
در چین، داستان کاملاً متفاوت است. امسال فروش ترکیبی خودروهای تمام برقی و پلاگینهیبریدی در این کشور به ۵۰ درصد میرسد و پیشبینی میشود این رقم تا سال ۲۰۳۴ از ۹۰ درصد نیز عبور کند. نکته جالب اینجاست که سهم خودروهای تمام برقی بهتنهایی در سال ۲۰۳۳ به ۵۰ درصد خواهد رسید (یک سال دیرتر از اروپا) که نشاندهنده اهمیت بالای مدلهای پلاگینهیبریدی در بازار این کشور طی دهه آینده است.
یکی از مدیران ارشد شرکت EY در مورد این وضعیت توضیح میدهد:
گذار به خودروی برقی در حال پیشرفت است، اما به شکلی ناهمگون. آمریکا با عدم قطعیت سیاسی، هزینههای بالا و کمبود زیرساختها روبرو است. اروپا تحت تأثیر اهداف سختگیرانه آلایندگی در یک مسیر بهبودی پایدار قرار دارد و چین از سیاستهای باثبات و یک اکوسیستم قدرتمند بهره میبرد.
این تفاوت در سرعت گذار به این معناست که خودروسازان نمیتوانند یک استراتژی واحد برای همه بازارها داشته باشند. موفقیت آنها به تولید پلتفرمهای انعطافپذیری بستگی دارد که بتواند هم نیاز بازارهای پرسرعتی مانند چین و اروپا را تأمین کند و هم بازارهای کندتری مانند آمریکای شمالی را در بازی نگه دارد.