بزرگ‌ترین پیشرانه‌ها در تاریخ خودروسازی؛ از الدورادو تا وایپر و بوگاتی

درحالی‌که صنعت خودروسازی در حال کوچک‌سازی پیشرانه‌ها است، در اینجا به خودروهایی خواهیم پرداخت که بزرگ‌ترین پیشرانه‌های تاریخ را داشتند.

این روزها به لطف توربوشارژر و سیستم‌های هیبریدی، شاهد تولید قدرت‌های بسیار بالایی توسط پیشرانه‌های کوچک و کم‌حجم هستیم اما در گذشته افزایش حجم موتور اصلی‌ترین راه افزایش قدرت بود و به همین دلیل پیشرانه‌های بسیار عظیمی ساخته شدند. لازم به ذکر است که در اینجا فقط خودروهای تولیدی را در نظر داریم و خودروهای کانسپت، رکوردشکن و یا تک ساختی که به پیشرانه‌های غول‌پیکر مجهز بودند در این لیست جایی نخواهند داشت. همچنین این لیست فقط به خودروها اختصاص دارد و شامل کامیون‌ها نمی‌شود.

۱۰-لینکلن کانتیننتال

حجم موتور: ۷.۶ لیتر

نسل چهارم لینکلن کانتیننتال که در سال ۱۹۶۱ معرفی شد، هرچند کوچک‌تر از قبل بود اما وزن بیشتری داشت و بنابراین به موتور بزرگ‌تری نیاز داشت. بدین منظور، فورد در سال ۱۹۶۶ حجم موتور ۷ لیتری V8 خود را به ۷.۶ لیتر افزایش داد تا بزرگ‌ترین پیشرانهٔ تولیدی تاریخ فورد متولد شود. این پیشرانه ۳۴۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. بااین‌حال، این موتور عمر کوتاهی داشت و در سال ۱۹۶۹ با پیشرانهٔ کاملاً جدید ۷.۵ لیتری جایگزین شد که ۳۶۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

۹-رولزرویس فانتوم II

حجم موتور: ۷.۷ لیتر

فانتوم II اوج تجمل خودرو در اوایل دههٔ ۳۰ بود. زیر کاپوت این خودرو یک پیشرانهٔ ۷.۶ لیتری شش سیلندر خطی قرار گرفته بود که فوق‌العاده نرم کار می‌کرد. برای دستیابی به چنین عملکرد نرمی، موتور به هفت یاتاقان اصلی و همین‌طور سرسیلندر یک‌تکهٔ آلومینیومی مجهز شده بود. همچنین به لطف تجربهٔ رولزرویس در موتورهای هواپیما، پیشرانهٔ فانتوم به احتراق دوگانه مجهز شده بود.

۸-بنتلی ۸ لیتری

حجم موتور: ۸ لیتر

بنتلی ۸ لیتری هایپرکار زمان خود محسوب می‌شد زیرا پیشرانهٔ ۸ لیتری (حجم دقیق ۷۹۸۲ سی‌سی) شش سیلندر خطی آن بسیار از موتورهایی که در خودروهای معمول آن سال‌ها دیده می‌شد فاصله داشت. بلوک آهنی این پیشرانه برای استحکام بیشتر به‌صورت یک‌تکه با سرسیلندر غیرقابل جدا شدن ساخته شد. علاوه بر این، میل‌لنگ از منیزیوم ساخته شده و در هر سیلندر چهار سوپاپ وجود داشت. یکی دیگر از ویژگی‌های پیشرفتهٔ موتور بنتلی احتراق دوگانهٔ آن بود که از طریق جرقه‌زنی توسط یک سیم‌پیچ و مگنت حاصل می‌شد. به لطف این ویژگی‌ها، موتور بنتلی ۲۲۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد که برای سال ۱۹۳۱ بسیار چشمگیر بود.

۷-بوگاتی ویرون

حجم موتور: ۸ لیتر

پیشرانهٔ ۸ لیتری (حجم دقیق ۷۹۹۶ سی‌سی) W16 بوگاتی یک شاهکار مهندسی محسوب می‌شود. این موتور در اصل از اتصال دو پیشرانهٔ W8 تشکیل شده است که به یک میل‌لنگ متصل شده‌اند. این موتور با ۶۴ سوپاپ و چهار توربوشارژر، به ۱۰ رادیاتور نیاز دارد تا دمای آن در حالت بهینه حفظ شود. این پیشرانه که اولین بار در ویرون ارائه شد، ابتدا ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت داشت اما این رقم بعداً به‌تدریج افزایش یافت و نهایتاً در آخرین نسخه‌های شیرون به ۱۶۰۰ اسب بخار رسید.

۶-مارمون سیکستین

حجم موتور: ۸.۰ لیتر

شرکت خودروسازی مارمون موتور که در ایندیاناپلیس واقع بود و امروز کاملاً فراموش شده است، اولین شرکتی بود که در سال ۱۹۲۷ یک پیشرانهٔ V16 را توسعه داد. البته این موتور چهار سال بعد به تولید رسید و در طول این مدت کادیلاک پیشرانهٔ V16 خود را روانهٔ بازار کرده بود. به همین دلیل، موتور مارمون نتوانست اولین پیشرانهٔ V16 تولیدی جهان لقب گیرد. موتور مارمون که از سال ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۳ تولید و در مدل مجلل سیکستین ارائه شد، از نوع ۸ لیتری (حجم دقیق ۸۰۴۶ سی‌سی) تمام آلومینیومی V16 بود و ۲۰۰ اسب بخار قدرت داشت.

۵-شورلت سابربن

حجم موتور: ۸.۱ لیتر

شاسی‌بلندی به بزرگی شورلت سابربن به پیشرانهٔ بزرگی هم نیاز دارد اما درحالی‌که پیشرانهٔ نسل کنونی این خودرو تنها ۶.۲ لیتر حجم دارد، در نسل نهم شورلت یک موتور عظیم ۸.۱ لیتری V8 را برای سابربن ارائه کرد. این موتور که ۳۴۰ اسب بخار قدرت داشت، فقط برای نسخهٔ ۲۵۰۰ قابل سفارش بود. این موتور علاوه بر سابربن، در خودروهای دیگری مثل سیلورادو، آوالانچ و ون اکسپرس هم ارائه می‌شد. بااین‌حال، به دلیل مصرف سوخت بالا، شورلت در نسل دهم سابربن که در سال ۲۰۰۷ معرفی شد این موتور را کنار گذاشت.

۴-کادیلاک الدورادو

حجم موتور: ۸.۲ لیتر

الدورادو در سال ۱۹۵۳ وارد سبد محصولات کادیلاک شد و حجم موتور آن در طول دههٔ ۶۰ به‌طور مداوم افزایش پیدا کرد. این روند در سال ۱۹۷۰ با موتور ۸.۲ لیتری V8 که ۴۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد به اوج رسید. بااین‌حال، این موتور عظیم از قوانین آلایندگی دههٔ ۷۰ بسیار لطمه دید و قدرت آن به‌تدریج کاهش یافت تا اینکه نهایتاً در سال ۱۹۷۶ به تنها ۱۹۰ اسب بخار رسید. البته با سفارش سیستم انژکتوری قدرت موتور به ۲۱۵ اسب بخار افزایش میافت اما در اواسط دههٔ ۷۰ دوران این موتور به پایان رسیده بود.

۳-دوج وایپر

حجم موتور: ۸.۴ لیتر

موتور V10 وایپر که ابتدا ۸ لیتر حجم داشت، در طول نسل‌های مختلف بزرگ‌تر شد و نهایتاً در نسل آخر به ۸.۴ لیتر رسید. این نسخه از موتور V10 دوج به سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ مجهز شد که برای اولین بار در یک پیشرانهٔ پوشراد محسوب می‌شد. این اقدامات باعث شد قدرت موتور عظیم وایپر در آخرین نسخه به ۶۴۵ اسب بخار برسد. این موتور همچنین بسیار قابل‌اعتماد بود و حتی در مسابقه و تحت‌فشار هم بدون مشکل کار می‌کرد.

۲-بوگاتی رویال

حجم موتور: ۱۲.۷ لیتر

پیشرانهٔ ۱۲.۷ لیتری رویال برگرفته از طرحی بود که در اصل برای وزارت هوای فرانسه در نظر گرفته شده بود اما هیچ‌گاه مورداستفاده قرار نگرفت و بنابراین بوگاتی از آن برای خودروی لوکس خود استفاده کرد. این یک پیشرانهٔ هشت سیلندر خطی با سه سوپاپ در هر سیلندر بود که حدود ۳۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این نیرو توسط یک گیربکس سه سرعته که در میانهٔ شاسی نصب شده بود به چرخ‌های عقب منتقل می‌شد و رویال را به حداکثر سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت می‌رساند.

۱-پیرس آرو مدل ۶۶

حجم موتور: ۱۳.۵ لیتر

در دوران اولیهٔ صنعت خودروسازی آمریکا سه خودروساز سطح بالا شامل پاکارد، پیرس آرو و پیرلس فعالیت می‌کردند که به Three P شهرت داشتند. دراین‌بین، پیرس آرو بزرگ‌ترین پیشرانهٔ تولیدی تاریخ را در مدل ۶۶ خود ارائه کرد. این یک پیشرانهٔ ۱۳.۵ لیتری با تنها شش سیلندر بود و در دورهای پایین آن‌قدر قدرت داشت که می‌توانست با هر دنده‌ای حرکت را آغاز کند.