۳۰ فیلم برتر اکشن تاریخ سینما

تعداد معدودی از ژانرها به اندازه ژانر اکشن از فرم هنری بهره می‌برند. ژانرهای متعادل‌تر و کمتر انفجاری (مانند داستان‌های جنایی، معمایی، یا درام) گاهی اوقات در قالب رمان یا نمایشنامه‌، مانند یک فیلم، به خوبی کار می‌کنند.

در حالی که ممکن است برخی از کتاب‌های اکشن خوب وجود داشته باشند، این تصور وجود دارد که اکشن زمانی که بصری، شنیدنی و در سینما نمایش داده می‌شود، بیشتر به چشم می‌آید.

در این مقاله مروری بر ژانر اکشن در طول دهه‌ها داریم و به معرفی فیلم‌هایی می‌پردازیم که به بهترین شکل آن را نشان می‌دهند. با ترکیبی از فیلم‌های کلاسیک و جدیدتر، موارد زیر تلاشی برای رتبه‌بندی برخی از بهترین فیلم‌های اکشن تمام دوران است که تماشای همه آنها برای طرفداران ژانر اکشن ضروری است.

۳۰. ‘Top Gun: Maverick’ (2022)

فیلم Top Gun اصلی یک فیلم به اندازه کافی محکم است، اما نه فیلمی که به خوبی از پس اکشنش برآید. احتمالاً بخاطر نوستالژیک بودنش، دوست داشتنی است، نه به خاطر اینکه یک فیلم واقعاً عالی است، اما خوشبختانه، Top Gun: Maverick ساخته شد و چیزهای آشنا را به چیزی عالی تبدیل کند.
این فیلم بسیار بهتر از چیزی بود که هر کسی انتظارش را داشت، و مسلماً به‌عنوان یکی از بهترین دنباله‌های تمام دوران شناخته می‌شود، با توجه به اینکه چقدر نسبت به سری اولش پیشرفت داشته است. حضور تام کروز در این فیلم باعث درخشش آن می‌شود و تماشای تمام صحنه‌های آموزش هوایی و نبرد واقعاً هیجان‌انگیز است.

۲۹. ‘Predator’ (1987)

حتی اگر Predator بهترین فیلم آرنولد شوارتزنگر نباشد، یک رقیب برای دیگر فیلم‌هایش است. این فیلم یک ترکیب فوق‌العاده از اکشن، علمی‌تخیلی و حتی کمی ترسناک است، با توجه به اینکه یک تیم ترسناک از کماندوها را در برابر یک دشمن بیگانه داریم که به ندرت دیده شده‌اند، که آنها را برای سرگرمی شکار می‌کند، و با عملکردی بی‌رحمانه، در اعماق جنگل‌های آمریکای مرکزی قرار می‌دهد.

زمانی که شخصیت شوارتزنگر اساساً در برابر هیولا/بیگانه تنها است، بهترین اکت پایانی فیلم را شاهد هستیم. نبرد گسترده یک به یک با کمترین دیالوگ و تعلیق فراوان در فیلم، عالی است. Predator یک فیلم خوب است و به شایستگی عنوان یک اکشن کلاسیک دهه ۱۹۸۰ را به خود اختصاص داده است.

۲۸. ‘The Killer’ (1989)

فیلمی از جان وو که به وضوح بر روی فیلم‌های اکشن بعدی تأثیرگذار بود. The Killer در کل فیلم عالی و اکشن است. این فیلم داستان یک قاتل پشیمان است که می‌خواهد تاوان کار اشتباهش و عواقب ناخواسته‌ای که به همراه داشته است، بپردازد.

این فیلم هم یک تراژدی است و هم یک نمایش انفجاری و سنگین با تفنگ، و روشی که داستان غم‌انگیزش را با اکشن بسیار بالا متعادل می‌کند و چیزی شبیه یک معجزه فیلم‌سازی است. فیلم‌های بعدی جان وو ممکن است حتی صحنه‌های اکشن بیشتری را ارائه دهند، اما تعداد کمی از فیلم‌های اکشن به اندازه The Killer در مورد محتوای احساسی داستان‌هایی که می‌گویند، موفق عمل می‌کنند.

۲۷. ‘Heat’ (1995)

فیلم Heat ممکن است مانند اکثر فیلم‌های اکشن، صحنه‌های اکشن مکرر نداشته باشد، اما در اینجا، همه چیز به کیفیت بستگی دارد، نه کمیت. میراث آن به عنوان بخش بزرگی از سینمای اکشن تنها با سکانس سرقت از بانک/تیراندازی آن تثبیت شده است، که صحنه‌ای کاملاً اکشن است که با گذشت چند سال‌ از اولین اکران Heat قدرت خود را از دست نداده است.

همچنین Heat بازیگران فوق‌العاده‌ای به رهبری رابرت دنیرو و آل پاچینو دارد، و داستانی کاملاً درست روایت شده که به طور پیوسته در طول تقریباً سه ساعت پخش می‌شود. این مدت زمان عالی است و آن را در میان بهترین فیلم‌های اکشن دهه خود قرار می‌دهد.

۲۶. ‘Speed’ (1994)

سادگی و احمقانه بودن فوق‌العاده‌ای در محتوای فیلم Speed وجود دارد که باعث می‌شود فوراً بیننده را به خود جذب کند. هرچند اکشن و هیجان فیلم چیزی است که تا انتها با شماست.

این مهم کمک می کند تا فیلم سرعت به یکی از بهترین فیلم‌های سینما تبدیل شود، زیرا بازیگرانش از جمله کیانو ریوز، ساندرا بولاک و دنیس هاپر فیلم را بهتر می‌کنند. این یک فیلم اکشن دائماً هیجان‌انگیز است و چیزی را ارائه می‌کند که به طور مداوم سرعت دارد و هرگز خسته‌کننده نیست، و توصیه آن را برای طرفداران هیجان‌های سینمایی آسان می‌کند.

۲۵. ‘Fast Five’ (2011)

سری Fast and Furious در این برهه از زمان به یک فرنچایز غول پیکر تبدیل شده است. این سریال در سال ۲۰۰۱ آغاز شد و دهمین سری آن در مه ۲۰۲۳ منتشر شد، تمرکز این مجموعه بر روی مسابقات خیابانی غیرقانونی شروع شد و سپس به خلق داستان‌های بیشتر با محوریت جاسوسی در سری‌های بعدی تبدیل شد.

فیلم Fast Five نقطه‌ای بود که با اکشن‌های انفجاری‌تر و فوق‌العاده‌تر و مسابقات خیابانی کمتری نسبت به قبل، آن تغییر دراماتیک را انجام داد. این فیلم در تبدیل این مجموعه به یکی از بزرگترین فرنچایزهای فیلم‌های اکشن قرن بیست و یکم تا به حال نقش بسزایی داشته است، و به عنوان یک نقطه اوج در سریال حفظ شده است، و در نهایت ارزش آن را دارد که در لیستی از ۲۵ بهترین فیلم اکشن برتر تمام دوران قرار گیرد.

۲۴. ‘RRR’ (2022)

در سالی که برخی از مردم از ژانرهای ابرقهرمانی خسته شدند، RRR پا به عرصه گذاشت و به دنیا نشان داد که بلاک‌باسترهای اکشن مدرن چگونه باید کار کنند. این فیلم، سوء استفاده‌های دو انقلابی هندی را به تصویر می‌کشد (که هرگز در زندگی واقعی همدیگر را ملاقات نکرده‌اند)، که این زوج را به ابرقهرمان تبدیل می‌کنند و در عین حال نشان می‌دهند که آنها با هم متحد می‌شوند تا در اوایل دهه ۱۹۰۰ حکومت تاج را در هند به دست بگیرند.

این فیلم مدت زمان طولانی سه ساعته دارد که با این وجود به لطف سرعت خوب، اکشن فوق‌العاده، و داستانی ساده و در عین حال از لحاظ احساسی راضی‌کننده پر از قهرمانان دوست‌داشتنی و ویلن‌های بسیار نفرت‌انگیز است. فیلم به بهترین شکل ممکن انفجاری و فوق‌العاده است و در سال ۲۰۲۲ به یک موفقیت جهانی رسید.

۲۳. ‘Avengers: Endgame’ (2019)

تاثیر فیلم Avengers: Endgame تنها زمانی واقعا احساس می‌شود که اکثر فیلم‌های MCU را که قبل از آن ساخته شده‌اند دیده باشید. این دومین فیلم از آخرین فاز ۳ بود، اما همچنان به عنوان نقطه اوج برای سه مرحله اول MCU به عنوان یک کل عمل کرد، با توجه به اینکه تمرکز آن بر مبارزه با تانوس و معکوس کردن آسیبی بود که او در پایان به جهان وارد کرد.

این فیلم از طریق روایت سفر در زمان، موفق می‌شود فیلم‌های قبلی این مجموعه را دوباره مرور کند و آن‌ها را از منظرهای مختلف ببیند، قبل از اینکه همه چیز به بزرگترین نبرد ابرقهرمانی که تا کنون در MCU به تصویر کشیده شده است، به اوج خود برسد.

۲۲. ‘The Bourne Ultimatum’ (2007)

با استارت فیلم The Bourne Identity در سال ۲۰۰۲، این فیلم درباره جیسون بورن – یک قاتل عضو سازمان سیا که تلاش می‌کند گذشته خود را به یاد بیاورد – است و برای ژانر اکشن بسیار تأثیرگذار بود. سه فیلم اول به‌ویژه عالی بودند و به معرفی سبک جدیدی از فیلم‌های اکشن، با تمرکز بر مبارزات سخت‌تر، واقعی‌تر، تدوین سریع‌تر و اغلب دوربین‌های لرزان کمک کردند.

این سبکی است که مطمئناً همیشه به خوبی تقلید نمی‌شود، اما سه فیلم اول بورن آن را به پایان رساندند. بهترین آنها احتمالاً The Bourne Ultimatum محصول ۲۰۰۷ است که بسیاری از رازهای سه گانه را به طرز رضایت بخشی در بر می‌گیرد و پایانی عالی را رقم می‌زند (مخصوصاً با توجه به اینکه The Bourne Legacy در سال ۲۰۱۲ و Jason Bourne در سال ۲۰۱۶ چندان خوب نبودند).

۲۱. ‘Casino Royale’ (2006)

مجموعه جیمز باند یکی از طولانی‌ترین سری‌های تاریخ سینماست و در کل ژانر اکشن بسیار مهم است. با این حال، می‌توان گفت که Casino Royale 2006 بهترین گزینه است.

این فیلم با لحنی دارک و اکشن کمی پایه‌دارتر، از سری فیلم‌های بورن الهام گرفت. این سری یک برداشت سخت، ضعیف، وحشیانه از جیمز باند است و دنیل کریگ را با سبکی فوق‌العاده وارد نقش اصلی کرد و او را به عنوان یک ستاره و یکی از بهترین باندهای روی پرده تا کنون تثبیت کرد.

۲۰. ‘Face/Off’ (1997)

Face/Off یک فیلم بسیار خشن است و به راحتی یکی از بهترین فیلم‌های اکشن دهه ۱۹۹۰ نام می‌گیرد. چه کسی می‌تواند در مقابل فیلمی که جان تراولتا و نیکلاس کیج را دشمنانی نشان می‌دهد که چهره‌هایشان را عوض می‌کنند و در زندگی دیگری غرق می‌شوند، مقاومت کند، در حالی که به رقابت خشونت‌آمیز خود ادامه می‌دهند که فقط یکی می‌تواند از آن زنده بیرون بیاید؟

این فیلم همچنین بهترین اثری است که جان وو در زمان کارگردانی در هالیوود ساخته است. پلات جالب فیلم، اکت‌های اصلی سرگرم کننده و خنده‌دار، و اکشنی که به همان اندازه که احمقانه است، در عین حال تماشایی است. فیلم یک پیش‌فرض دیوانه‌کننده دارد و در واقع آن را به کار می‌‌گیرد و در این روند تبدیل به کلاسیک ژانر اکشن می‌شود.

۱۹. ‘Police Story’ (1985)

در حقیقت، بسیاری از فیلم های جکی چان را می‌توان در زمره بهترین‌های ژانر اکشن دانست. تعداد کمی از ستارگان هنرهای رزمی، با چنین فداکاری به هنر و شیرین کاری‌هایی که روی پرده انجام می‌دهند متعهد شده‌اند، به ویژه در فیلم‌های قبلی چان، بدلکاری‌های الهام بخش (و دردناک) و صحنه‌های مبارزه دائمی عالی هستند.

این فیلم نسبت به بسیاری دیگر از فیلم‌های اکشن هنگ‌کنگی چان کمتر کمدی است، اما با سکانس‌های اکشن باورنکردنی آن را جبران می‌کند. مبارزه او در یک مرکز خرید صحنه‌ای به‌ویژه خیره‌کننده است که باید آن را دید تا باور کرد.

۱۸. ‘Bullitt’ (1968)

تعداد کمی از صحنه‌های اکشن به اندازه تعقیب و گریز ماشینی قدیمی قابل اعتماد هستند و فیلم‌های اکشن کمی مانند بولیت، تعقیب و گریز با ماشین را ارائه می‌کنند. این یکی از شناخته‌شده‌ترین فیلم‌های استیو مک‌کوئین است و بر شخصیت او – یک پلیس سانفرانسیسکو – تمرکز می‌کند که تلاش می‌کند فردی را پیدا کند که شاهدی را که تحت حفاظت او بود، کشته است.

راستش را بخواهید، تا زمانی که فیلم به اوج خود برسد، اکشن نسبتا کمی دارد، اما شیوه‌ای که به پایان می‌رسد برای تبدیل آن به یک ژانر تمام‌وقت کافی است. تعقیب و گریز طولانی مدت با ماشین در آخرین صحنه از نظر تدوین عالی، فیلمبرداری، سرعت و چیدمان منحصربه‌فرد سانفرانسیسکو فوق‌‌العاده است، و نمونه‌ای از نحوه هیجان‌انگیز کردن صحنه تعقیب و گریز است.

۱۷. ‘Gladiator’ (2000)

گلادیاتور که برنده بهترین فیلم اسکار شد، موفقیت تجاری و انتقادی بزرگی بود و نقطه اوج حرفه راسل کرو، و کارگردانش، ریدلی اسکات بود. داستان متمرکز بر انتقام، داستانی قدیمی است، اما سکانس‌های اعدام و گلادیاتور باعث درخشش آن می شود.

این فیلم فوق العاده خوب ساخته شده و سرمایه گذاری روی آن آسان بود، و همچنین به شروع روند کوتاه مدت ساخت حماسه‌های اکشن تاریخی با بودجه کلان (مانند Troy, Kingdom of Heaven و حتی ۳۰۰) کمک کرد. اگرچه تعداد کمی از آنها به خوبی Gladiator بودند، و به عنوان بازگشتی به حماسه‌های هالیوود قدیم، به طرز شگفت‌انگیزی خوب کار می‌کند.

۱۶. ‘The Raid 2’ (2014)

اشتباه نکنید: The Raid (2011) یک فیلم هنرهای رزمی خارق العاده و بی‌رحمانه بود. داستان تا حد زیادی در داخل یک مجتمع آپارتمانی اتفاق افتاد که یک تیم SWAT در داخل آن به دام افتادند و مجبور بودند یا خود را بیرون بیاورند یا خطر مرگ حتمی را به جان بخرند. با این حال، دنباله آن در سال ۲۰۱۴ همه چیز را به سطح دیگری ارتقا داد و به نوعی حتی بهتر بود.

این فیلم یک مقیاس بزرگتر و یک داستان پیچیده‌تر بود که حول یک جنگ گروهی می‌چرخید، اما اکشن و هیجانش را حفظ کرد. مانند فیلم اول، سکانس‌های آن کاملاً وحشیانه است، به این معنی که احتمالاً یک فیلم اکشن برای همه رده‌های سنی نیست. اما کسانی که می‌توانند خشونت‌های نسبتاً وحشتناک روی صفحه نمایش را تحمل کنند، باید تماشای هر دو فیلم را در اولویت قرار دهند.

۱۵. ‘Hard Boiled’ (1992)

در حالی که Face/Off ممکن است بهترین فیلم آمریکایی جان وو باشد، او همچنین در هنگ کنگ فیلم‌های متعددی ساخت که به همان اندازه خوب و یا حتی بهتر از فیلم های اکشن هستند. The Killer (۱۹۸۹) ممکن است بهترین و احساسی‌ترین داستان را در بین تمام فیلم‌های هنگ کنگ او داشته باشد، اما این فیلم Hard Boiled محصول ۱۹۹۲ است که بهترین و انفجاری‌ترین اکشن را ارائه می‌دهد.

پلات ساده آن در مورد دو پلیس که با یک باند جنایتکار بزرگ روبرو می‌شوند، علت سکانس‌های اکشن زیادش است، که بزرگترین آنها بخش عمده ای از صحنه نهایی را به خود اختصاص می‌دهد. اسلوموشن فراوان، هزاران گلوله شلیک شده و صدها بازیکر، همگی Hard Boiled را به یکی از بزرگ‌ترین و هیجان‌انگیزترین فیلم‌های اکشن در تمام دوران تبدیل کرده‌اند.

۱۴. ‘Enter the Dragon’ (1973)

مرگ زودهنگام و غم‌انگیز بروس لی به این معنا بود که او تنها در چند فیلم در دوران کوتاه و در عین حال تاثیرگذار خود به عنوان بازیگر هنرهای رزمی نقش اول را داشت. آن فیلم‌ها هنوز هم اکشن زیادی همراه با کاریزمای طبیعی لی ارائه می‌کنند، و بهترین فیلم او آخرین فیلمش است: وارد اژدها می‌شود.

این فیلم یک ماه پس از مرگ او منتشر شد، و اگرچه صحنه‌هایی که او برای فیلم Game of death فیلمبرداری کرد، در فیلم ۱۹۷۸ نشان داده شد، اما در کل به اندازه Enter the Dragon کامل و رضایت‌بخش نبود. فیلم‌های هنرهای رزمی بهتر از این فیلم با طرح داستانی در مورد یک تورنمنت هنرهای رزمی که توسعه می‌یابد، و نمایش عالی از بروس لی فقید است، نمی‌شوند.

۱۳. ‘John Wick: Chapter 4’ (2023)

تا جایی که حرف از فرنچایزهای اکشن امروزی باشد، تعداد کمی از آنها بهتر از سری جان ویک هستند. این سری فیلم‌ها ممکن است ایراداتی داشته باشند، اما از اکثریت قریب به اتفاق فیلم‌های اکشن مدرن می‌درخشند. سکانس‌های مبارزه و تعقیب و گریز خلاقانه‌، و بدلکاری عالی که اغلب با حداقل تدوین یا نماهای کلوزآپ طراحی شده برای پنهان کردن عیوب ارائه می‌شوند، عالی هستند.

و سخت است که سری فیلم‌هایی را که مدام با مجموعه‌های اکشنش بهتر و هیجان‌انگیزتر می‌شود، تحسین نکنیم خصوصا فیلم John Wick: Chapter 4 که به اوج می‌رسد. اگر این آخرین سری باشد که از ویک و ماجراهایش می‌بینیم، یک سری عالی برای پایان دادن است، به ویژه ساعت پایانی فیلم که سکانس‌های اکشن هیجان‌انگیزی را ارایه می‌دهد.

۱۲. ‘Mission: Impossible – Fallout’ (2018)

در کنار سری جان ویک، فرنچایز Mission: Impossible نیز در ادامه بهتر شدن تقریباً با هر نسخه جدید کار بسیار خوبی انجام داده است. انتظارات برای اتفاقات بعدی زیاد است، اما نقطه اوج این سری در این مرحله مسلماً ششمین فیلم در فرانچایز به رهبری تام کروز: ۲۰۱۸ Mission: Impossible – Fallout است.

فیلم از لحاظ روایی چیز جدیدی ارائه نمی‌کند، با نوع داستان‌های جاسوسی پرپیچ و خمی که طرفداران احتمالاً با آن آشنا هستند، اما از داشتن اکشن عالی و بدلکاری‌های شگفت‌انگیز سود می‌برد. و سخت است که تحت تأثیر قرار نگیرید که چگونه کروز در هر فیلم جدید کارهای دیوانه کننده انجام می دهد، او ممکن است پیرتر شود، اما مطمئناً نمی‌توانید از تماشای او در فیلمی مانند Fallout متوجه شوید.

۱۱. ‘The Dark Knight’ (2008)

شوالیه تاریکی فیلم میانی در سه گانه تحسین شده کریستوفر نولان است. این فیلم هیجان‌انگیزترین اکشن و بهترین داستان را ارائه می‌کند، و روایت جنایی/هیجان‌انگیزش به خوبی با اکشن ابرقهرمانی در مقیاس بزرگ همخوانی دارد.

فیلم همه این کارها را در حالی انجام می‌دهد که شرور اصلی یکی از ضعیف‌ترین شخصیت‌های منفی بتمن باشد: جوکر، که در اینجا توسط هیث لجر فقید و افسانه‌ای بازی می‌شود. اختلال روانی و هرج و مرج او باعث می‌شود که همه چیز با سرعتی بی وقفه در حرکت باشد، با چرخش های غیرقابل پیش بینی در روایت، این داستان هم به یک حماسه جنایی بزرگ و هم یک اکشن/تریلر فوق العاده تبدیل می شود.

۱۰. ‘The Matrix’ (1999)

فیلم‌هایی که ترکیبی از اکشن و علمی-تخیلی هستند، به ندرت از اولین فیلم ماتریکس در سال ۱۹۹۹ نمادین‌تر هستند. تنها تعداد معدودی از مردم حقیقت را می‌دانند و می‌جنگند تا همه را آزاد کنند.

ظاهر فیلم و شخصیت‌های آن و همچنین صحنه‌های نمادین اکشن اسلوموشن، همه ارجاع و تا حد مرگ تقلید شده‌اند، اما اگر ماتریکس در ابتدا عالی نبود، این اتفاق نمی‌افتاد. دنباله‌های آن متفاوت بودند، اما تعداد کمی می‌توانند مخالف باشند که فیلم اصلی یکی از بهترین فیلم‌های اکشن چند دهه اخیر است.

۹. ‘Terminator 2: Judgment Day’ (1991)

هفت سال پس از فیلم اصلی، جیمز کامرون با فیلمی به سری ترمیناتور بازگشت که آنچه را که قبلاً از آب درآمده بود، منفجر کرد. و این کار آسانی نیست، با توجه به اینکه The Terminator در سال ۱۹۸۴ یک کلاسیک کم‌هزینه بود. با این حال ترمیناتور ۲: روز قضاوت در سال ۱۹۹۱ خطرات و مقیاس را به میزان قابل توجهی افزایش داد.

در این فیلم می‌توانید ببینید که تمام پول بودجه افزایش یافته‌اش کجا خرج شد و تمام سکانس‌های اکشن هنوز به اندازه کافی خیره کننده هستند و تا به امروز ادامه دارند. در هسته اصلی فیلم شاهد شکل گیری پیوندی هستیم که بین یک ماشین و یک پسر جوان شکل می‌گیرد که اتفاقاً در جنگ آینده بین نسل بشر و اسکای نت قدرتمند نقش دارد.

۸. ‘Kill Bill: Vol. 1’ (2003)

کوئنتین تارانتینو با ادای احترام به فیلم‌های قدیمی هنرهای رزمی، فیلم‌های سامورایی و وسترن، یکی از بهترین فیلم‌های انتقامی تمام دوران را با دو قسمتی Kill Bill ساخت. با این حال، وقتی حرف از اکشن فیلم باشد، سری اول بهترین است، با توجه به اینکه بیشتر سکانس‌های مبارزه در مقیاس بزرگ در آنجا اتفاق می‌افتد، و فیلم دوم بیشتر به سمت وسترن متمایل می‌شود.

اوج سری اول شخصیت اوما تورمن است که در داخل رستورانی در توکیو با ارتش کوچکی از گانگسترها روبرو می‌شود که نتیجه آن یکی از خونین ترین و دیدنی ترین سکانس‌های مبارزه در تمام دوران است. این ممکن است خشن‌ترین صحنه در میان تمام فیلم‌های تارانتینو باشد.

۷. ‘Raiders of the Lost Ark’ (1981)

استیون اسپیلبرگ فیلمسازی است که به ظاهر می تواند در هر ژانری تسلط داشته باشد. Raiders of the Lost Ark بارزترین نمایش میزان توانایی او در فیلم‌های اکشن/ماجراجویی است. این اولین فیلمی است که ایندیانا جونز را در مجموعه‌ای طولانی‌مدت به نمایش می‌گذارد، و نمونه‌ای است که نشان می‌دهد نسخه اصلی هنوز بهترین است.

این فیلم کمک کرد تا هریسون فورد حتی بیشتر از آن چیزی که به لطف جنگ ستارگان شناخته شده بود به ستاره تبدیل شود. هیجان‌های قدیمی و خط داستانی اکشن و شلوغ آن هنوز هم تضمین می‌کند که فیلمی فوق العاده لذت بخش است. فیلم‌های اکشن/ماجراجویی جهان‌گرد خیلی بهتر از Raiders of the Lost Ark نمی‌شوند و تصور اینکه فیلم مشابه دیگری در صدر آن قرار بگیرد، سخت است.

۶. ‘First Blood’ (1982)

سری Rambo مترادف کلمه اکشن بیش از حد و بیش از حد بالا شده است، اما شروع آن به طرز شگفت آوری فروتنانه بود. First Blood اولین فیلمی است که جان رمبو در آن نقش آفرینی می‌کند و به راحتی بهترین فیلم است، با داستانی سر به مهر با تمرکز بر جانبازی که PTSD دارد و بنا بر دلایلی از دست یک کلانتر شرور فراری شده است.

این سری نسبتاً جدی با توجه به مسیری که فیلم در آن قرار گرفت، است اما همچنین به عنوان یک فیلم اکشن/هیجان‌انگیز عمل می‌کند. تعداد کم بازیگران، و داستان شخصی و منطقی باعث شد سرمایه‌گذاری روی آن آسان تر شود، و همچنین تضمین می‌کند که اکشن در زمان وقوع واقعاً تأثیرگذار باشد.

۵. ‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’ (2000)

Crouching Tiger, Hidden Dragon یک فیلم هنرهای رزمی پیشگامانه بود، با توجه به اینکه به همان اندازه که روی اکشن تمرکز داشت، روی عاشقانه و درام/ماجراجویی خارق العاده تمرکز داشت. داستان آن در مورد دلشکستگی و رستگاری، مخاطبان را تحت تاثیر قرار داد و آن را به یک موفقیت غافلگیرکننده و برنده اسکار تبدیل کرد.

پس از تماشای فیلم، به راحتی می توان دلیل آن را فهمید. تعداد کمی از فیلم‌های هنرهای رزمی صحنه‌های اکشن خود را کاملاً مشابه Crouching Tiger, Hidden Dragon می‌گیرند، و آن را به فیلمی گاهی ملایم و در عین حال گاهی دلخراش تبدیل می‌کنند که مملو از شخصیت‌های عالی و سکانس‌های زیبای عکس‌برداری شده یکی پس از دیگری است.

۴. ‘Aliens’ (1986)

همانطور که جیمز کامرون اکشن بیشتری را به دنباله The Terminator تزریق کرد، با فیلم بیگانه‌ها در سال ۱۹۸۶ سری Alien را دوباره تعریف کرد. او اولین فیلم را که یک فیلم علمی تخیلی/ترسناک بود که بیشتر به بقا می پرداخت تا مبارزه، کارگردانی نکرد، اما ساخت دنباله تحسین برانگیز این کار را به عهده گرفت و همه چیز را به طور قابل توجهی اکشن تر کرد.

ممکن است برخی فضا و رویکرد کلی فیلم اصلی را ترجیح دهند، اما انکار اینکه Aliens به عنوان یک فیلم اکشن فوق العاده خوب عمل می‌کند، سخت است. این فیلم به خوبی ساخته شده و سرعتی عالی دارد، با نزدیک شدن به اوج فیلم، همه چیز به‌طور پیوسته بزرگ‌تر و دردناک‌تر می‌شود.

۳. ‘Mad Max: Fury Road’ (2015)

مطمئناً تا حدی انتظار برای Mad Max: Fury Road قبل از انتشار آن در سال ۲۰۱۵ وجود داشت. با این حال، تعداد کمی از ما انتظار داشتیم که چهارمین فیلم از مجموعه مکس دیوانه به همان خوبی باشد که در نهایت بود، این فیلم اکشن با تعقیب و گریز ماشین بدون وقفه، مقیاس بزرگ و واقعاً انفجاری یکی از بهترین های دهه ۲۰۱۰ بود.

فیلم‌های دیگر این مجموعه نیز بسیار خوب هستند (مخصوصاً فیلم Mad Max 2 در سال ۱۹۸۱)، اما در نهایت نمی‌توانند با شدت و حرکت رو به جلو ثابت ارائه شده در Fury Road مطابقت داشته باشند. نگاه کردن به صحنه‌های اکشن آن خیره کننده است، قلب را از ابتدا تا انتها به تپش می‌اندازد، و با وجود اکران اخیرش، احتمالاً با گذشت سال‌ها به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های اکشن تاریخ ماندگار خواهد بود.

۲. ‘Die Hard’ (1988)

فیلم اصلی Die Hard اساساً یک نمونه کتاب درسی از نحوه ساخت یک فیلم اکشن/هیجانی مدرن عالی است. فیلم یک قهرمان آسیب‌پذیر و ضعیف را در برابر یک شخصیت شرور قدرتمند و کاریزماتیک قرار می‌دهد، خط داستانی ساده‌اش را بی‌وقفه جلو می‌برد، دارای شخصیت‌های فرعی عالی، محیطی به یاد ماندنی است و مقدار مناسبی از اکشن دارد که سخاوتمندانه در کل زمان فیلم پخش می‌شود.

به طور خلاصه، تلاش برای یافتن بسیاری از ایرادات با Die Hard دشوار است. مطمئناً دنباله‌های آن متفاوت هستند، اما نسخه اصلی به دلایلی یک فیلم کلاسیک است، و این نوع نادری از فیلم است که همه، صرف نظر از اینکه چقدر عاشق فیلم‌های اکشن هستند، احتمالاً هیجان‌زده و جذاب می‌شوند.

۱. ‘Seven Samurai’ (1954)

مشخص کردن زمانی که ژانر اکشن ساخته شد دشوار است. فیلم‌های قبل از سال ۱۹۵۴ مطمئناً فاقد اکشن نبودند، اما به ندرت می‌شد فیلمی را دید که بر درگیری فیزیکی مداوم متمرکز باشد، و به‌طور مشابه به ندرت می‌توانستیم یک سکانس اکشن طولانی را ببینیم که بیش از چند دقیقه طول بکشد. این بحث وجود دارد که هفت سامورایی ساخته آکیرا کوروساوا فیلمی بود که همه چیز را تغییر داد.

این فیلم یک حماسه بیش از ۳ ساعت است که داستانش حول روستایی می‌چرخد که ساکنان آن توسط راهزنان هدف قرار می‌گیرند و بنابراین از سامورایی‌ها (هفت نفر از آنها) برای دفاع از خود دعوت می‌کنند. ساختار تشکیل یک تیم، آموزش، و سپس انجام نبرد، بر تعداد بی‌شماری از فیلم‌های اکشن دیگر تأثیر گذاشته است، و نحوه نمایش مبارزات از هر چیز دیگری در دوران خود، عمیق‌تر و باورپذیرتر است. مطمئناً اکشن فیلم‌برداری شده از سال ۱۹۵۴ وحشتناک‌تر شده است، اما اکثر فیلم‌های اکشن مدیون هفت سامورایی هستند که راه را برای این ژانر به‌طور کلی هموار می‌کنند. به همین دلیل، این فیلم بهترین فیلم اکشن تمام دوران است.

منبع: کولایدر