اشتراک‌گذاری غیرمجاز ویدیوهای ضبط شده توسط خودروهای برقی مشتریان
اشتراک‌گذاری غیرمجاز ویدیوهای ضبط شده توسط خودروهای برقی مشتریان
به گزارش gsxr و به نقل از اسلش‌گیر، رویترز گزارش داده است که برای بررسی این موضوع با 300 کارمند تماس گرفت و حدود 12 نفر از آنها پذیرفتند که تجربیات خود را به شرط ناشناس ماندن به اشتراک بگذارند. این افشاگران (سوت‌زن‌ها) خاطرنشان کردند که برخی از تصاویر به اشتراک گذاشته‌شده بی‌پرده یا شرم‌آور بودند، از جمله ویدئویی از یک مرد ظاهراٌ برهنه که به وسیله نقلیه خود نزدیک می‌شد.
یکی از این کارکنان در اینباره گفته است: «این موضوع آزارم می‌دهد، زیرا افرادی که ماشین را می‌خرند، فکر نمی‌کنم بدانند که حریم خصوصی‌شان، اینچنین، رعایت نشده است […] ما می‌توانستیم آنها را در حال شستشوی لباس‌ها و چیزهای واقعاً خصوصی ببینیم».
گفته می‌شود حتی ایلان ماسک نیز قربانی این شیطنت‌ها شده است. طبق گزارش‌ها، کارمندان داخل گاراژ خانه یک فرد را دیده‌اند که یک زیردریایی که زمانی در یک فیلم جیمز باند با نام «جاسوسی که مرا دوست داشت» در سال 1977 استفاده می‌شد. این زیردریایی یک لوتوس اسپریت اس 1 با نام مستعار «وت نلی» (Wet Nellie) بود که بازسازی تصویری شده بود. آن گاراژ متعلق به ماسک بود که این زیردریایی را در سال 2013 خریداری کرد.
آیا حفظ حریم خصوصی داده‌ها یک رویا است؟
این حادثه پرسش‌های مربوط به حریم خصوصی داده‌های قبلی را در مورد تعداد زیاد دوربین‌های خودروهای تسلا تازه می‌کند. اگرچه این دوربین‌ها برای قابلیت‌هایی مانند اتوپایلوت (که یک مکانیسم خودران است) و توسعه و بهبود مستمر اکوسیستم تسلا ضروری هستند، اما ترس از جاسوسی و خطرات امنیتی کاملاً منطقی است.
به گزارش gsxr، وب‌سایت تسلا اطلاعاتی را جمع‌آوری می‌کند و نحوه استفاده از آنها در هر مرحله از خرید شما، از پیش‌فروش تا مالکیت کامل، ارائه می‌کند. این شرکت می‌گوید که تنها با رضایت صریح صاحبان خودرو، داده‌های بصری را از خودروهای تسلا جمع‌آوری می‌کند. اما این شرط با انتظارات منطقی همراه بود که از داده‌ها فقط برای کمک به بهبود سیستم‌های تسلا استفاده شود. تصور اینکه کسی راضی بوده باشد که داده‌هایش برای سرگرمی کارکنان شرکت استفاده شوند دشوار است.
و اگرچه تسلا می‌گوید هیچ یک از داده‌های بصری که جمع‌آوری می‌کند نمی‌تواند با مشتریان خاصی مرتبط باشد، اما سیستم‌های برچسب‌گذاری آن – که کارکنان از آن برای کمک به الگوریتم‌های یادگیری ماشینی به منظور شناسایی اشیاء و مکان‌های خاص استفاده می‌کنند – ظاهراً شامل توانایی مشاهده مکان ضبط‌شده نیز هست. و نقش‌آفرینان بد نیت به طور بالقوه می‌توانند از این اطلاعات برای ردیابی یک فرد استفاده کنند.
