه‌ی پیش بازگشتم و با هیجان انتظار یک نسخه‌ی تازه از Assassin’s Creed را می‌کشم! یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت این تریلر، موسیقی آن یعنی Iron است که توسط Woodkid ساخته شده است و نه تنها به زیباترین شکل ممکن به عنوان مکمل تریلر عمل می‌کند بلکه حتی از لحاظ معنایی نیز تا حدودی بر سرگذشت Ezio انطباق دارد.

رقص آرایی تریلر و هماهنگی صحنه‌ها نیز بسیار زیبا انجام شده بود و به راستی محتوای جذابی را به نمایش می‌گذاشت که حتی پس از گذشت بیش از یک دهه از آن، همچنان مثال زدنی و خاص باقی مانده است.

Death Stranding – E3 2016

نقطه نظرات مختلفی درباره‌ی Death Stranding وجود دارد. برخی از افراد همچون بنده بسیار از تجربه‌ی آن لذت بردند در حالی که بسیاری دیگر به هیچ عنوان از آن به نیکی یاد نمی‌کنند اما به دور از اینکه چه نظری درباره‌ی این عنوان دارید فکر می‌کنم همه‌ی ما می‌توانیم روی یک چیز به توافق برسیم و آن هم عجیب و غریب بودن تریلر معرفی این بازی است که به شدت آن را متمایز و خاص می‌کند.

کوجیما همیشه سلیقه‌ی خوبی در ساخت تریلرهای بازی‌هایش داشته است و تریلرهای نسبتا طولانی اما جذابی می‌سازد که یکی از بهترین مثال‌های آن تریلر Metal Gear Solid V بود. در رابطه با Death Stranding نیز این مسئله صادق است با این تفاوت که در زمان پخش این تریلر تقریبا همه‌ی بیننده‌ها سعی بر فهم چیزی داشتند که در حال تماشای آن بودند. یک تریلر به شدت عجیب، موسیقی زیبای I’ll Keep Coming از Low Roar و در نهایت دنیایی مبهم که هیچ توضیحی برای آن‌ها وجود نداشت.

همه‌ی این مسائل باعث شدند بسیاری از افراد در سال 2016 و هنگام معرفی این اثر بسیار هیجان زده شوند چرا که در حال تماشای چیزی بودند که تا به حال شبیه‌اش را مشاهده نکرده بودند. همانطور که تجربه‌ی Death Stranding یک تجربه‌ی متفاوت بود، تریلرها و نمایش‌های آن نیز بسیار خاص و متفاوت بودند و از همین رو به خوبی در ذهن گیمرها ثبت شده‌اند.

Cyberpunk 2077 – E3 2019

به جرات می‌توانم بگویم تریلر سینماتیک عنوان Cyberpunk 2077 که در طی مراسم E3 سال 2019 به نمایش درآمد یکی از به پر سروصداترین تریلرهای چندین سال اخیر است و دلیل آن نیز رونمایی از حضور Keanu Reeves در این بازی بود.

عنوان Cyberpunk 2077 در طول سال‌ها هایپ بسیار زیادی را به سمت خود جذب کرد و یکی از مورد انتظارترین عناوین چندین سال اخیر محسوب می‌شد اما زمانی که در سال 2019 از حضور Keanu Reeves دوست‌داشتنی در این بازی رونمایی شد نه تنها هایپ و هیجان طرفداران برای این بازی چندین برابر شد بلکه آن مراسم E3 و تریلر پخش شده به دلیل حضور شخص Keanu نیز به خوبی در ذهن و خاطرات گیمرها ثبت و حتی باعث بوجود آمدن برخی میم‌ها حول محور این مراسم شد.

البته این تریلر سینماتیک به طور کلی بسیار خوش ساخت و جذاب بود و از نظر کیفی قطعا یکی از تریلرهای سینماتیک مثال‌زدنی چند سال اخیر محسوب می‌شود اما اگر بخواهیم دلیل اصلی جذابیت و جاودانه شدن این تریلر در بین جوامع مختلف گیمینگ را دریابیم در آخر به یک نام می‌رسیم و آن هم Keanu Reeves است.

The Last of Us Part II – PlayStation Experience 2016

سال 2016 یکی از پر بارترین سال‌های گیمینگ از لحاظ رونمایی‌های تازه و معرفی‌های جنجالی بود و از همین رو بسیاری از تریلرهای جذاب و به یادماندنی‌ای در این سال به نمایش در آمدند. مورد آخری که در این مقاله قصد صحبت از آن را دارم تریلر معرفی عنوان The Last of Us Part II است که طی مراسم اختصاصی سونی یعنی PlayStation Experience معرفی شد و یکی از بزرگ‌ترین هایپ‌های سال را به همراه داشت که دلیل آن نیز نمایش و تریلر سینماتیک بسیار جذاب آن بود.

در این تریلر ما شاهد حضور Ellie زخمی‌ای هستیم که در اتاقی نشسته است و در حال اجرای موسیقی زیبای Through the Valley از Shawn James می‌باشد که به خوبی حس و حال نفرتی که نسخه‌ی دوم بر آن تمرکز داشت را به بیننده منتقل می‌کرد. طی اجرای این موسیقی ما شاهد حرکت دوربین در خانه و دیدن جنازه‌هایی هستیم که Ellie بر جای گذاشته است. همچنین ما شاهد حضور Joel نیز در این تریلر بودیم که خود حسابی باعث هیجان طرفداران شد.

موسیقی Through the Valley نقطه‌ی عطف این تریلر محسوب می‌شود و آن را به بهترین شکل کامل می‌کند به طوری که تمامی عناصر دیگر آن حول محور این موسیقی و معنای آن می‌چرخید. همچنین کارگردانی بسیار خوب این تریلر نیز باعث هماهنگی هرچه بیشتر موسیقی و روند پیش‌روی تریلر و ثبات در آن بود که در نتیجه جذابیت خود را از ابتدا تا انتها حفظ می‌کرد.

به طور کلی به دور از حواشی این اثر نمی‌توان منکر آن شد که تریلر معرفی آن تمام معیارهای مورد نیاز برای تبدیل شدن به یک تریلر به یادماندنی و جذاب را دارا بود و از آن جایی که با موشن کپچر بسیار خوبی نیز مواجه بودیم حالت صورت و نگاه پایانی Ellie عمق نفرت او را به تصویر می‌کشید.

سخن پایانی

پس از مروری بر خاطرات و احساسات جذابی که هر یک از این تریلرها به ما منتقل کردند، در نهایت به پایان مقاله‌ی امروز می‌رسیم. به نظر من تریلرها یکی از تاثیر گذارترین محرک‌های هیجان در صنعت بازی‌های ویدیویی محسوب می‌شوند که نه تنها می‌توانند روند انتظار برای یک بازی را چندین برابر لذت‌بخش‌تر بکنند بلکه حتی می‌توانند نوع نگاه و تجربه‌ی افراد از آن عنوان را متحول کنند.

برخی افراد عقیده دارند که تریلرهای سینماتیک صرفا هایپ پوشالی‌ هستند و از همین رو حتی آن‌ها را تماشا نمی‌کنند. در حالی که این مسئله لزوما اشتباه نیست اما مسئله آن است که این تریلرها و هایپی که تولید می‌کنند خود بخشی از لذت انتظار برای یک بازی هستند و گاهی اوقات خاطراتی را در ذهن شما بر جای می‌گذارند که حتی از تجربه‌ی اصلی خود بازی برجسته‌تر است.

در نهایت تریلرها خود بخشی از هنر صنعت گیمینگ هستند که هارمونی مناسب آن‌ها نیازمند ذهن‌های خلاق است. تعداد بی‌شمار دیگری از تریلرهای جذاب، خلاقانه و به یادماندنی وجود دارند که در این مقاله از آن‌ها یاد نکردیم بنابراین شما کاربران می‌توانید تریلرهایی که در خاطرتان خاص جلوه کرده و حک شده‌اند را در بخش نظرات با من به اشتراک بگذارید و همچنین از دیدگاه خود نسبت به تریلرهای نام برده در مقاله بنویسید.