بزرگ‌ترین رقابت‌ها در تاریخ خودروسازی، از فراری و لامبورگینی تا موستانگ و کامارو

بدون شک رقابت باعث پیشرفت می‌شود و در جهان خودروسازی بسیار به نفع مصرف‌کنندگان خواهد بود زیرا خودروسازان را مجبور به ساخت خودروهای بهتر می‌کند. ازاین‌رو، در ادامه به بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین رقابت‌های تاریخ صنعت خودروسازی نگاهی خواهیم داشت.

رولزرویس و بنتلی

رولزرویس از سال ۱۹۳۱ تا ۱۹۹۸ مالک بنتلی بود و بنابراین دو شرکت رقابت دوستانه‌ای باهم داشتند. خودروهای این دو شرکت هم معمولاً اشتراکات زیادی باهم داشتند. پس‌ازاینکه ویکرز هردو برند را خرید، بنتلی حرکت در مسیری اسپرت‌تر را آغاز کرد اما این برند زمانی واقعاً متحول شد که در سال ۱۹۹۸ به امپراطوری فولکس‌واگن ملحق شد. در همان سال‌ها رولزرویس هم به تملک ب‌ام‌و درآمد و امروز با گذشته ۲۵ سال از آن زمان، این دو نماد لوکس بریتانیا هنوز هم رقابتی سختی در بخش‌های مختلف بازار مثل شاسی‌بلندها دارند.

مرسدس بنز و ب‌ام‌و

بدون شک یکی از قدیمی‌ترین و مشهورترین رقابت‌ها در تاریخ خودروسازی، رقابت بین مرسدس بنز و ب‌ام‌و است. هرچند ب‌ام‌و ابتدا بیشتر خودروهای اسپرت می‌ساخت و مرسدس روی خودروهای لوکس تمرکز داشت اما با پایان دههٔ ۸۰، ب‌ام‌و تجمل را به محصولات خود افزود و مرسدس به اسپرت شدن علاقه نشان داد. برای چندین دهه، ب‌ام‌و سری ۷ و مرسدس بنز S کلاس از بهترین و لوکس‌ترین سدان‌های جهان بوده‌اند و این رقابت در سال ۲۰۲۴ هنوز هم ادامه دارد.

کادیلاک و لینکلن

مشهورترین برندهای لوکس آمریکا بیشتر دوران حیات خود را صرف مبارزه برای جلب نظر خریداران خوش‌پوش و مقامات دولتی کرده‌اند. برای دهه‌ها، مدل‌های مختلف لینکلن رؤسای جمهور آمریکا را جابجا می‌کردند اما کاخ سفید از زمان تحویل یک فلیت‌وود ضدگلوله در سال ۱۹۸۴، تا به امروز به کادیلاک وفادار مانده است. بااین‌حال، هردو برند فهمیدند که جابجایی روسای جمهور برای حفظ جایگاه در بازار کافی نیست و وجههٔ کادیلاک و لینکلن در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ بشدت افول کرد. حتی فورد اعتراف کرد که در پی بحران مالی سال ۲۰۰۸، لینکلن را تقریباً تعطیل کرده بود. بااین‌حال، از دههٔ ۲۰۲۰ هردو برند با ساخت خودروهایی که واقعاً لوکس هستند نه شبیه مدل‌های ارزان‌تری با چرم بیشتر، به‌آرامی تصویر خود را ارتقاء دادند و بجای تقلید از رقبای آلمانی، بار دیگر به ریشه‌ها و اصالت خود بازگشتند.

فراری و لامبورگینی

فروچیو لامبورگینی، صنعتگر ثروتمندی از شمال ایتالیا، در سال ۱۹۶۳ شرکت خودروسازی خودش را راه‌اندازی کرد زیرا از خرابی‌های فراری خود خسته شده بود. انزو فراری که با تندی فروچیو را از خود رانده بود، توجه چندانی به اولین خودروی لامبورگینی یعنی ۳۵۰GT نداشت زیرا این یک کوپهٔ گران‌قیمت بود که توسط شرکتی کوچک در تعدادی محدود ساخته می‌شد اما انزو نمی‌توانست میورا را نادیده بگیرد. این خودرو که در سال ۱۹۶۶ به بازار آمد، بخش سوپراسپرت‌ها را برای همیشه تغییر داد درحالی‌که فراری اولین سوپراسپرت موتور وسط دوازده سیلندر خود را در سال ۱۹۷۳ به بازار فرستاد. هرچند فراری برای چندین دهه متعلق به فیات بود اما امروز برندی مستقل است درحالی‌که لامبورگینی از سال ۱۹۹۸ زیر چتر گروه فولکس‌واگن قرار گرفت.

شورلت کامارو و فورد موستانگ

وقتی فورد در سال ۱۹۶۴ موستانگ را معرفی کرد، آمریکا غافلگیر شد. هدف این خودرو کورویر بود اما شورلت خیلی زود فهمید که برای رقابت با موستانگ به توسعهٔ یک مدل جدید نیاز دارد. این‌گونه بود که در اواخر سال ۱۹۶۶ کامارو معرفی شد و رقابت بین این دو نام افسانه‌ای شکل گرفت. این رقابت چندین دهه ادامه داشت و هرچند کامارو از سال ۲۰۰۲ برای مقطعی کنار رفت اما در سال ۲۰۰۹ دوباره بازگشت و تنور رقابت با موستانگ را داغ کرد. بااین‌حال، با خاتمهٔ تولید کامارو در آخر سال ۲۰۲۳، به نظر می‌رسد این رقابت برای همیشه تمام شده باشد.

شورلت سیلورادو و فورد F150

فورد سری F برای ۴۳ سال متوالی پرفروش‌ترین پیکاپ آمریکا و برای ۳۸ سال پرفروش‌ترین خودروی این کشور بوده است. شورلت اما بیش از چهار دهه تلاش کرده است تا رقیب خود را از تخت پادشاهی پایین بکشد و هرچند بارها بسیار به آن نزدیک شده اما سیلورادو هنوز نتوانسته است بیشتر از سری F بفروشد. در سال ۲۰۲۳، درحالی‌که فروش پیکاپ فورد ۷۵۰ هزار دستگاه بود، سیلورادو ۵۴۳ هزار دستگاه فروخته است.

فراری لافراری و پورشه ۹۱۸ و مک‌لارن P1

علاقه‌مندان به خودرو، فراری لافراری، پورشه ۹۱۸ و مک‌لارن P1 را تثلیث مقدس می‌دانند. این خودروها که در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ معرفی شدند، اولین ماشین‌های تولیدی بودند که نشان دادند از قوای محرکهٔ هیبریدی هم می‌توان برای تولید پرفورمنس شگفت‌انگیز و دستیابی به شتاب‌های گیج‌کننده استفاده کرد. این خودروها هر سه تولید محدود بودند و با وجود قیمت هفت‌رقمی، تمام نمونه‌های آن‌ها به‌سرعت فروخته شد. بااین‌حال، هنوز نتوانسته‌ایم جایگزین تثلیث مقدس را ببینیم.

فیات ۵۰۰ و مینی

مینی و فیات ۵۰۰ در دههٔ ۵۰ در پاسخ به نیاز بازار اروپای پس از جنگ به خودروهای ارزان‌قیمت به بازار آمدند. سپس در اواخر دههٔ ۹۰، زمانی که فولکس‌واگن با معرفی نیو بیتل مسیر احیای خودروهای رترو را آغاز کرد، مینی تحت تملک ب‌ام‌و نمادین‌ترین خودروی انگلستان را بازگرداند. در سال ۲۰۰۷ نیز فیات با احیای ۵۰۰ به این جمع اضافه شد. مینی کوپر و فیات ۵۰۰ جدید در بازار اروپا بسیار موفق عمل کردند به رهبران این بخش جدید بازار تبدیل شدند. امروز هم فیات و مینی نسل جدید هردوی این هاچ‌بک‌ها را به‌صورت الکتریکی ارائه کردند تا این رقابت همچنان ادامه داشته باشد.

فورد فالکون و هولدن کومودور

برای چندین دهه، فورد فالکون و هولدن کومودور از محبوب‌ترین خودروهای استرالیا بودند. این خودروهای بزرگ دیفرانسیل عقب طی این سال‌ها در انواع مختلفی مثل نسخه‌های V8 اسپرت قدرتمند، کوپه و پیکاپ اسپرت ساخته شدند. بااین‌حال، محبوبیت کومودور و فالکون در دههٔ ۲۰۰۰ کاهش یافت زیرا استرالیایی‌ها به برندهای خارجی مثل تویوتا و همین‌طور شاسی‌بلندها روی آوردند. به همین دلیل، فورد زمانی که در سال ۲۰۱۶ به تولید خودرو در استرالیا پایان داد، نام فالکون را کنار گذاشت و کومودور هم پس‌ازاینکه در آخر عمر خود به نسخهٔ ری‌بج شدهٔ اوپل اینسیگنیا تبدیل شد، در سال ۲۰۱۹ به دلیل فروش پایین کنار رفت.

هوندا آکورد و تویوتا کمری

آکورد و کمری از دههٔ ۸۰ خصوصاً در ایالات‌متحده رقابت بسیار سختی باهم دارند. این ماشین‌ها هردو با قیمت مناسب و قابلیت اطمینان بالا، جزء پرفروش‌ترین سدان‌های بازار آمریکا هستند. البته آکورد و کمری از دههٔ ۲۰۲۰ با یک دشمن مشترک بنام شاسی‌بلندها مواجه شده‌اند که باعث شده فروش آن‌ها بسیار کاهش پیدا کند اما بااین‌حال هنوز هم در لیست پرفروش‌ترین خودروهای آمریکا دیده می‌شوند.

جیپ واگنییر و رنجروور

واگنییر و رنجروور نباید رقیب یکدیگر می‌شدند زیرا با فاصلهٔ هشت سال نسبت به یکدیگر به بازار آمدند و خریداران کاملاً متفاوتی را هدف قرار داده بودند. بااین‌حال، در اواخر دههٔ ۸۰ با افزایش تقاضا برای شاسی‌بلندهای لوکس در آمریکا، این دو خودرو برای مدت کوتاهی به رقیب هم تبدیل شدند. هردو خودرو در آن زمان بیش از یک دهه سن داشتند اما هنوز هم به‌طور شگفت‌انگیزی با استقبال خریداران مواجه بودند. این رقابت در دههٔ ۹۰ کمرنگ شد زیرا رنجروور به‌تدریج لوکس‌تر شد و واگنییر با مدل غیرلوکس گرند چروکی جایگزین شد اما در سال ۲۰۲۱ زمانی که واگنییر احیا شد، این دو خودرو دوباره باهم ملاقات کردند.

میتسوبیشی لنسر اوولوشن و سوبارو WRX STI

رقابت بین این دو نامه افسانه از مسابقات رالی WRC آغاز شد. رانندهٔ فنلاندی «تامی مکین» از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ با لنسر اوولوشن برنده عنوان قهرمانی راننده‌ها شد و ایمپرزا بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ عنوان قهرمانی سازندگان را به دست آورد. هرچند هردو شرکت نهایتاً از رالی خارج شدند اما رقابت آن‌ها در طول دههٔ ۲۰۰۰ در جاده‌ها همچنان ادامه داشت تا اینکه میتسوبیشی در سال ۲۰۱۶ به تولید لنسر اوولوشن پایان داد.

پژو و رنو

دو خودروساز بزرگ فرانسه بیش از یک قرن است که در اروپا باهم رقابت کرده‌اند. از لحاظ فروش رنو معمولاً در صدر بوده اما پژو هم خیلی عقب‌تر نبوده است. گروه PSA (پژو و سیتروئن) با برند دی‌اس وارد بخش لوکس شد درحالی‌که داچیا برای رنو امکان ورود به بخش پایینی بازار را فراهم کرد.