تصویر جدید جیمز وب از سحابی شکارچی دانشمندان را شگفت‌زده کرد

یک تیم بین‌المللی متشکل از الز پیترز و جان کامی، دو اخترفیزیکدان غربی، موفق به مشاهده فرایند تخریب و شکل‌گیری مجدد مقدار قابل توجهی آب در یک قرص سیاره‌ساز واقع در قلب سحابی شکارچی شدند. این کشف بزرگ با ترکیب مشاهدات تلسکوپ فضایی جیمزوب و محاسبات فیزیک کوانتومی انجام گرفته است.

پژوهش مذکور که بخشی از برنامه PDRs4All است و توسط دانشجوی دکترای دانشگاه پاریس-ساکله به نام ماریو زانس هدایت می‌شود، در مجله Nature Astronomy منتشر شده است. PDRs4All یکی از ۱۳ برنامه‌ای است که ناسا برای نمایش توانایی‌های تلسکوپ جیمزوب انتخاب کرده است.

پیترز، یکی از محققان این پروژه، در این باره گفته است: «شگفت‌انگیز است که تنها با چند پیکسل از تصاویر و تمرکز بر چند خط، متوجه می‌شویم هر ماه یک اقیانوس آب تبخیر می‌شود.»

آب عنصری حیاتی برای ظهور حیات است و بخش عمده‌ای از آب اقیانوس‌های زمین میلیون‌ها سال پیش و در فضای بین ستاره‌ای سرد با دمای ۲۵۰- درجهٔ سانتی‌گراد شکل گرفته بود. اما بخشی از این آب‌ها در دماهای بالاتر از بین رفته و سپس بازسازی شده‌اند.

برای درک نحوه بازسازی آب، تیم پژوهشی تلسکوپ جیمزوب را به سمت d203-506، یک قرص در حال تشکیل سیاره در سحابی شکارچی، نشانه رفته است. تابش فرابنفش ستارگان پرجرم منجر به تخریب و بازسازی آب در این قرص و تبدیل آن به یک آزمایشگاه واقعی فضایی شده است.

کامی، عضو اصلی این پروژه، در این باره گفته است: «تلسکوپ جیمز وب بسیار قدرتمند است. بحث پیدا کردن یک سوزن در انبار پر از کاه است.»

همکاری با متخصصان کوانتوم در اسپانیا و هلند به درک نحوه تشکیل و تخریب مولکول‌ها در فاصله بیش از ۱۰۰۰ سال نوری کمک شایانی کرده است.

برآورد می‌شود مقدار آبی که در این چرخه در d203-506 تخریب و بازسازی می‌شود، معادل تمام آب اقیانوس‌های زمین است که در هر ماه از بین می‌روند و دوباره تشکیل می‌شوند.

علاوه بر این، تلسکوپ جیمزوب نشان داده است هیدروکسیل، که واسطه مهمی در تشکیل آب است، به‌وفور از اکسیژن اتمی تولید می‌شود. بنابراین احتمال دارد برخی از آب‌های تشکیل‌دهنده اقیانوس‌های زمین نیز به همین شیوه در چنین چرخه‌ای تولید شده باشند.