معرفی موشک سوخت هسته‌ای با سرعت ۸۰۰ هزار کیلومتر برساعت!
معرفی موشک سوخت هسته‌ای با سرعت ۸۰۰ هزار کیلومتر برساعت!
شرکت بریتانیایی پولسار فیوژن به دنبال تولید موشک هسته‌ای است که می‌تواند حداکثر سرعت ۸۰۰ هزار کیلومتر برساعت داشته باشد و زمان سفر به مریخ را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد.
سرعت فضاپیماها و موشک‌های کنونی جهت سفرهای فضایی به گونه‌ای است که ریسک‌های سلامتی انسان را به دلیل قرار گرفتن طولانی‌مدت در برابر تشعشعات و همچنین نوسانات جاذبه‌ای به همراه خواهد داشت؛ اما موشک شرکت پولسار با تکنولوژی سوخت هسته‌ای می‌تواند سرعت سفرهای فضایی را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد. این شرکت به دنبال شروع تست‌های موشک خود تا سال ۲۰۲۵ است. پولسار فیوژن یک استارت آپ بریتانیایی است و اظهار می‌دارد زمان سفر به مریخ و سیارات دیگر را کاهش خواهد داد تا به این ترتیب انسان‌ها بتوانند به نقاطی سفر کنند که تاکنون میسر نبوده است. همان‌طور که می‌دانید قرار گرفتن طولانی‌مدت در برابر تشعشعات و همچنین نوسانات جاذبه‌ای می‌تواند مشکلات زیادی برای سلامتی فضانوردان در بر داشته باشد و به همین خاطر ناسا برای مأموریت‌های آتی خود نیازمند موشک‌هایی با سرعت بالا خواهد بود تا به این ترتیب فضانوردان با سلامتی کامل به زمین بازگردند.
البته با استفاده از تکنولوژی کنونی حدود هفت ماه طول می‌کشد تا فضانوردان از زمین به مریخ برسند و با در نظر گرفتن زمان لازم برای بازگشت به زمین حدود یک‌سوم کل زمان مأموریت حضور در مریخ برای رفت‌وبرگشت صرف خواهد شد. اینجاست که شرکت پولسار فیوژن ادعا می‌کند زمان رسیدن به مریخ را با استفاده از تکنولوژی سوخت هسته‌ای به نصف کاهش می‌دهد. فرایند بکار رفته در این موشک در خورشید نیز رخ می‌دهد. ریچارد دینان مدیرعامل پولسار فیوژن می‌گوید:
انسان کاملاً نیازمند قوای محرکه سریع‌تر برای سفرهای فضایی است و فیوژن ۱۰۰۰ برابر قدرت بیشتری را نسبت به موشک‌های کنونی در اختیار فضانوردان می‌گذارد.
اما این موشک چگونه کار می‌کند؟ گداخت هسته‌ای زمانی رخ می‌دهد که دو اتم با یکدیگر ادغام می‌شوند. این امر انرژی بسیار زیادی را بدون ایجاد آلودگی‌های مضر برای انسان آزاد می‌کند. قبلاً نیز پژوهش‌های زیادی در زمینه استفاده از سوخت هسته‌ای انجام شده است. دانشمندان زیادی با استفاده از پلاسمای بسیار داغ در میدان‌های الکترومغناطیسی به دنبال شروع واکنش‌های هسته‌ای بوده‌اند و چالش فعلی نیز به یافتن راهی برای پایدارسازی این واکنش‌ها مربوط می‌شود. یکی دیگر از مدیران پولسار فیوژن می‌گوید:
دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند پلاسمای توربولنت را کنترل کنند زیرا دمای آن به صدها میلیون درجه می‌رسد و واکنش را متوقف می‌سازد.
اما پولسار فیوژن به دنبال تولید موشکی هسته‌ای است و این کار را می‌خواهد با استفاده از واکنش اتمی برای ایجاد سرعت‌های بسیار زیاد انجام دهد. در واقع اگر موشک موردبحث به مرحله تولید برسد سرعتی فراتر از ۸۰۰ هزار کیلومتر در ساعت خواهد داشت. بد نیست بدانید سریع‌ترین موشک حاوی سرنشین سرعت حدود ۴۰ هزار کیلومتر در ساعت داشته است. چنین هدفی بسیار جاه‌طلبانه به نظر می‌رسد اما شاید پایدارسازی واکنش هسته‌ای در فضا که دمای بسیار کمتری نسبت به زمین دارد آسان‌تر باشد. اگر پولسار بتواند چنین کاری را انجام دهد موشک هسته‌ای می‌تواند زمان موردنیاز برای فرستادن فضانوردان به فضا را بسیار کاهش دهد. مدیر پولسار خاطرنشان می‌سازد:
موشک هسته‌ای به ما امکان فرستادن فضانوردان به مریخ و بازگرداندن آن‌ها در عرض چند ماه را می‌دهد. این مشک باعث می‌شود بتوانیم سفرهایی به دیگر سیارات منظومه شمسی نیز داشته باشیم و فضانوردان بتوانند حلقه‌های زحل یا قمرهای مشتری را ببینند.
پولسار اخیراً با یک شرکت فعال در حوزه هوافضا همکاری داشته است تا استفاده از هوش مصنوعی را درباره رفتار پلاسمای داغ در پیشرانه موشک هسته‌ای مطالعه کند. این شرکت می‌گوید ساخت محفظه واکنش هسته‌ای هشت متری موشک در بریتانیا را شروع کرده است. هدف این شرکت شروع واکنش‌های هسته‌ای در سال ۲۰۲۵ و رسیدن به دمای گداخت هسته‌ای در سال ۲۰۲۷ خواهد بود. قدم بعدی نیز شروع تست‌های عملکردی است تا دنیا برای عصر جدید سفرهای فضایی آماده شود. مدیرعامل پولسار در خاتمه می‌گوید:
اگر بخواهیم منظومه شمسی را در طول عمر انسان ترک کنیم هیچ تکنولوژی دیگری وجود ندارد که این کار را انجام دهد.
